กระดานสนทนาวัดบางพระ

มะค่อยชัดนะงับๆ

ควรจะแก้ไขตรงนี้นิดนึงนะครับ

ควรจะเป็น  ไม่ค่อยชัดนะครับ  จะถูกต้องและเหมาะสมกว่าครับ

ถูกต้องนะครับ
รณรงค์การใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องครับ

เสือ น่ากลัวจัง  แต่สวยครับ สงสัยเจ็บน่า ดู  (  อยากได้แต่ กลัวเจ็บอะครับ )
คุณ montree  123  ลองเสนอชื่อมาสิคัรบ  รับฟังครับ

ไม่ทราบว่าตำหนักของ อ.จั้ม อยุ่ตรงไหนของ ระยองคับ

แหม มียันต์บัวของวัดบางพระ ด้วยนะครับ อาจารย์เรียนจากที่ไหนมาครับ ต้องเป็นสายวัดบางพระ แน่เลยใช่ไหมครับ

สักที่บ้านเพที่เดียวเหรอครับ
อาจารย์ไปสักที่อื่นอีกหรือเปล่าครับ

ไม่มีใครพอจะทราบชื่ออาจารย์เลยเหรอครับ
ที่อยู่ด้วย
ผมสนใจจะไปสักครับ

สุดยอดเลยครับ  อยุ่ไหนคับ  อาจารย์  ใจดี  ปะ
แล้วท่านรับศิษย์ ไหม่  ปะครับ
อาจารย์  ชื่อรัย  ครับ 

เจริญพร....
             ทุกชีวิตย่อมมีความผิดพลาดกันได้ และเมื่อกระทำผิดไปแล้ว
มีความรู้สึกสำนึกผิดและยอมรับในความผิดนั้น ผู้นั้นย่อมได้รับการให้อภัย
ซึ่งจะมากหรือน้อยนั้น ขึ้นอยู่กับการกระทำและสิ่งที่ได้ชดใช้กรรมไปแล้ว
และกรรมบางอย่างนั้น ถึงจะอโหสิกรรมต่อกันแล้ว ก็ยังต้องชดใชความผิด
เหมือนคดีทางโลก เจ้าทุกข์ไม่เอาผิดถอนฟ้องในคดีแพ่ง แต่ความผิดนั้น
เป็นความผิดทางอาญา เราก็ต้องชดใช้ความผิดในคดีอาญาต่อไปจนถึงที่สุด
            เมื่อเราขออโหสิกรรมต่อวิญญาณเด็ก และวิญญาณของเด็กนั้นให้
อโหสิกรรมต่อเราแล้ว เราก็ยังต้องรับผลกรรมที่เราได้กระทำลงไป แต่กรรมนั้น
จะเบาลง เพราะไม่มีความพยาบาทอาฆาตต่อกัน การที่เราทำบุญอุทิศไปให้นั้น
ไม่ใช่การชดใช้กรรม  แต่เป็นหน้าที่ที่เราต้องกระทำ  บุญที่อุทิศไปให้นั้น ถ้าเขาได้รับ
ก็จะทำให้เขาพบกับความสุขในภพภูมิของเขา และเมื่อเขามีความสุข ความอาฆาตพยาบาท
ที่มีต่อเรานั้นก็จะลดลง และจะให้อโหสิกรรมต่อเราในที่สุด ซึ่งเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องทำบุญอุทิศ
ให้แก่เขา แผ่ให้เขาตลอดไป ซึ่งบุญนั้นก็ไม่ได้ไปไหนแต่จะกลับมาสู่เราเสมอ ดั่งสุภาษิตที่ว่า..
" ปุญญานิ  ปะระโลกัสสะมิง  ปะติฏฐา  โหนติ  ปาณินันติ...บุญย่อมเป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์ทั้งหลายในโลกหน้า "
          ส่วนคำสวดขอขมา ขออโหสิกรรมนั้น เป็นคำกล่าวทีเราบอกต่อเขา ให้เขารับรู้ในความสำนึกผิดของเรา
และสิ่งที่เราอุทิศไปให้เขา เป็นการกระทำให้ถึงพร้อมด้วยองค์ ๓ คือกาย วาจา ใจ โดยการตั้งจิตระลึกถึงเขา
เท่าที่เรานั้นจะระลึกได้ แล้วจึงกล่าวคำอุทิศทาน ขออโหสิกรรมต่อเขา ดังนี้
          " กายกรรม ๓   วจีกรรม ๔   มโนกรรม ๓  กรรมอันใดที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินกระทำไว้กับลูกที่ข้าพเจ้า
ได้ทำแท้งไป ด้วยกายก็ดี  ด้วยวาจาก็ดี  ด้วยใจก็ดี  รู้ก็ดี  ไม่รู้ก็ดี  เจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ต่อหน้ากันก็ดีื
ลับหลังกันก็ดี ข้าพเจ้าขออโหสิซึ่งกรรมนั้นกรรม  บุญใดกุศลใด  ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้ว  ในอดีตชาติก็ดี
ปัจจุบันชาตินี้ก็ดี ขอบุญนั้นจงส่งถึงลูกที่ข้าพเจ้าได้ทำแท้งไป ให้ได้รับความสุข พ้นจากความทุกข์และขอจงอโหสิกรรม
ให้แก่ข้าพเจ้าและครอบครัวด้วย อย่าได้มีความอาฆาตพยาบาทต่อกันและกันเลย เกิดชาติหนึ่งภพใด ขอให้ได้สร้างความดี
สร้างบารมีแก่ตน ให้พ้นทุกข์ภัย ในอนาคตกาลเบื้องหน้าด้วยเทอญ.."
          การที่เราได้ทำการอุทิศและขออโหสิกรรมไปนั้น ถึงเขาจะได้รับหรือไม่ก็ตาม มันก็ทำให้เรามีความรู้สึกที่ดีขึ้น
ว่าเราได้กระทำให้เขาไปแล้ว และมันจะทำให้ความรู้สึกผิดที่ฝังอยู่ใต้จิตสำนึกของเราเบาบางลง  เมื่อจิตใจดีขึ้น อะไรๆก็จะดีขึ้นตามมา
" จงยอมรับในกรรมที่เราได้กระทำลงไป อย่าขอขมาหรือขออโหสิกรรมเพราะความกลัวว่ากรรมนั้นจะย้อนกลับมาให้ผลต่อเรา "
" จงขอขมาและขออโหสิกรรม เพราะความสำนึกผิดในกรรมที่เราได้กระทำลงไป และจงเต็มใจที่จะชดใช้ซึ่งวิบากกรรมนั้น "
              ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจืิตแด่มวลมิตรทุกผู้คน
                       รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
                        ๑๑ ส.ค. ๕๓ เวลา ๑๓.๐๙ น.

ไม่ต้องเครียดครับ วันอาทิตย์ผมไปสักที่วัดมา  คนเยอะมากและหลวงพี่นันท่านก็สักเพียงรูปเดียวเห็นใจท่านเถอะครับ
 ยันต์ 8 ทิศอาจใช้เวลานาน และศิษย์ท่านอาจจะเยอะ ท่านเลยต้องรีบสักเพื่อให้ศิษย์ได้ยันต์ทั่วถึงทุกคน
วันหน้าไปใหม่สิครับ ไปธรรมดา คนน้อยๆ ได้ของดีแน่