กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 01 ส.ค. 2552, 11:26:05
-
:059:ห่วงใยใจห่วงหา จึงได้มาแวะเยี่ยมเยือน
ห่างไกลไปนับเดือน คิดถึงเพื่อนจึงได้มา
ทราบข่าวเพื่อนป่วยไข้ เป็นอย่างไรกันบ้างหนา
มาให้เห็นกับตา ให้รู้ว่าเป็นอย่างไร
ตรวจสอบดูอาการ เพราะเคยผ่านการแก้ไข
สั่งการโดยฉับไว้ ให้รีบไปหาตัวยา
ยาทาและยาต้ม แก้เลือดลมช่วยรักษา
เสริมธาตุในกายา ตามตำราครูอาจารย์
สั่งเตือนผู้เฝ้าไข้ ให้ใส่ใจในอาการ
และดูเรื่องอาหาร ให้งดทานซึ่งมังสา
เสร็จกิจจึงลาจาก เพราะไม่อยากเห็นน้ำตา
เอ่ยคำเพื่อร่ำลา แล้วจากมาเร็วไว
หน้าที่ภาระกิจ จึงต้องคิดถึงสิ่งใหม่
เดินทางกันต่อไป ทำเหมือนใจไร้ไมตรี
..............................................................
:054:แด่มิตรสหายด้วยความจริงใจแต่ไม่แสดงออก :054:
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๒๓.๒๕ น. ณ กุฏิทรงไทย ริมน้ำนครชัยศรี วัดบางพระ นครปฐม
-
กราบขอบคุณหลวงพี่ ท่านด้วยครับ ได้ความรู้ทุกครั้งที่เปิดอ่าน :054: :054: :054:
-
นิราศริมลุ่มน้ำนครชัยศรี.. :070:อีกแล้วหลวงพ่อ.. จากไปแบบไร้ไมตรี :070:แต่ไม่ไร้สาระค่ะ..
-
กราบขอบพระคุณครับ
:054: :054: :054:
-
กราบนมัสการขอบพระคุณพระอาจารย์ ที่เมตตาเล่าเรื่องให้ฟังเป็นคำกลอนครับ...
-
ครับ มีรักต้องมีจาก หากแต่เราจากไปแต่กาย ใจเรายังคงคิดถึง และสักวันหนึ่ง เราจะกลับมาถึงที่ ที่เราพบกัน กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ครับ ที่มีกลอนมาฝากพวกเราอยู่บ่อยๆ และทุกๆบทกลอน ยังมีคำสอนฝากเอาไว้ให้คิด พิจารณา :054:
-
02; :054:กราบมนัสการพระอาจารย์....
ขอขอบพระคุณที่มีบทกลอนสอนศิษย์ให้เอาไปคิดและพิจารณา.....
มีรักต้องมีจาก เราจากไปแต่กาย ใจเรายังคงคิดถึง.....
สักวันหนึ่งเราจะกลับมา ใช่ว่าจะกลับมาเมื่อ...... 37;