กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด บทสวดมนต์ และ คาถา => บทสวดมนต์ และ คาถา => คาถาอาคม => ข้อความที่เริ่มโดย: กระเบนท้องน้ำ ที่ 11 ธ.ค. 2553, 10:11:01
-
เมื่อครั้งหลวงปู่ฝั้นพักอยู่บ้านจีด มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งแกไอทั้งวันทั้งคืน แม้ขณะนั่งฟังเทศน์ก็ไอตลอดเวลา
รบกวนสมาธิผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทศน์จบหลวงปู่ฝั้นจึงเอ่ยถามว่า "ทำไมไม่รักษา" โยมผู้นั้นก็ตอบว่า
กินยามานับขนานไม่ถ้วนก็ยังไม่หาย ท่านจึงบอกโยมผู้นั้นว่า "คงเป็นกรรมที่ทำมาแต่ปางก่อน" จึงขอให้โยม
ผู้นั้นหัดภาวนา แล้วบอกคาถาให้บริกรรมว่า " ปฏิกะ มันตุ ภูตานิ "
ท่านให้ภาวนาตั้งจิตบริกรรม โดยกำหนดจิตที่ใดที่หนึ่ง วันแรกนั่งบริกรรมได้สักพักก็ยังไออยู่ตลอด วันที่สอง
ปรากฏว่ามีอาการค่อยชุ่มคอขึ้น อาการไอห่างไปบ้าง พอถึงวันที่สามอาการไอก็หายราวกับปลิดทิ้ง โยมผู้นั้นนั่ง
บริกรรมอยู่จนดึกดื่น ใครๆก็หลับกันหมด ก็ยังไม่ยอมหลับ ในที่สุดอาการไอก็หายโดยเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้น
เป็นต้นมา...
ขอบคุณที่มา : http://www.geocities.com/samadhinet
-
ขอบคุณครับผม... :001:
-
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆค่ะ :054:
-
ขอบคุณครับกับคาถาดีๆ
-
เมื่อครั้งหลวงปู่ฝั้นพักอยู่บ้านจีด มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งแกไอทั้งวันทั้งคืน แม้ขณะนั่งฟังเทศน์ก็ไอตลอดเวลา
รบกวนสมาธิผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทศน์จบหลวงปู่ฝั้นจึงเอ่ยถามว่า "ทำไมไม่รักษา" โยมผู้นั้นก็ตอบว่า
กินยามานับขนานไม่ถ้วนก็ยังไม่หาย ท่านจึงบอกโยมผู้นั้นว่า "คงเป็นกรรมที่ทำมาแต่ปางก่อน" จึงขอให้โยม
ผู้นั้นหัดภาวนา แล้วบอกคาถาให้บริกรรมว่า " ปฏิกะ มันตุ ภูตานิ "
ท่านให้ภาวนาตั้งจิตบริกรรม โดยกำหนดจิตที่ใดที่หนึ่ง วันแรกนั่งบริกรรมได้สักพักก็ยังไออยู่ตลอด วันที่สอง
ปรากฏว่ามีอาการค่อยชุ่มคอขึ้น อาการไอห่างไปบ้าง พอถึงวันที่สามอาการไอก็หายราวกับปลิดทิ้ง โยมผู้นั้นนั่ง
บริกรรมอยู่จนดึกดื่น ใครๆก็หลับกันหมด ก็ยังไม่ยอมหลับ ในที่สุดอาการไอก็หายโดยเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้น
เป็นต้นมา...
ขอบคุณที่มา : http://www.geocities.com/samadhinet
อันนี้ต้องให้ผู้ป่วยสวด แล้วถ้าคนป่วยเป็นอัมพาต แล้วพูดไม่ได้ ให้ญาิตสวดให้ได้หรือเปล่า
-
เมื่อครั้งหลวงปู่ฝั้นพักอยู่บ้านจีด มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งแกไอทั้งวันทั้งคืน แม้ขณะนั่งฟังเทศน์ก็ไอตลอดเวลา
รบกวนสมาธิผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทศน์จบหลวงปู่ฝั้นจึงเอ่ยถามว่า "ทำไมไม่รักษา" โยมผู้นั้นก็ตอบว่า
กินยามานับขนานไม่ถ้วนก็ยังไม่หาย ท่านจึงบอกโยมผู้นั้นว่า "คงเป็นกรรมที่ทำมาแต่ปางก่อน" จึงขอให้โยม
ผู้นั้นหัดภาวนา แล้วบอกคาถาให้บริกรรมว่า " ปฏิกะ มันตุ ภูตานิ "
ท่านให้ภาวนาตั้งจิตบริกรรม โดยกำหนดจิตที่ใดที่หนึ่ง วันแรกนั่งบริกรรมได้สักพักก็ยังไออยู่ตลอด วันที่สอง
ปรากฏว่ามีอาการค่อยชุ่มคอขึ้น อาการไอห่างไปบ้าง พอถึงวันที่สามอาการไอก็หายราวกับปลิดทิ้ง โยมผู้นั้นนั่ง
บริกรรมอยู่จนดึกดื่น ใครๆก็หลับกันหมด ก็ยังไม่ยอมหลับ ในที่สุดอาการไอก็หายโดยเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้น
เป็นต้นมา...
ขอบคุณที่มา : http://www.geocities.com/samadhinet
อันนี้ต้องให้ผู้ป่วยสวด แล้วถ้าคนป่วยเป็นอัมพาต แล้วพูดไม่ได้ ให้ญาิตสวดให้ได้หรือเปล่า
.ใช้สวดอธิฐานในใจก็น่าจะได้นะครับ ก็เหมือนเราสวดมนต์ในใจ
-
ขอบคุณครับ :054: