...ผู้สุจริต...ย่อมผ่องใส...

[nok2009]

ผู้สุจริต...ย่อมผ่องใส

ผู้มีความสุจริต...
คือ คิดสุจริต พูดสุจริต ทำสุจริต
แม้จะเพียงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
ชั่วเวลาใดเวลาหนึ่ง
แล้วลองพิจารณาใจตัวเอง
...ตลอดเวลานั้น

จะพบความผ่องใสไม่เศร้าหมอง
เพราะผู้มีความสุจริตเท่านั้น
เป็นผู้ที่ไม่ต้องรับรู้ความจริงว่า
ตนคิดไม่ได้ พูดไม่ดี ทำไม่ดี...อันเป็นบาป

“บาป” นั้น...
ส่วนหนึ่งเข้าใจกันว่าหมายถึง...
การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเขาเท่านั้น
แต่ที่จริงมีความหมายกว้างกว่านั้น
การทำความเดือดร้อนให้เกิดแก่คน...สัตว์
...ล้วนแต่เป็นบาปทั้งสิ้น

เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำทั้งสิ้น
เพราะเมื่อบุคคลใดกระทำแล้ว
ย่อมเป็นไปตามพุทธศาสนสุภาษิตว่า...
“ตนทำบาปเอง...ย่อมเศร้าหมองเอง”

: ธรรมนิพนธ์
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

 
 
ขอบคุณบทความจาก ลานธรรมจักร
 
 
  

[umpawan]

ขอบคุณพี่นกครับ


             “บาป” นั้น...
ส่วนหนึ่งเข้าใจกันว่าหมายถึง...
การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเขาเท่านั้น
แต่ที่จริงมีความหมายกว้างกว่านั้น
การทำความเดือดร้อนให้เกิดแก่คน...สัตว์
...ล้วนแต่เป็นบาปทั้งสิ้น ..สาธุ

[~เสน่ห์ack01~]

“ตนทำบาปเอง...ย่อมเศร้าหมองเอง”

...บุญหรือบาป ดีหรือชั่ว ใจเราเองที่รุ้ดี...


...ขอบคุณท่านนกมากครับสำหรับธรรมะนิพนธ์ของสมเด็จพระสังฆราช....

[~เสน่ห์โจรสลัด~]

ทำอะไรได้ผลอย่างนั้นขอบคุณท่านนกมากครับที่นำมาเตือนสติเสมอ สาธุ ... 

[PeAwPeed]

“ตนทำบาปเอง...ย่อมเศร้าหมองเอง”

ยังเชื่ออยู่ว่า การทำบาป ทำให้เกิดการหมองหม่น
ทั้ง ร่างกาย และ จิตใจ ของผู้กระทำ
ผู้ที่ทำบาป แล้วปัดความผิด ปากพร่ำว่า ไม่มีหลักฐาน 
แต่หารู้ไม่ หลักฐาน อยู่ในใจ หน้าชื่นอกตรม
ไม่ว่าจะเริ่มทำอะไร หากไม่หยุดทำบาป ก็จะไม่มีวันได้ดี

ขอบคุณสำหรับบทความด้วยนะคะ  

[หลังฝน..]

ขอบคุณมากครับ สาธุ