พระพุทธเจ้าว่าสิ่งอันประเสริฐก็ได้แก่คน บาปและบุญก็เรียก
เราต้องเป็นผู้มีหิริโอตัปปะ
หิริ ความอายต่อความชั่ว โอตัปปะ ความสะดุ้งต่อผลของมัน
ความชั่วมันจะให้ผลเราในคราวหลัง
เมื่่อเราเป็นมนุษย์ เราไม่ควรนอนใจ
อย่าให้กาลกินเรา ให้เรากินกาล ให้เร่งทำคุณงามความดี
เวลาล่วงไป ชีวิตของเราก็ล่วงไป
...ล่วงไปหาความตาย...
มนุษย์เป็นสัตว์อันสูงสุด อันนี้เป็นเพราะเราได้สมบัติอันดีมา
...ปุพเพจะกตะปุญญตา...
บุญกุศลคุณงามความดีเราได้สร้างมาหลายภพหลายชาติแล้ว
เราอย่าไปเข้าใจว่า เราเกิดมาชาติเดียวนี้
ตั้งแต่เราเทียวตายเทียวเกืดมานี้ นับกัปป์นักัลป์อนันตชาติไม่ได้
แล้วจะว่าเหมือนกันได่้อย่างไรล่ะ
...เมื่อเรามาเกิดก็มีแต่วิญญาณเท่านั้น...
พมาปฏิสนธิ ก็เอาเลือดเอาเนื้อพ่อแม่มาแบ่งให้ได้อัตตภาพออกมา
แม้กระนั้้นก็ไม่มีสัตว์มาเกิด ต้องอาศัยจุตวิญญาณ
...เราต้องสร้างเอาคุณงามความดี...