กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: petchsad ที่ 04 ต.ค. 2551, 11:26:59

หัวข้อ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: petchsad ที่ 04 ต.ค. 2551, 11:26:59
 :017:

คือวันนี้ ได้ไป สัก ที่สำนัก อาจารย์ ดิษฐ์ แถวตลิ่งชันมาครับ พอดีเพื่อนแนะนำ

สักหนุมาน แหวก บาดาร ครับ   พออาจารย์สักให้ผมเสร็จก้ ปลุกผม

โดยการไห้ ผม สูดลม หายใจเข้าออกแรง ๆ แล้วคิดถึง รูปที่สัก ทำจิตไห้ว่าง ห้ามเกร็ง

 แต่ตัวผมแค่ชา ๆ เท่านั้น มือไม้ ระหว่าง พนมมือ กางออก นิดนึง แต่ไม่ถึงกับ ขึ้นเต็มๆครับ


แล้วท่านก็ ใจ ดีปลุกให้ ถึง 3 รอบ  ปกติ รอบเดียวไม่ได้คือไป  วันนี้ท่านอารมดีครับ อิอิ

แล้วท่านก็เรียกเพื่อนผม ซึ่งเป็น ศิษ  ท่านมา ปลุก แต่ดัน ขึ้นเลย ครับ 2 คนเลย


เป็นเพราะผมหายใจเบาไปหรือเปล่า- -*ครับเนี่ย
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: นามมงคล ที่ 04 ต.ค. 2551, 11:54:29
ของขึ้นช่ายมีของ.....ของไม่ขึ้นช่ายไม่มีของ

ทุกสิ่งทุกอย่างมัน อยู่ที่ความศรัทธา...ถ้าเราเชื่อว่าดี...มันก็ดี...ถ้าเราไม่เชื่อว่าดี...มันก็ไม่ดี

พุทธคุณทางไสยเวทย์....ถ้าเรามีความเชื่อ ในครูบาอาจารย์...ทุกอย่างมันก็ดีทั้งนั้น............
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: petchsad ที่ 05 ต.ค. 2551, 12:39:03
ขอบคุณครับ :054:
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: นายตะกรุด ที่ 05 ต.ค. 2551, 03:47:31
งงเลยครับท่านนามมงคล เหอะๆ

สาเหตุมันเกิดจากจิตของคนครับบางคนจิตอ่อนก็ขึ้นได้บ่อยบางคนจิตแข็งยังไงก็ไม่ขึ้นครับฮุฮุ
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: gottkung ที่ 05 ต.ค. 2551, 05:43:56
ผมคิดว่าแค่ตัวชาก็ดีแล้วครับ
เป็ฯนิมิตหมายที่ดีที่ครูบาอาจารย์ท่านลงมาโปรดครับ
คนที่ไม่เคยขึ้นเลย แต่เหนียวสุดๆก็มีอยู่เยอะครับ
ต่างกับบางคนขึ้นสุดๆเหมือนกัน แต่หนังก็ยุ่ยง่ายๆได้เหมือนกัน
หุๆๆ สังเกตุดูครับคนโบราณสมัยก่อนๆจริงๆ เค้าไม่ค่อยมีใครขึ้นกันหรอกครับ
^ ^

หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ...ปราณจิต... ที่ 06 ต.ค. 2551, 11:24:16
จิตแข็งขึ้นยากครับ โดยเฉพาะถ้าเกิดวันแข็ง อังคาร พฤหัส เสาร์ แล้วขึ้นยากเลยครับ
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: berth1999 ที่ 06 ต.ค. 2551, 11:51:42
 :095: :095: :095: มิน่าผ๋มเกิดวันพฤหัส อารัยๆมันเลยเงียบสนิท  :095: :095: :095:
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 06 ต.ค. 2551, 08:19:10
จิตแข็งขึ้นยากครับ โดยเฉพาะถ้าเกิดวันแข็ง อังคาร พฤหัส เสาร์ แล้วขึ้นยากเลยครับ

