กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 06 ส.ค. 2552, 06:53:30
-
:059:กลับสู่ภาวะปกติ....
หลังจากได้พักผ่อนเต็มที่ ปรับกายปรับจิต ปรับความคิด กลับมาสู่ความเป็นสมณะ
ทำหน้าที่ของพระเจริญจิตภาวนา พิจารณาธรรม ตามกาลตามเวลา ตามสภาวะ
เกิดจิตปฏิฆะกับเสียงหมา.....
เรื่องหมาๆหรือว่าเรื่องของหมาก็มีสาระ
มีคนกล่าวไว้ว่า...จะดูนิสัยเจ้าของหมาให้ดูจากหมาที่เลี้ยง
พิจารณาแล้วเห็นจริงด้วย เพราะคนเลี้ยงหมาย่อมจะถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก
ไปสู่หมาที่ตนเลี้ยง เพื่อให้หมามีพฤติกรรมที่สนองตอบตัณหาของผู้เป็นเจ้าของ
ซึ่งเจ้าของจะรัก จะชอบใจ ก็เพราะมันสนองตอบตัณหาของเจ้าของนั่นเอง
ดูวัดให้ดูที่หมา.....
ใครก็ไม่รู้เป็นผู้กล่าวไว้เป็นคนแรก
แปลกแต่จริงเพราะได้ประสพพบเห็นมามาก
จากประสพการณ์ในหลายที่ หลายอาวาส หลายจังหวัด
ว่าวัดไหนอาหารอุดมสมบูรณ์ หมาในวัดนั้นจะอ้วนพี
วัดไหนหมาผอมโซ แสดงว่าวัดนั้นการขบฉันลำบาก
หรือไม่ก็พระเณรในวัดขาดจิตเมตตา ไม่น่าอยู่อาศัย
วัดใดเข้าไปแล้วหมาไล่เห่าไล่กัด แสดงว่าวัดนั้นขาดการปฏิบัติธรรมจริงจัง
ภายในวัดมีความขัดแย้ง ต่างคนต่างอยู่ ขาดความสามัคคี
เรื่องหมาๆก็มีสาระ....
ที่มีความคิดเรื่องนี้ขึ้นมา คือเรื่องของหมา
ก็เพราะว่าในสำนักที่อาศัยจำพรรษานั้นมีหมาอยู่หลายตัว
และตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเดือนสิบแล้วคือฤดูหมาติดสัด
หมามันมาไล่กัดกันในวัดเพื่อแย่งตัวเมียกัน
ทำให้มีเสียงดังรบกวนเวลาปฏิบัติทำวัตรสวดมนต์
ซึ่งตอนแรกก็มีจิตปฏิฆะแต่พอพิจารณาเป็นธรรมะ
จิตปฏิฆะก็หายไป ปล่อยให้หมามันเห่ามันกัดกัน
....ส่วนเรานั้นไม่ไปเห่า ไม่ไปกัดกับหมา....
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
:054:ขอบใจเรื่องของหมาที่มาสอนธรรมะแก่เรา :054:
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๖ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๖.๕๓ น. ณ กุฏิน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ เรื่องหมาๆเนี่ยผมก็ปวดหัวมากๆครับ เพราะวิธีการเลี้ยงหมาที่ดีขัดต่อหลักธรรมหลายอย่าง แต่เมื่อเสาร์ที่แล้วได้สนทนากับหลวงพี่นรินทร์ ท่านสอนแนวทางให้ผมได้คิดนำไปปฎิบัติครับ เรื่องเห็บหมัดเดี๋ยวนี้ก็จัดการโดยจับออกจากตัวหมาแล้วไปทิ้งนอกบ้าน(ไม่ใช่วิธีที่ถูกต้องในการเลี้ยงหมาเพราะเดี๋ยวเจ้าเห็บหมัดพวกนั้นก็จะกลับมาหาหมาอีก)แต่ก็ดีกว่าไม่จับออกหรือบี้มันให้ตาย คำสอนของพระอาจารย์ที่ว่าดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมได้ทั้งทางโลกและทางธรรมและไร้รูปแบบแต่ไม่ไร้สาระคือแนวทางที่ให้ผมปฎิบัติอยู่ครับ
-
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
...กราบนมัสการขอบพระคุณพระอาจารย์ครับ สำหรับแนวคิด และแนวทางในการปฏิบัติ....
-
เรื่องหมาๆ นี่หละครับ ที่ทำให้ จากคนบ้านใกล้เรือนเคียงที่สนิทสนม กลายมาเป็น ศัตรูกัน ผมว่าเราควรที่จะพูดจากันดีๆ คนที่เลี้ยงก็ต้องดูแลน้องหมาให้ดีๆ ไม่ให้ไปรบกวนข้างบ้านมากไป (นอกเรื่องไปไหมนี่)
-
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
สาธุ ปล่อยให้หมากัดกันอย่าไปกัดกับหมา ขอบพระคุณพระอาจารย์มากครับ ... :089:
-
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
ชอบมากเลยครับคำนี้
-
กราบนมัสการหลวงอาครับ
อ่านแล้วมาพิจารณา ก็ได้ข้อคิดหลายเรื่องครับ
ไม่ปฏิฆะต่อสรรพสัตว์ พิจารณาแล้วรู้สึกดีมากครับ
-
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
ชอบมากเลยครับคำนี้
ควรปล่อยวางบ้างชีวิตก็เป็นสุข ครับ
กราบขอบพระคุณ มนัสการพระอาจารย์ ครับ
-
กราบนมัสการและกราบขอบพระคุณพระอาจารย์ค่ะ :054:
เรื่องหมาๆบางครั้งก็มีสาระจริงๆค่ะ
จะดูนิสัยเจ้าของหมาให้ดูจากหมาที่เลี้ยง..
ดูวัดให้ดูที่หมา.....
อ่านแล้วตอนแรกดูแปลกๆ แต่เมื่อพิจารณาดู..มันก็จริงด้วยค่ะ :001:
....สบายใจ ไม่ไปโกรธ ไม่ไปกัดกับหมา...
....ไม่ต้องไปเป็นหมา.....
..เมื่อมีสติ สมาธิ ปัญญา เราก็จะไม่โกรธ เราก็ไม่ไปกัดกับหมา แล้วก็ไม่ต้องไปเป็นหมา :017: