2.(ตั้งใจ)ไถ่ชีวิตโค
เมื่อปี ๒๕๔๗ ช่วงต้นปีที่ผ่านมาผู้เขียนได้จัดงานทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือขึ้นที่วัด ได้มีผู้มีจิตศรัทธาทำบุญใหญ่ครั้งนี้ด้วยพอสมควร หนึ่งในจำนวนผู้มีกุศลจิตศรัทธานั้น มีผู้หญิงท่านหนึ่งอายุประมาณ ๕๐ ปี เป็นคนค่อนข้างมีฐานะ ได้โทร ฯมาหาผู้เขียน ประมาณ ๓ ทุ่มตรง บอกว่า หลวงพ่อเจ้าค่ะ โยมจะนำวัวตัวผู้มาถวายหลวงพ่อ ๑ ตัว เวลาตี ๑ นะเจ้าค่ะ เพราะโยมจะเอาเงินไปซื้อวัวที่กำลังจะโดนฆ่าแบบเรียงคิวจริง ๆ จะโดนเชือดจริง ๆ เอาไปถวายอย่าเพิ่งจำวัดนะเจ้าค่ะ ก็รับปากโยมไปว่า ได้โยม... วันนั้นท้องฟ้าแจ่มใสมาก ไม่มีวี่แววว่าฝนจะตกหนัก พอโยมผู้หญิงคนนั้นกำลังนำวัวตัวนั้นลงจากรถเท่านั้น ฝนก็ตกเทลงมายังกับคลื่นสึนามิถล่มยังไงยังงั้น ได้แต่ปลอบใจโยมว่า โยม...คนมีบุญทำอะไรฝนก็ตก ส่วนยาจกทำอะไรแดดออกนะ ส่วนโยมก็ได้แต่ยิ้ม และได้ถามโยมไปว่า คุณโยมได้ทำบุญไถ่ชีวิตวัวจากโรงฆ่ามีจุดมุ่งหมายอะไรหละ โยมก็กึ่งตอบกึ่งถามว่า โยมจะทำบุญไถ่ชีวิตวัวตัวนี้ให้กับคุณแม่ที่กำลังป่วยหนัก ตอนนี้กำลังนอนพักรักษาตัวอยู่ในห้อง ICU ที่โรงพยาบาลสุราษฏร์ ฯ อุทิศส่วนกุศลให้กับคนที่กำลังเป็น ๆ ได้ไหมคะ หลวงพ่อ คุณหมอบอกว่า ถ้าไม่ตายวันนี้ก็ปาฏิหาริย์แล้ว (แก่พูดไปด้วยสะอื้นไปด้วย) นี่น้องสาวของโยมกำลังดูแลแม่อยู่อย่างใกล้ชิดอยากจะทำบุญใหญ่ให้แม่เป็นครั้งสุดท้าย ..ช่วยโยมทำพิธีหน่อย จากนั้น ก็สั่งให้จุดธูปเทียน แล้วรับศีล เสร็จแล้วก็ให้ว่า
นะโม..๓ จบ และให้ว่าภาษาบาลีตาม (ภาษาบาลีท่านเจ้าคุณอาจารย์ พระเทพวรคุณ (สมาน สุเมโธ ป.ธ. ๙) ท่านได้เรียบเรียงเอาไว้) เป็นต้นว่า ปณิธานโต ปฏฺฐาย ตถาคตสฺส ทสปารมิโย
ทส อุปปารมิโย..........อิมินา ชีวิตทานานิสํเสน, อหํ สุขิโต โหมิ,อเวโร โหมิ.......ยถา จ มยฺหํ ตเถว เนสํ,ชีวิตํ ปิยํ,อิมินา ชีวิตทานานิสํเสน, โสตฺถิ เม โหตุ สพฺพทา ฯ.....อโห ทานํ เม ปรมทานํ ชีวิตทานํ ,.....สพฺเพ เต อนฺตรายา,... เป็นต้น (บทอธิษฐานการให้ชีวิตเป็นทานผู้เขียนได้รวบรวมเอาไว้ในท้ายหนังสือเล่มนี้แล้ว) หลังจากนั้นก็ให้พร ให้พรยังไม่ทันจะเสร็จดี ทันใดนั้นผู้เขียนก็ต้องสะดุ้งสุดตัว..? จริงเหรอ อย่าโกหกนะ (พูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วย) หายจริง ๆ หรือ อย่าล้อเล่นนะเจ้าค่ะ พูดอยู่อย่างนั้นแหละ ซ้ำ ๆ ซาก ๆ เพิ่งสังเกตได้ว่า เริ่มตั้งแต่รับศีล ว่ากล่าวคำถวายปล่อยชีวิตวัว จนรับพรเสร็จ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนฉลาดพอควร เปิดโทรศัพท์ไว้ตลอดเวลาเอาโทรศัพท์เป็นไมค์ พูดให้คนทางบ้านได้ยินด้วย อานิสงส์มีจริง ปาฏิหาริย์มีจริง ยังไม่ทันข้ามวันข้ามเดือนข้ามปี แค่ข้ามนาทีเท่านั้น อาการป่วยหนักของแม่เริ่มดีขึ้น หมอบอกว่าคลื่นหัวใจเต้นเร็วขึ้น ๆ ทุกวันนี้คุณแม่ของโยมผู้หญิงคนนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่เป็นร่มโพธิ์ใบหนา เป็นร่มไทรใบใหญ่ให้ลูกหลานได้อยู่เย็นเป็นสุขตลอดไป นี้คืออานิสงส์ของความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณอีกตัวอย่างหนึ่ง
ที่มา
http://www.watsamma.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=353867