"ศีล" นั้น แปลว่า "ปกติ" คือสิ่งหรือกติกาที่บุคคลจะต้องระมัดระวังรักษาตามเพศและฐานะ ศีลนั้นมีหลายระดับ คือศีล ๕, ศีล ๘, ศีล ๑๐, และศีล ๒๒๗ และในบรรดาศีลชนิดเดียวกัน ก็ยังจัดแยกออกเป็นระดับธรรมดา มัชฌิมศีล(ศีลระดับกลาง) และอธิศีล(ศีลอย่างสูง หรือศีลอย่างอุกฤษฏ์)
คำว่า "มนุษย์" นั้นคือผู้ที่มีใจประเสริฐ มีคุณธรรมที่เป็นปกติของมนุษย์ที่จะต้องทรงไว้ให้ได้ตลอดไปก็คือ ศีล ๕ บุคคลที่ไม่มีศีล ๕ ไม่เรียกว่า "มนุษย์" แต่อาจจะเรียกว่า "คน" ซึ่งแปลว่า "ยุ่ง"
บุญที่หลั่งไหลมา(อานิสงส์)ของผู้ที่รักษาศีล ๕ มีมากมาย ดังต่อไปนี้....
๑. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๑ ด้วยการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์ เบียดเบียนสัตว์ด้วยบุญนี้ที่ได้นำเกิดเป็นมนุษย์ จะทำให้เป็นผู้มีพลานามัยแข็งแรง ปราศจากโรคภัย อายุยืน ไม่มีศัตรูมาเบียดเบียนให้ต้องได้รับบาดเจ็บ ไม่มีอุบัติเหตุ หรือสิ้นอายุก่อนวัยอันควร
๒. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๒ ด้วยการงดเว้นจากการลักทรัพย์ที่เจ้าของมิได้อนุญาต
ด้วยบุญที่ได้นำเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมทำให้ได้เกิดในตระกูลที่ร่ำรวย การทำมาเลี้ยงชีพราบรื่น มั่งมีทรัพย์ ทรัพย์สมบัติไม่วิบัติหายนะไปด้วยภัยต่างๆ เช่นอัคคีภัย วาตภัย โจรภัย ฯลฯ
๓. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๓ ด้วยการงดเว้นจากการล่วงประเวณีในคู่ครองหรือหญิงในการปกครองของผู้อื่นด้วยบุญที่ได้นำเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะประสบโชคดีในความรัก ได้พบรักที่แท้จริงและจริงใจ ไม่ต้องอกหัก มีบุตรธิดาก็จะเป็นคนว่านอนสอนง่าย ไม่ถูกผู้อื่นล่อลวงไปในทางอนาจาร
๔. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๔ ด้วยการงดเว้นจากการกล่าวคำเท็จ คำมุสาด้วยบุญที่ได้นำเกิดเป็นมนุษย์ จะทำให้เป็นผู้มีสุ้มเสียงไพเราะ พูดจาน่าฟัง มีโวหารไหวพริบในการเจรจา น่าเชื่อถือ
๕. ผู้ที่รักษาศีลข้อที่ ๕ ด้วยการงดเว้นจากการดื่มสุราเมรัย หรือเครื่องหมักดองของเมา
ด้วยบุญที่ได้นำเกิดเป็นมนุษย์ จะทำให้เป็นผู้มีปัญญา ความคิดแจ่มใส จะศึกษาเล่าเรียนวิชาใดก็แตกฉาน ความจำดี ไม่หลงลืม ไม่ขาดสติ
ขอบคุณบทความจาก พลังจิตดอทคอม
