กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 18 ก.ค. 2552, 03:27:40

หัวข้อ: ท้องนา...ต้นไม้...สายฝน...คนสัญจร...
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 18 ก.ค. 2552, 03:27:40
 :059:ท้องนา.....
กลับมามีชีวิตชีวาในหน้าฝน
แผ่นดินที่เคยแห้งแล้งจนแตกระแหง
กลับชุ่มชื่นเพราะฝนที่ตกลงมา
ชาวนาเริ่มหว่านไถและปักดำ
กุ้งหอยปูปลากบเขียดก็กลับมา
ข้าวกล้าแตกกอเขียวขจี...
 :069:ต้นไม้.....
เรียงรายอยู่ตามรายทางและคันนา
จากที่เคยเหี่ยวเฉาเพราะขาดน้ำ
สลัดใบร่วงหล่นจนหมดต้น
ก็แตกใบรุ่นใหม่สีสดใสออกมา
มองดูเพลินตาสบายใจได้อารมณ์
กลิ่นหอมละไมของดอกไม้รุ่นใหม่โชยมา
 :059:สายฝน........
หล่นร่วงลงมาจากฟ้าสู่ดิน
ชุบฟื้นชีวินให้แก่ท้องนาและป่าไม้
ที่ใกล้จะแห้งเหี่ยวตายให้คืนมา
ข้าวกล้าและป่าไม้ได้งอกงาม
เสียงรถไถนา เสียงปลา เสียงกบเขียด
เสียงเพลงแห่งท้องทุ่งดังแว่วมา
 :053:คนจัญจร......
ได้หยุดพักผ่อนหลังจากการเดินทาง
ได้มีเวลาว่างที่จะทบทวนครวญคิด
สรุปชีวิตของการเดินทางที่ผ่านมา
มีเข้าพรรษาก็เพราะมีหน้าฝน
ได้เวลาที่คนสัญจรหยุดเดินทาง
ชาวนาชาวไร่ได้เวลาไถหว่าน
ทุกอย่างหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามฤดูกาล.........
...ท้องนา...ต้นไม้..สายฝน...คนสัญจร...
ทุกชีวิตล้วนผูกพันธ์กัน.....
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
 :016:แด่ธรรมชาติของชนบทไทย  :015:
           รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๕.๒๗ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย



หัวข้อ: ตอบ: ท้องนา...ต้นไม้...สายฝน...คนสัญจร...
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 18 ก.ค. 2552, 03:45:25
คนจัญจร......
ได้หยุดพักผ่อนหลังจากการเดินทาง
ได้มีเวลาว่างที่จะทบทวนครวญคิด
สรุปชีวิตของการเดินทางที่ผ่านมา




กราบนมัสการขอบพระคุณพระอาจารย์

ที่เมตตาประพันธ์กลอนท้องนา...ต้นไม้...สายฝน...คนสัญจร... ครับ



...เวลาฝนตก รถติดอยุ่บนรถเมล์ เหมือนกับหยุดเวลาไว้กับตัวเอง

 ทำให้ได้คิดทบทวนอะไรหลายๆอย่างครับ...
หัวข้อ: ตอบ: ท้องนา...ต้นไม้...สายฝน...คนสัญจร...
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์โจรสลัด~ ที่ 18 ก.ค. 2552, 05:04:34
ทุกอย่างย่องผันแปรหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนไปตามกาลเวลาไม่มีอะไรแน่นอนเสมอ

กราบขอบพระคุณหลวงพี่ ที่ได้เมตตาแต่งกลอนดีดีให้อ่านกันครับ ...  :054:
หัวข้อ: ตอบ: ท้องนา...ต้นไม้...สายฝน...คนสัญจร...
เริ่มหัวข้อโดย: ตัวเล็ก ที่ 18 ก.ค. 2552, 11:40:38
 02; :054: :กราบนมัสการ.......ขอขอบคุณสำหรับ บทลำนำ

มองเห็นแก่นแท้ของ...ท้องนา....ต้นไม้....สายฝน....คนสัญจร...

ทุกอย่างหมุนเวียนเปลี่ยนตามฤดูกาล......ทุกชีวิตล้วนผูกพันธ์กัน......

ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอน.......แต่ให้หยุดทบทวนกับสิ่งที่ผ่านมา.....

นำไปปรับใช้ในภายหน้า.....คงคุณค่าความดี........ :114: