ผมพึ่งเป็นสมาชิกได้ไม่นานครับ
ก็เป้นคนทำบุญเข้าวัดปกติ ชอบบูชาและสะสมพระเครื่องมา10กว่าปีแล้ว แต่ไม่เคยคิดสนใจใน เรื่อง เครื่องรางของขลังอักขระเลขยันต์ใดๆเลย
ก็อยู่มาดีนะครับ ไม่มีเหตุอะไร ไม่เดือดร้อนเรื่อยๆสบายๆ ไม่เคยคิดว่าจะต้องไปสัก(สักทำไม รุงรัง เจ็บตัว)
จนมีอยู่วันนึง ผมได้ไปช่วยญาติๆกันทำความสะอาดหิ้งพระ ก็คุยกันนะครับเรื่องต่างๆ จนพูดถึงหลวงพ่อเปิ่น ก็คุยกันว่าท่านแน่จริงๆไหใเรื่องเหนียวเรื่องของก็คุยกันไปหัวเราะวิจารณ์กันไป และอยู่ดีๆนะครับ ผมยืนกันอยู่ตรงโต๊ะหมู่ ซึ่งห่างจากจุดเเขวนผ้ายันต์เหลืองหลางพ่อเปิ่นประมาณเมตรกว่าๆ ซึ่งตอนนั้นคงไปถูกกรอบรูปไม่ได้ครับ และกรอบก็แขวนไว้กับข้างฝาปูนสูงเกือบ2เมตร
กรอบท่านหล่นลงมาครับ กระทบพื้นหินอ่อน ดังสนั่น ดังมากๆ เรียกว่าสะดุ้งกันเลยเสียงดังมาก
ก็หันไปดูกัน กรอบท่านหล่นได้อย่างไร ทุกอย่างตะปูขอเอ็น ยังดีอยู่ทุกอย่่าง และที่สำคัญทั้งกรอบทั้งกระจกบางๆที่ทำกรอบรูป ไม่มีเป็นอะไรเลยครับ ไม่รู้หล่นตกมุมไหนยังไง แต่ถ้าเป็นกระจกธรรมดา คงต้องเก็บเป็นชิ้นๆไปแล้ว นี่ไม่เป็นรอยอะไรเลย
ผมก็คิดถึงเรื่องนี้มาตลอด จนนึกว่าทำอย่างไรถึงจะได้ รู้เรื่องหลวงพ่อมากขึ้นก็อาราธนาบอกหลวงพ่อว่า ถ้าผมมีวาสนาได้เป้นศิษท่านขอให้หนทางสะดวกรวดเร็วและง่ายๆได้ไหมครับยังพูดติดตลกอยู่
เรื่องมันก็ไม่น่าเชื่ออีก วันรุ่งขึ้นผมเช็กเมล์ ตามปกติ และมีforword mail หน้าเว็บบางพระมาให้ครับ จากคนที่เป็นเจ้าของกรอบรูปและยันต์หลวงพ่อผืนนั้น ทั้งที่เหตุการณ์ผ่านมาเป็นเดือนเเล้วและผมก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย อยู่ดีๆก็ส่งมาบอกอยากให้อ่าน แปลกดีครับ
หลังจากนั่งอ่านไปทำงานไปเป็นวันๆ ผมเริ่มรู้สึกว่า ศาสตร์แขนงนี้และหลวงพ่อเปิ่น มีอะไรที่น่าศรัทธาหลายอย่าง ทั้งๆที่หลวงพ่อมรณะภาพไปแล้ว
ผมตัดสินใจหาข้อมูลการสัก ซึ่งแน่นอน ผมไม่นิยมรูปต่างๆ ผมอยากได้อักขระเมตตามหานิยม
ซึ่งครั้งแรก เพื่อนๆพี่ๆที่นี่บอกผมในกระทู้ว่า ท่านไม่ให้เลือกลายหรอกนะ แต่จะเมตตายันต์ครูให้ก่อนในทีแรกซึ่งคงต้องเป็น5ยอด7ยอดหรือ9ยอด(ตอนนี้อยากได้ยันต์พุดซ้อนมาก)
ผมก็คิดว่ายังไงก็ได้ ลองดูสักที ยังไงก็ไปได้ทำบุญ
ก่อนวันไป ผมได้ อาราธนาหลวงพ่อเปิ่นว่า ขอให้หนทางไปรับบารมีจากท่านสะดวกและราบรื่นไม่มีอะไรติดขัด
วันไปสัก ผมไปเซ็นชื่อเเละออกจากที่ทำงาน ถึงวัดประมาณ9โมงกว่าๆ ไปแบบไม่รู้อะไรเลย และเคยไปครั้งแรกแต่ก้ไปถูกและถึงที่โดยไม่ต้องหลงทาง
