สาเหตุที่พวกเทพเทวดาไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์
(http://board.palungjit.com/attachment.php?attachmentid=945325&d=1272547441)
สาเหตุที่พวกเทพเทวดาไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์
สาเหตุที่พวกเทพไม่อยากมาเกิดเป็นมนุษย์นั้น
จากประสบการณ์ตรงของผู้เขียน ตอนไปภาวนาวันเกิด ที่วัดคีรีบรรพต (ภูสิงห์)
บ้านนาสะแบง อำเภอศรีวิไล จ.หนองคาย เดือนกันยายน 2543
ได้มีโอกาสสัมผัสกับเทวดาตอนทำภาวนาดังนี้
วันนั้นเดินจงกรมเหนื่อยแล้วนั่งสมาธิ
จิตแวบเข้าไปเห็นผู้หญิงรูปร่างเหมือนภาพเขียนตามผนังโบสถ์เข้ามาหา
จึงถามว่ามาจากไหนเขาพาไปดูก้อนหินใหญ่ข้างกุฏิที่ผู้เขียนภาวนาอยู่แล้วว่า
นี่แหละวิมานของน้องมองดูที่ก้อนหินนั้น ภายในมีลักษณะเป็นห้อง มีประตูเปิดปิดได้
: อ๋อ วิมานเทวดาเป็นอย่างนี้นี่เอง จึงถามต่อว่ามาทำไม
เทวดา : อยากจะให้ช่วย อยากเป็นพระอริยะเจ้า
ผู้เขียน : อยากจะเป็นพระอริยะเจ้าต้องไปเกิดเป็นมนุษย์ แล้วมาปฏิบัติธรรม รักษาศีลภาวนา เจริญสติให้เกิดปัญญารู้ธรรมเห็นธรรม จึงละกิเลสเป็นพระอริยะเจ้าได้
เทวดา : ไม่อยากไปเกิดเป็นมนุษย์
ผู้เขียน : เพราะอะไรหรือ
เทวดา : กลัวหลง
ผู้เขียน : หลงอะไรบ้าง
เทวดา : หลงอันที่หนึ่ง คือ หลงกินดิบ
ผู้เขียน : กินดิบมันเป็นอะไร
เทวดา : มันเป็นนิสัยของสัตว์เดรัจฉาน
เกิดเป็นมนุษย์แล้วมันจะเลยไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานโดยไม่รู้ตัว ก็จะตกอบายภูมิ
หลงอันที่สอง คือ หลงดื่มสุราเมรัยของมึนเมาเสียสติ
ผู้เขียน : มันสนุกดีมิใช่หรือ
เทวดา : สนุกตกนรกสิไม่ว่า
ถ้าตกนรกแล้วกว่าจะได้มาเกิดเป็นเทพ เป็นเทวดา อินทร์ พรหมอีก เป็นเรื่องยากมาก
เพราะสิ้นกรรมจากนรกแล้วต้องมาเกิดเป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน
ก่อนจึงจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์
ผู้เขียน : ข้ามขั้นมาเกิดเป็นเทวดาเลยไม่ได้หรือ
เทวดา : จะได้ก็ต่อเมื่อพระพุทเจ้าหรือพระโพธิสัตว์ผู้ทรงฤทธิ์มาโปรดเท่านั้น
ปกติจะต้องใช้กรรมขึ้นมาตามลำดับจนถึงมนุษย์ ได้เกิดเป็นมนุษย์แล้วถ้าไม่หลงเกิดไป
รู้จักสะสมบารมี จึงจะได้ไปเกิดเป็นเทพเป็นพรหมอีก
ซึ่งกว่าจะขึ้นมาได้ต้องทนทุกข์ทรมานนานแสนนาน ซึ่งเป็นเรื่องน่ากลัวและไม่น่าเสี่ยง
ผู้เขียน : หลงอะไรอีก
เทวดา : หลงอันที่สาม คือ หลงทรัพย์สมบัติ มนุษย์เกิดมา พากันหลงหาทรัพย์สมบัติ
หลงติดอยู่ในการหา ติดอยู่ในความร่ำรวยมั่งมีไม่สนใจ รักษาศีลภาวนา
เจริญสติปัญญาเพื่อละกิเลสถอนกิเลส
หลงอันที่สี่ คือ หลงยศหลงเกียรติ
มนุษย์ผู้มียศมีเกียรติจะหลงติดอยู่กับภาระของการมียศมีเกียรตินั้น
ไม่มีเวลาถือศีลปฏิบัติธรรม เจริญสติปัญญา เพื่อละกิเลสถอนกิเลสเช่นเดียวกัน
หากผู้มีทรัพย์มียศ หลงใช้ยศใช้ทรัพย์เอารัดเอาเปรียบข่มเหงรังแกผู้อื่น ก็มีสิทธิตกนรกเช่นเดียวกัน
หลงอันที่ห้า คือ หลงกลกาม คือ หลงแต่งงาน ซึ่งเป็นเรื่องเพิ่มงาน
เพิ่มความยุ่งยากลำบากลำบนให้แก่ตนเอง ผูกมัดตนเองไว้กับการงาน บ้านเรือน
ทำมาหากิน ไม่มีเวลาถือศีลปฏิบัติธรรม เจริญสติปัญญาเพื่อละกิเลสเป็นพระอริยะเจ้าอีกเหมือนกัน
ผู้เขียน : ใครหละ จะช่วยพวกท่านให้เป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะ
เทวดา : ปกติจะมี 3 ท่าน คือ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์และพระอนาคามี ทั้งสามท่านเป็นผู้มีคุณธรรมพร้อม และมีสติปัญญา
สามารถแนะนำวิธีประพฤติปฏิบัติธรรม เพื่อบรรลุเป็นเทวดาอริยะ
พรหมอริยะได้ด้วยการทำทิฐิวิสุทธิ
ผู้เขียน : ได้เป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะ แล้วดีอย่างไร
เทวดา : ดีวิเศษสุดๆ เลย คือเมื่อได้บรรลุธรรมเป็นเทวดาอริยะ พรหมอริยะแล้ว
เมื่อหมดอายุขัยในการเป็นเทวดา เป็นพรหม ก็จะได้ไปจุติในสุทธาวาสภพ
ซึ่งเป็นภพพิเศษมีแต่เลื่อนขึ้นไม่มีตกต่ำลง เหมือนเทพนิกายยอื่นๆ
และสุดท้ายก็ได้เลื่อนเข้านิพพาน แดนซึ่งมีแต่ความสุขเป็นนิรันดร์
ข้ามพ้นวัฏฏสงสารได้อย่างถาวร ความเป็นอริยะเจ้าจึงเป็นยอดปรารถนาของจิตวิญญาณ
ผู้มีสัมมาทิฏฐิในหัวใจ
บทความบางส่วนจากหนังสือ วัฏฏสงสารกับ มรรคผลนิพพาน
โดยพิทักษ์ธรรม
นายธรรมะ
ขอขอบคุณข้อมูลดีจาก เว็บบอร์ดพลังจิต