กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 03 ส.ค. 2552, 06:53:50
-
:059:เร่ร่อนอยู่บนถนนที่ทอดยาว...
มากมายด้วยยวดยานที่ผ่านไปมา
เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาไปตามเส้นทาง
หยุดบ้างพักบ้างเมื่อเหนื่อยล้า
พบปะเจรจากับเพื่อนผู้ร่วมทาง
ต่างคนต่างมีเป้าหมายของการเดินทาง
เก็บเกี่ยวทุกอย่างที่เป็นประสพการณ์......
เรียนรู้ชีวิตและความคิดของผู้ร่วมทาง
นำมาเป็นแบบอย่างและปรับใช้
ให้เหมาะสมกับความเป็นไปของชีวิต
จังหวะ เวลา โอกาศ สถานที่ และบุคคล
คือเหตุผล และความเหมาะสม ของการดำเนินการ
มองทุกสิ่งทั้งสองอย่าง ทั้งคุณและโทษ
ให้เห็นประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ของสิ่งเหล่านั้น
จัดสรรค์ทุกอย่างให้อยู่บนความเหมาะสม
เรียนรู้และพอใจในสิ่งที่มีและเป็นอยู่...
ทำให้ดู อยู่ให้เห็น สอนให้เป็น แล้วก็ปล่อย
ทำหน้าที่ของผู้ให้...ให้สมบูรณ์...
สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป...เป็นเรื่องของ...วิบากกรรม...
:054:แด่การเดินทางที่ยาวนาน :054:
ด้วยความปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๓ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๖.๕๔ น. ณ มุมหนึ่งของจังหวัดชลบุรี
-
จัดสรรค์ทุกอย่างให้อยู่บนความเหมาะสม
เรียนรู้และพอใจในสิ่งที่มีและเป็นอยู่...
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ หากชีวิตทำได้ดั่งที่ว่ามา ชีวิตในวันข้างหน้าคงห่างไกลความทุกข์ ผมจะปฎิบัติตามที่ท่านสอนครับ
-
จัดสรรค์ทุกอย่างให้อยู่บนความเหมาะสม
เรียนรู้และพอใจในสิ่งที่มีและเป็นอยู่...
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ หากชีวิตทำได้ดั่งที่ว่ามา ชีวิตในวันข้างหน้าคงห่างไกลความทุกข์ ผมจะปฎิบัติตามที่ท่านสอนครับ
กราบนมัสการขอบพระคุณพระอาจารย์ที่เมตตาถ่ายทอดประสบการณ์ และจุดมุ่งหมายในเดินทางครับ
...ชอบท่อนนี้เช่นกันครับพี่ตี๋...
-
หมากรุกยังต้องคิด หมากชีวิตไม่คิดได้อย่างไร ผมก็ชอบเล่นหมากรุกครับ
บางทีเพื่อนยังแซวเลยเล่นหมากรุกหรือหลับ เก่งไม่กลัวกลัวช้า เหอะๆๆๆ
ขอบพระคุณหลวงพี่ ที่เมตตามาบอกเล่าให้ฟังครับ สาธุ ..... :089:
-
:017:นมัสการครับท่านพระอาจารย์การเดินทางคงเปงไปได้ดีนะครับ :053:
.........ศิษย์มีครูเหมือนดังงูมีพิษ..........
..........ศิษย์มีหลักเหมือนพยัคมีปีก...........
.............ปัจญมิตรพินาศสิ้น..........
..........อย่าประมาทขาดสติ...........
:054:ศิษย์หลวงโด่ง :054:
-
02; :054:กราบนมัสการพระอาจารย์....
ชอบทุกประโยค...เพราะแต่ละประโยคให้แง่คิด....
การเดินทางหรืออยู่กับที่ต้องเก็บเกี่ยวประสพการณ์ตลอดเวลา.....
สิ่งที่ดีนำมาเป็นแบบอย่างและปรับใช้.....
ขอขอบพระคุณมากที่นำบันทึกการเดินทางมาให้อ่าน.... 37;
-
กราบมนัสการพระอาจารย์แล้ว ขอบพระคุณมาก ครับที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีๆให้เป็นความรู้ ครับ