ไปถึงก็ไม่รู้จะทำอะไรยังไง ยังถามหลวงลุงแก่ๆท่านนึงว่าอยากมากราบสักต้องไปตรงไหนยังไง (มารู้ทีหลังนั่นคือหลวงพ่อสำอางท่านเดินอยู่ตรงลานวัดหน้ากุฎิใหญ่)
ผมก็ได้ขึ้นไปกุฏิที่ใกล้ที่สุดคือ กุฎิพระอาจารย์อภิญญา ก็ถามท่าน ตอนนั้นไม่มีคนเลยสักคนท่านบอกไปนำดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้ครู
ซึ่งทางวัด มีขายหลายแผงนะครับ แต่แผงที่ผมเดินไปซื้อ ราคา40บาทครับ จากที่คนอื่นไปครั้งแรกมักจะได้ซื้อกับแผงราคา60บาท
ก็มากราบหลวงพี่ให้สักให้ ก็ไม่ได้ขอลายอะไรเพราะผม ใหม่มากกลัวโดนพระอาจารย์ว่าเลยพูดแค่ว่า ขอยันต์เมตตาครับ(ไม่ได้ขอลายพุดซ้อนที่อยากได้)
สุดท้ายพระอาจารย์ก็เมตตาสักให้จนเสร็จ สุดท้ายผมก็ลองถามดูว่าพระอาจารย์สักลายอะไรให้ผม ท่านยิ้มๆบอก ก็เมตตาไง ผมยังถามอีกว่า คราวหน้ามาผมเลือกลายได้หรือไม่ ท่านตอบว่าแล้วแต่ความเหมาะสม ผมเลยไม่รู้ว่าได้ลายอะไรและลากลับมา
จนมาถ่ายรูป ถามท่านสมาชิกที่นี่ถึงได้ทราบว่า เป็นยันต์ พุดซ้อน ที่ผมอยากได้มากๆตั้งแต่ก่อนไปนั่นแหละ (สอบถามผมต่อหน้าพระอาจาย์ได้ว่าผมไม่ได้ขอลายอะไรเลย)และดุกระทู้ถามก่อนไปกับหลังสักเสร็จได้ว่า ผมอยากได้พุดซ้อนมากๆครับ
วันนั้นผมใช้เวลาที่วัดแค่ครึ่งชั่วโมง เบ็ดเสร็จทุกอย่างรวมถึงได้กราบพระอาจารย์สำอางค์ให้เป่าครอบและได้กราบสังขารณ์หลวงพ่อเปิ่นขอบารมีท่าน
เรียกว่า วันนั้นไม่มีติดขัดอะไรเลยครับ ไม่มีคนสักคนตอนผมอยู่ แต่พอจะกลับ จะเดินไปถามเรื่องยันต์เพิ่ม กุฏิพระอาจารย์อภิญญาคนแน่นเลยประมาณเกือบ20คน ทั้งๆที่ผมพึ่งลงมาแท้ๆ
และวันนั้นเป็นวันแรกที่ผมได้เช่าหาบูชา วัตถุมงคลหลวงพ่อเปิ่น ซึ่งเหรียญแรกที่ผมได้คือเหรียญ สร้างโบสถ์ปี2525เนื้อเงินและเหรียญเจ้าสัวรุ่นแรก
โดยเฉพาะเหรียญเงินปี2525 บูรณะโบสถ์นั้น ผมได้ทราบจากพี่กิตติ ท่านรองประธานเวบนี้ว่า หายากกว่าเหรียญปี2519เสียอีก ทำให้ผมยิ่งศรัทธา บารมีหลวงพ่อเปิ่นที่เมตตาให้ผมเป็นอย่างมากขึ้นไปอีก
และเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมได้นำทิชชู่และแอลกอฮอล์ไปถวายหลวงพี่อภิญญา และอยากได้ยันต์เเบบคุ้มครองเหมาะกับดวงผมคือเกราะเพชรแต่ไม่กล้าขอ แค่บอกท่านว่าขอให้เหมาะกับผมเท่านั้น ไม่รู้ยังไงท่านนึกๆและเมตตาสักยันต์เกราะเพชรให้ ไม่ต้องขอไม่ต้องพูดมาก ได้ติดตัวมาเลยครับ และบูชาเสื้อดำทำบุญมาอีกตัว
อ่านแล้วใช้วิจารณญานกันนะครับ
สุดท้ายนี้ขออำนาจบุญบารมีของครูบาอาจารย์และหลวงพ่อเปิ่นแห่งวัดบางพระ คุ้มครองผมและสมาชิกทุกท่านตลอดไปครับ