อ่ะครับ ถึงว่า สักมา 3 ปีของขึ้นครั้งเดียว ตอนไหว้ครู 49 11;
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ...ปราณจิต... ที่ 07 ต.ค. 2551, 10:12:43
โดยเฉพาะคนเกิดวันพฤหัสน่ะครับแม้แต่ภูติผีปีศาจยังไม่ค่อยกล้าออกมาให้พอเจอเลยครับ
เรียนสิ่งใดศึกษาสิ่งใดก็จะรู้แจ้งเร็วกว่าคนอื่นครับ
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: อ้วนจัง ที่ 07 ต.ค. 2551, 11:03:09
โดยเฉพาะคนเกิดวันพฤหัสน่ะครับแม้แต่ภูติผีปีศาจยังไม่ค่อยกล้าออกมาให้พอเจอเลยครับ
เรียนสิ่งใดศึกษาสิ่งใดก็จะรู้แจ้งเร็วกว่าคนอื่นครับ

ผมเองก็เกิดวันพฤหัส  ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอผีเลย  ที่ไหนเขาว่าดุ ๆ ขับรถผ่าน ไม่เคยเจอกลับบ้านตี 1 ตี 2 ไม่เจอ  มีแต่เพื่อนที่เจอ  คงจะจริงอย่างที่พูดไว้จริง ๆ ครับ

เคยบวชวัดแถวบ้าน  วันนี้เป็นเมืองเก่าครับมีถ้วยสมัยโบราณ มีหลวงพ่อจำวัดอยู่องค์เดียว มีบางองค์มาจำวัดแล้วอยู่ไม่ได้  ขนาดตอนสวดมนต์ที่กุฏิยังมีเปิดประตูเข้าไปกุฏิเลย ดุมาก ๆ แต่ผมไปจำวัดนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ สงบมาก ๆ เหมาะสำหรับวิปัสนา
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: berth1999 ที่ 07 ต.ค. 2551, 06:09:27
คงจะจริงอ่ะครับ เมื่อตอนผมเรียน ม.ปลาย ทางลัดที่จะเดินกลับบ้านใกล้ที่สุดต้องเดินผ่านหลังวัดซึ่งเป็นสวนทึบเป็นท้องร่องเป็นกระโดงทางเดินเป็นทางไม้เล็กๆแค่เดินสวนกันได้ และต้องเดินผ่านกลางโกดังเก็บศพและป่าช้า มีกุฏิเก่าๆอยู่หลังนึง ด้วยความที่อยู่ในช่วงติดเพื่อนก็เลยทำให้กลับบ้านดึกไปนิด ก็ประมาณ 5ทุ่ม ตี 1 ทุกวัน ช่วงนั้นที่วัดมีข่าวคนโดนผีหลอกแทบทุกวัน ยิ่งช่วงมีคนตายท้องกลมมาตั้งสวด ยิ่งมีคนเจอบ่อย โดนคืนละหลายๆคน หัวค่ำก็เจอ มากันหลายๆคนก็เจอ ส่วนมากจะเจอคล้ายๆกันก็คือ ระหว่างเดินๆมาก็จะเจอคนเดินตามมา หรือมีคนเดินอยู่ข้างหน้า แล้วหายไปเฉยๆ บางทีก็เจอคนแต่ไม่มีหัวเดินสวนมาหรือไม่ก็เห็นคนเดินมากันหลายๆคน แต่เดินขาไม่ถึงดิน จนไม่คนกล้าเดินตอนมืดเลยแต่ผมก็ไม่เคยเจออะไรที่ผิดปกติ

จนมาถึงคืนนึงจึงรู้ว่าความรู้สึกว่าตกใจกลัวจนช็อคน่ะเป็นอย่างไร ?

วันนั้นหลังจากเลิกเรียนตามปกติ ก็สะแหล๋นไปตามบ้านเพื่อนเหมือนเคย เกือบตีหนึ่งคืนนั้นเป็นคืนเดือนหงาย ก็มองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้ดีพอสมควร ก็เดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ระหว่างที่
เดินผ่านโกดังเก็บศพ เข้าสู่เขตป่าช้า ผมเห็นมีเงาอะไรไม่รู้วูบผ่านอยู่ข้างหน้า แล้วก็ตกลงไปในน้ำเสียงดังตูม...............ตอนนั้นไม่รู้หัวใจหายไปไหน แข้งขามันอ่อน ขนลุกซู่ ตัวเบาหวิวเลย.............แล้วผมก็ได้ยินเสียง................

ไอ้เบิร์ท??..มึงทำไมกลับบ้านเอาป่านนี้!! เด๋วกูจะให้ผีหลอกซ๊ะให้เข็ด.........

หลวงตาอ่ะ ท่านทิ้งอะไรก็ไม่รู้บนกุฏิท่านลงคลอง............โอ๊ยยยย!! ตั้งแต่นั้นไม่เดินผ่านอีกเลยตอนดึกๆ เดินอ้อมถนน 2 กม.ก็เดินแล้ว.....เข็ดจนตาย

ในที่สุด จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเจออ่ะ.......ก็ไม่อยากเจอนี่นา  :095: :095: :095:

โปรดใช้วิจาร์ณญาณในการอ่านด้วยครับ
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์) ที่ 07 ต.ค. 2551, 10:00:17
คงจะจริงอ่ะครับ เมื่อตอนผมเรียน ม.ปลาย ทางลัดที่จะเดินกลับบ้านใกล้ที่สุดต้องเดินผ่านหลังวัดซึ่งเป็นสวนทึบเป็นท้องร่องเป็นกระโดงทางเดินเป็นทางไม้เล็กๆแค่เดินสวนกันได้ และต้องเดินผ่านกลางโกดังเก็บศพและป่าช้า มีกุฏิเก่าๆอยู่หลังนึง ด้วยความที่อยู่ในช่วงติดเพื่อนก็เลยทำให้กลับบ้านดึกไปนิด ก็ประมาณ 5ทุ่ม ตี 1 ทุกวัน ช่วงนั้นที่วัดมีข่าวคนโดนผีหลอกแทบทุกวัน ยิ่งช่วงมีคนตายท้องกลมมาตั้งสวด ยิ่งมีคนเจอบ่อย โดนคืนละหลายๆคน หัวค่ำก็เจอ มากันหลายๆคนก็เจอ ส่วนมากจะเจอคล้ายๆกันก็คือ ระหว่างเดินๆมาก็จะเจอคนเดินตามมา หรือมีคนเดินอยู่ข้างหน้า แล้วหายไปเฉยๆ บางทีก็เจอคนแต่ไม่มีหัวเดินสวนมาหรือไม่ก็เห็นคนเดินมากันหลายๆคน แต่เดินขาไม่ถึงดิน จนไม่คนกล้าเดินตอนมืดเลยแต่ผมก็ไม่เคยเจออะไรที่ผิดปกติ

จนมาถึงคืนนึงจึงรู้ว่าความรู้สึกว่าตกใจกลัวจนช็อคน่ะเป็นอย่างไร ?

วันนั้นหลังจากเลิกเรียนตามปกติ ก็สะแหล๋นไปตามบ้านเพื่อนเหมือนเคย เกือบตีหนึ่งคืนนั้นเป็นคืนเดือนหงาย ก็มองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้ดีพอสมควร ก็เดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ระหว่างที่
เดินผ่านโกดังเก็บศพ เข้าสู่เขตป่าช้า ผมเห็นมีเงาอะไรไม่รู้วูบผ่านอยู่ข้างหน้า แล้วก็ตกลงไปในน้ำเสียงดังตูม...............ตอนนั้นไม่รู้หัวใจหายไปไหน แข้งขามันอ่อน ขนลุกซู่ ตัวเบาหวิวเลย.............แล้วผมก็ได้ยินเสียง................

ไอ้เบิร์ท??..มึงทำไมกลับบ้านเอาป่านนี้!! เด๋วกูจะให้ผีหลอกซ๊ะให้เข็ด.........

หลวงตาอ่ะ ท่านทิ้งอะไรก็ไม่รู้บนกุฏิท่านลงคลอง............โอ๊ยยยย!! ตั้งแต่นั้นไม่เดินผ่านอีกเลยตอนดึกๆ เดินอ้อมถนน 2 กม.ก็เดินแล้ว.....เข็ดจนตาย

ในที่สุด จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเจออ่ะ.......ก็ไม่อยากเจอนี่นา  :095: :095: :095:

โปรดใช้วิจาร์ณญาณในการอ่านด้วยครับ

555 เล่นเอาตกใจหมดเลยนะครับ ไม่เจอหล่ะดีแล้วครับ  :004:
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 07 ต.ค. 2551, 10:51:07
คงจะจริงอ่ะครับ เมื่อตอนผมเรียน ม.ปลาย ทางลัดที่จะเดินกลับบ้านใกล้ที่สุดต้องเดินผ่านหลังวัดซึ่งเป็นสวนทึบเป็นท้องร่องเป็นกระโดงทางเดินเป็นทางไม้เล็กๆแค่เดินสวนกันได้ และต้องเดินผ่านกลางโกดังเก็บศพและป่าช้า มีกุฏิเก่าๆอยู่หลังนึง ด้วยความที่อยู่ในช่วงติดเพื่อนก็เลยทำให้กลับบ้านดึกไปนิด ก็ประมาณ 5ทุ่ม ตี 1 ทุกวัน ช่วงนั้นที่วัดมีข่าวคนโดนผีหลอกแทบทุกวัน ยิ่งช่วงมีคนตายท้องกลมมาตั้งสวด ยิ่งมีคนเจอบ่อย โดนคืนละหลายๆคน หัวค่ำก็เจอ มากันหลายๆคนก็เจอ ส่วนมากจะเจอคล้ายๆกันก็คือ ระหว่างเดินๆมาก็จะเจอคนเดินตามมา หรือมีคนเดินอยู่ข้างหน้า แล้วหายไปเฉยๆ บางทีก็เจอคนแต่ไม่มีหัวเดินสวนมาหรือไม่ก็เห็นคนเดินมากันหลายๆคน แต่เดินขาไม่ถึงดิน จนไม่คนกล้าเดินตอนมืดเลยแต่ผมก็ไม่เคยเจออะไรที่ผิดปกติ

จนมาถึงคืนนึงจึงรู้ว่าความรู้สึกว่าตกใจกลัวจนช็อคน่ะเป็นอย่างไร ?

วันนั้นหลังจากเลิกเรียนตามปกติ ก็สะแหล๋นไปตามบ้านเพื่อนเหมือนเคย เกือบตีหนึ่งคืนนั้นเป็นคืนเดือนหงาย ก็มองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้ดีพอสมควร ก็เดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ระหว่างที่
เดินผ่านโกดังเก็บศพ เข้าสู่เขตป่าช้า ผมเห็นมีเงาอะไรไม่รู้วูบผ่านอยู่ข้างหน้า แล้วก็ตกลงไปในน้ำเสียงดังตูม...............ตอนนั้นไม่รู้หัวใจหายไปไหน แข้งขามันอ่อน ขนลุกซู่ ตัวเบาหวิวเลย.............แล้วผมก็ได้ยินเสียง................

ไอ้เบิร์ท??..มึงทำไมกลับบ้านเอาป่านนี้!! เด๋วกูจะให้ผีหลอกซ๊ะให้เข็ด.........

หลวงตาอ่ะ ท่านทิ้งอะไรก็ไม่รู้บนกุฏิท่านลงคลอง............โอ๊ยยยย!! ตั้งแต่นั้นไม่เดินผ่านอีกเลยตอนดึกๆ เดินอ้อมถนน 2 กม.ก็เดินแล้ว.....เข็ดจนตาย

ในที่สุด จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเจออ่ะ.......ก็ไม่อยากเจอนี่นา  :095: :095: :095:

โปรดใช้วิจาร์ณญาณในการอ่านด้วยครับ


..อารมณ์ดีจริงๆ ลูกพี่  38;..

..ไปรับน้องกุมารที่วัดสามง่ามมาอุปการะหรือยังครับ..

..ลองดูนะครับว่าจะไปกลิ้งเขียงเล่นเหมือนน้องคนเก่ามั๊ย..
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: ...ปราณจิต... ที่ 08 ต.ค. 2551, 09:43:38
หลวงตาท่านเล่นซ่ะหายใจ เฮ้ย..ใจหายเลย 38;
หัวข้อ: ตอบ: มีเรื่องมาเล่าครับผม^^
เริ่มหัวข้อโดย: อ้วนจัง ที่ 08 ต.ค. 2551, 11:28:52
คงจะจริงอ่ะครับ เมื่อตอนผมเรียน ม.ปลาย ทางลัดที่จะเดินกลับบ้านใกล้ที่สุดต้องเดินผ่านหลังวัดซึ่งเป็นสวนทึบเป็นท้องร่องเป็นกระโดงทางเดินเป็นทางไม้เล็กๆแค่เดินสวนกันได้ และต้องเดินผ่านกลางโกดังเก็บศพและป่าช้า มีกุฏิเก่าๆอยู่หลังนึง ด้วยความที่อยู่ในช่วงติดเพื่อนก็เลยทำให้กลับบ้านดึกไปนิด ก็ประมาณ 5ทุ่ม ตี 1 ทุกวัน ช่วงนั้นที่วัดมีข่าวคนโดนผีหลอกแทบทุกวัน ยิ่งช่วงมีคนตายท้องกลมมาตั้งสวด ยิ่งมีคนเจอบ่อย โดนคืนละหลายๆคน หัวค่ำก็เจอ มากันหลายๆคนก็เจอ ส่วนมากจะเจอคล้ายๆกันก็คือ ระหว่างเดินๆมาก็จะเจอคนเดินตามมา หรือมีคนเดินอยู่ข้างหน้า แล้วหายไปเฉยๆ บางทีก็เจอคนแต่ไม่มีหัวเดินสวนมาหรือไม่ก็เห็นคนเดินมากันหลายๆคน แต่เดินขาไม่ถึงดิน จนไม่คนกล้าเดินตอนมืดเลยแต่ผมก็ไม่เคยเจออะไรที่ผิดปกติ

จนมาถึงคืนนึงจึงรู้ว่าความรู้สึกว่าตกใจกลัวจนช็อคน่ะเป็นอย่างไร ?

วันนั้นหลังจากเลิกเรียนตามปกติ ก็สะแหล๋นไปตามบ้านเพื่อนเหมือนเคย เกือบตีหนึ่งคืนนั้นเป็นคืนเดือนหงาย ก็มองเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้ดีพอสมควร ก็เดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ระหว่างที่
เดินผ่านโกดังเก็บศพ เข้าสู่เขตป่าช้า ผมเห็นมีเงาอะไรไม่รู้วูบผ่านอยู่ข้างหน้า แล้วก็ตกลงไปในน้ำเสียงดังตูม...............ตอนนั้นไม่รู้หัวใจหายไปไหน แข้งขามันอ่อน ขนลุกซู่ ตัวเบาหวิวเลย.............แล้วผมก็ได้ยินเสียง................

ไอ้เบิร์ท??..มึงทำไมกลับบ้านเอาป่านนี้!! เด๋วกูจะให้ผีหลอกซ๊ะให้เข็ด.........

หลวงตาอ่ะ ท่านทิ้งอะไรก็ไม่รู้บนกุฏิท่านลงคลอง............โอ๊ยยยย!! ตั้งแต่นั้นไม่เดินผ่านอีกเลยตอนดึกๆ เดินอ้อมถนน 2 กม.ก็เดินแล้ว.....เข็ดจนตาย

ในที่สุด จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเจออ่ะ.......ก็ไม่อยากเจอนี่นา  :095: :095: :095:

โปรดใช้วิจาร์ณญาณในการอ่านด้วยครับ


อ่านแรก ๆ คิดว่าไม่มีอะไร พอถึงท่อนกลางเจอดีให้แล้ว  พอจบไม่มีอะไรจริง ๆ  :095: