กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 23 ก.ค. 2554, 09:41:50
-
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
เสาร์ที่ ๒๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๔
ฤดูกาลพรรษาผ่านไปแล้ว ๘ วัน ทุกอย่างเริ่มเข้าสู่ระบบที่กำหนดไว้
ปรับกาย ปรับจิต ปรับสถานที่ ให้เกิดความพอดีและความเหมาะสมตามอัตภาพ
“ เรียบง่าย ไร้รูปแบบ แต่ไม่ไร้สาระ “ คือสภาวะของความเหมาะสมกับ จังหวะ
เวลา โอกาส สถานที่ บุคคล ตามเหตุผลและปัจจัย องค์ประกอบที่มีในขณะนั้น
ไม่ใช่การ ไร้กฎกติกา ไร้ระเบียบวินัย ที่เป็นไปเพราะความมักง่าย ความขี้เกียจ
ซึ่งสิ่งนั้นมันเกิดจากอกุศลจิต แต่เป็นการไม่เข้าไปยึดติดในรูปแบบและพิธีการ
จนเกินไป โดยดูตามความเหมาะสม มีกฎกติกาในชีวิต ในกิจทั้งหลายที่ควรทำ
เป็นไปตามธรรมชาติความเหมาะสมของปัจจุบันธรรม....
บางครั้งจึงเกิดปัญหาแก่ลูกศิษย์ ผู้ที่ไม่รู้ ไม่เข้าใจ แล้วเอาไปกระทำตาม
คืออยากจะทำอะไรตามที่ใจของตนปรารถนา แล้วบอกว่าเป็นการไม่ยึดติดในรูปแบบ
ซึ่งมันเป็นความเห็นและการกระทำที่ไม่ถูกต้อง เพราะสิ่งนั้นเกิดมาจากความขี้เกียจ
ความมักง่าย ไม่ได้เกิดจากความรู้และความเข้าใจที่ถูกต้อง เป็นไปเพื่อสนองตัณหา
ความอยากกระทำของตนเอง สิ่งนั้นมันไม่ใช่การปล่อยวาง แต่มันเป็นการทอดทิ้งธุระ
คือการละเลยไม่ทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ ซึ่งเป็นการปฏิบัติที่มิชอบเพราะไม่ประกอบ
ด้วยกุศลจิตเป็นพื้นฐานในการคิดและการกระทำ.....
สิ่งที่ควรกระทำนั้นต้อง ไม่เป็นภัยต่อชีวิตตนเอง ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อผู้อื่น
ไม่ฝ่าฝืนพระธรรมวินัยและกฎระเบียบของสังคม เป็นไปตามความเหมาะสมของจังหวะ
เวลา โอกาส สถานที่ บุคคล อยู่บนพิ้นฐานของเหตุและผล ปัจจัยองค์ประกอบทั้งหลาย
เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยกุศล เป็นมงคลแก่ชีวิต จากสิ่งที่คิดและสิ่งที่ทำ นั้นคือความ
“ เรียบง่าย ไร้รูปแบบ แต่ไม่ไร้สาระ “ เป็นกิจที่สมณะนั้นควรคิดควรทำในการดำเนินชีวิต
เพื่อพัฒนาทางจิต ไปสู่ความสงบเพื่อความจางคลายของอัตตา กิเลส ตัณหาและอุปทานทั้งหลาย
เพื่อความเป็นผู้ที่เลี้ยงง่ายไม่สร้างความลำบากใจ ความอึดอัดและความกดดัน
ให้แก่บุคคลรอบข้าง ให้ทุกอย่างเป็นไปตามสามัญลักษณะของธรรมชาติที่มันควรจะเป็น
โดยมีธรรมวินัยเป็นกฎกติกาของชีวิตและเป็นกิจที่ต้องกระทำ อย่าได้ไปตั้งกฎกติกาใหม่
ขึ้นมาเพื่อสนองตอบตัณหาของตนเอง ไม่ควรตัด ไม่ควรเติม เพิ่มในสิ่งที่พระพุทธองค์นั้น
ทรงตรัสไว้ชอบแล้ว ตรัสไว้ดีแล้ว เพราะสิ่งที่ไปตัดออกหรือเพิ่มเข้ามาใหม่นั้น มันมาจาก
ตัณหา ความอยากความต้องการของเราเองทั้งนั้น ที่อยากจะให้มันเป็นไปตามที่ใจของเรา
นั้นปรารถนาและต้องการ มันเป็นการทำเพื่อสนองตอบตัณหาของตัวเราเอง......
.....เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต......
.......รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร......
๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔ เวลา ๐๙.๓๐ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี
-
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ :054:
สิ่งที่ควรกระทำนั้นต้อง ไม่เป็นภัยต่อชีวิตตนเอง ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อผู้อื่น
ไม่ฝ่าฝืนพระธรรมวินัยและกฎระเบียบของสังคม.....
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
ผมอยากจะบอกว่าผมคิดถึงพระอาจารย์ครับ
ถาพรอยยิ้มที่พระอาจารย์โบกมือให้ผมตอนก่อนจะขึ้นรถกลับ
แล้วบอกว่ากลับแล้วนะเป็นอะไรที่ปลาบปลื้มปีติอยู่ในใจไม่ลืมจริงๆครับ
ศิษย์มีครูจะทำอะไรก็สัมฤทธิ์ผลอยู่ที่ไหนก็เป็นสุขแคล้วคลาดปลอดภัยโชคดีมีชัยเสมอๆจริงๆครับ
ถ้าครูไม่ช่วยผมคงม้วยมรณาไปหลายครั้งแล้ว
เคารพศรัทธาและมีความปลาบปลื้มดีใจและอุ่นใจที่คุณครูทุกๆสายที่ช่วยสนับสนุนชีวิตของผม
-
ศิษย์มีครูจะทำอะไรก็สัมฤทธิ์ผลอยู่ที่ไหนก็เป็นสุขแคล้วคลาดปลอดภัยโชคดีมีชัยเสมอๆจริงๆครับ
เห็นด้วยครับ :015:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์คะ ขอบคุณคะสำหรับบทความคำสอนดีๆคะ :090: :054: :090: