เช้าวันอาทิตย์ตื่นแต่เช้าเพราะวันนี้มีนัดกับเพื่อนๆจะไปปากช่องเพื่อไปนมัสการหลวงพี่(เพื่อน)ที่สำนักปฎิบัติธรรมแสงธรรมส่องชีวิต สาขาปากช่อง เวลาเช้าๆก่อนออกจากบ้าน ผมมักจะเกิดอาการนี้คือ วันนี้จะนิมนต์องค์ใดไปกับผมดีครับ
ขับรถสบายๆช่วงนี้อากาศไม่ร้อน ไม่นานก้อถึงปากช่องครับ
สำนักปฎิบัติธรรมที่นี่สงบ ร่มรื่น อยู่ท่ามกลางขุนเขาครับ
ไปถึงก้อไปกราบพระก่อนครับ ตรงนี้ไว้เป็นที่นั่งสมาธิ บรรยากาศสงบ เหมาะแก่การทำสทาธิครับ
ไปถึงรอพระอยู่สักพัก เพราะท่านติดเรียนภาษาอังกฤษอยู่ ช่วงนี้มีชาวต่างชาติสนใจปฎิบัติธรรม พระที่นี่เลยต้องเรียนภาษาไว้ครับ
เวลาพระเจอเพื่อน ถึงแม้ท่านจะบวชเรียนได้10พรรษาแล้ว แต่แววตา สีหน้าท่าน ก้อแสดงออกถึงความยินดีที่ได้พบกันอีกครั้ง หลวงพี่เป็นเพื่อนสมัยเรียนขาสั้นกัน ในวัยนั้นถ้ามีใครบอกว่าท่านจะบวชและไม่สึก ไม่มีใครเชื่อแน่นอนครับ พวกผมเรียนโรงเรียนคริส สวดมนต์กันยังไม่เป็นเลยครับ
ก๊วนผมส่วนใหญ่รู้จักกันมานาน30กว่าปีเลยครับ จบมัธยม ตอนจบร้องห่มร้องไห้กันใหญ่ว่าต้องจากกัน แต่แล้วเกือบทั้งหมดก้อเรียนมหาลัยเดียวกัน ตอนอยู่มหาลัยนึกว่าเรียนมัธยมเพราะเข้ามาพร้อมกันเกือบ50คนครับ พอเรียนมหาลัยจบเริ่มทำงาน ก้อไม่ได้ขาดการติดต่อกัน ถึงศุกร์เสาร์ก้อยังไปเที่ยวกันเหมือนเดิม ใครไปเรียนต่อเมืองนอกเมืองนา2-3ปีก้อกลับมาเข้าก๊วนกันเหมือนเดิม แต่เมื่อสิบปีก่อน หลวงพี่(ตอนนั้นยังไม่ได้บวช) ขับรถแล้วเกิดอุบัติเหตุ เพื่อนที่นั่งมาด้วยเสียชีวิต (คนที่เสียชีวิตก้อคือเพื่อนในกลุ่ม) หลังจากนั้นท่านเลยตัดสินใจว่า จะบวชอุทิศบุญกุศลให้5พรรษา แล้วท่านก้อตัดสินใจบวช แล้วไปปฎิบัติธรรมที่ สำนักปฎิบัติธรรมแสงธรรมส่องชีวิตที่สระบุรี พอท่านบวชครบ5พรรษา พวกผมทั้งหมดก้อพร้อมใจกันชักชวนให้ท่านสึก แบบถ้าเจอท่านเมื่อไหร่ หัวข้อในการสนทนามีอย่างเดียวคือให้ท่านสึก มีการโน้มน้าวท่านทุกวิธี รวมถึงจะหางานให้ท่านเวลาท่านสึกออกมา ชวนอยู่หลายปี ท่านก้อเริ่มจะตัดสินใจลาสิขา แต่จนแล้วจนรอดท่านก้อยังไม่ลา เมื่อวานนี้ก้อยังมีคำถามแบบนี้จากเพื่อนๆถึงท่าน ท่านก้อตอบทำนองว่า พระที่นี่มีน้อย สำนักก้อใหญ่ มีพระ5รูป มีงานที่ต้องช่วยมากมาย บางทีก้อมีกิจนิมนต์ไปที่ต่างๆ (เพิ่งไปจำพรรษาที่มาเลเซียมา3เดือน) แต่จริงๆผมว่าเรื่องงานที่จะต้องทำในวัดคงไม่ใช่ประเด็น แต่ท่านคงเข้าถึงพระธรรม และปลงชีวิตทางโลกได้แล้ว หลังๆท่านเลิกใช้มือถือ (คงอยากจะตัดทางโลก ไม่อยากให้ใครมากวน) เพราะเพื่อนๆเวลาไป ก้อจะมีแต่คำถามเดิมๆ ว่าเมื่อไหร่จะสึก มีแต่เรื่องโนมน้าวจิตใจท่าน ท่านคงเบื่อที่จะฟัง ถึงแม้วันนี้ผมและหลวงพี่ จะอยู่ในสถานะที่แตกต่างกัน แต่ทุกครั้งที่ผมสบตากับท่าน มิตรภาพที่มีต่อกันอย่างยาวนาน ยังคงเหมือนเดิม แม้วันนี้เราจะไม่สามารถพูดคุยกันแบบเดิม ไม่สามารถทำตัวระหว่างกันได้เหมือนเดิม แต่มิตรภาพของความเป็นเพื่อนในใจยังคงเหมือนเดิม ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกนี้ได้จากใจ คำว่าเพื่อน ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะบรรยาย คำว่าเพื่อนแท้.......ลึกซึ้งเสมอครับ สุดท้ายอยากจะบอกว่าถ้าคิดว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว อย่าให้อะไรมาทำลายได้น่ะครับ มีอยู่ไม่กี่เรื่องหรอกที่จะมาทำลายมิตรภาพลงได้ เงินกับผู้หญิง คือปัญหาหลักของผู้ชาย อย่าให้2สิ่งนี้มาทำลายน่ะครับ
ปล.เอารูปครอบครัว และ รูปหมู่กับครอบครัวเพื่อนครับ มาให้ดูครับ
จากเพื่อนวัยเด็กจนถึงวันที่ทุกคนมีครอบครัว วันเวลาเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่าง แต่มิตรภาพไม่เคยเปลี่ยนครับ