กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: ชลาพุชะ ที่ 08 มี.ค. 2552, 01:50:53
-
ข้อความนี้ กระผมจะเขียนบทความถึงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับอาจมีบางข้อความที่อาจทำให้ผู้เขียนหนังสือไม่พอใจซึ่งกระผมจะขอรับผิดชอบแต่ผู้เดียว
หนังสือชื่อ เกจิขมังเวท หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ
กระผมขอวิจารณ์แยกเป็นข้อดังนี้นะครับ
1.ในหน้าที่ 10 บรรทัดที่ 16 กล่าวว่า"หลวงพ่อเปิ่นเป็นบุตรคนที่3 ของครอบครัว "ที่จริง หลวงพ่อเป็นบุตรคนที่ 9
2.ในหน้าที่11บรรทัดที่ 2 กล่าวว่า "หลวงพ่อเปิ่น เกิดวันที่ 2 สิงหาคม พศ. 2466 "ที่จริงท่านเกิด วันที่ 12 สิงหาคม พศ.2466
3.ทางผู้เขียนได้ตั้งช่อเรื่องว่า หนังสือชื่อ เกจิขมังเวท หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ ซึ่งผมดูแล้วน่าจะเขียนถึงหลวงพ่อเปิ่นเป็นส่วนใหญ่ นี่ เป็นเรื่องหลวงพ่อ ไม่ถึง 40 หน้า จาก 130 หน้า รวมปก ซึ่งท่านเหมือนเอาชื่อหลวงพ่อท่านมาสร้างความสนใจ ท่านควรตั้งชื่อเรื่องเป็น รวม เกจิ หรือ อะไรก็ได้ที่บ่งบอกถึงเนื้อหาที่มีในเล่มตรงๆ และ 40 หน้านั้น ก็มีบางส่วนกล่าวถึง คนสักยันต์ที่ไม่ใช่มาจากสายบางพระ ไปก่อเหตุปล้น ฆ่าทำผิดกฏหมายมากมาย และท่านผู้เขียนกล่าวถึง ท่านหลวงพ่อมีใจนักเลง ซึ่งอันนี้ ไม่ว่ากัน แต่ที่สงสัยว่าผู้เขียน คิดยังไง ถึงกล่าวเช่นนี้ คือ "คนที่มีจิตใจเป็นนักเลงก็ต้องพยายามเสาะหาครูบาอาจารย์ผู้เรืองอาคมและไสยเวท เพื่อเรียนวิชาเอาไว้ป้องกันตัวบ้าง เพื่อเป็นบารมีเผื่อจะดังขึ้นมาเหมือนอย่างสี่เสือสุพรรณนั่นบ้าง" ผมอาจจะมองโลกไม่กว้างเหมือนท่านผู้เขียน แต่หากท่านลงบทความเช่นนี้ ผมไม่พอใจมาก ท่านยังแยก การกระทำของคนใจนักเลง กับ อันธพาล-อาชกร ไม่ออกเลย ผู้เขียนมีทัศนะคติกับคนสักยันต์ตามที่ท่านเขียนว่า "คนสักยันต์เป็น คนไม่ดี เป็นโจรดังที่มีวิชาแล้วกล้า ไม่กลัวตาย" ผมว่าคนสักยันต์ที่ดีมีเยอะมากจนผู้เขียนนึกไม่ถึงและเป็นข้าราชการใหญ่ๆก็เยอะหากอยากรู้กระผมจะบอกให้เป็นการส่วนตัว ตามที่ผมเคยฝากเบอร์ไว้ที่สำนักพิมพ์
หากทางเว็บบอร์ดวัดบางพระต้องการจะลบข้อความนี้ผมก็ยินดีและขออภัย
-
อาจจะมีพิมพ์ตกหล่น ไปบ้างครับ บางที ข้อมูลได้มาไม่ครบ หนังสือ ก็ต้องเข้าใจว่าเป็นสื่อ
สื่อบางทีเขียนอะไรเกินจริงบ้าง ใส่เนื้อหาให้ดูเฮฮาน่าอ่าน ครับ ควรพิจารณาความจริงควบคู่
บางทีก็ต้องเข้าใจครับว่า ต้องเขียนให้น่าอ่าน เพราะไม่มีคนอ่านก็ไม่มีกิน .... :075:
-
หากจะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ ผมเคารพในการทำมาหากินของทุกๆท่าน แต่ ที่เขียนมันมีหลายคำที่บ่งบอกถึงความมีอคติกับผู้มีรอยสักยันต์ และกระผมอยากให้ ผู้เขียนแก้ไขในสิ่งที่ใช้ถ้อยคำแบบเหมารวม การวัดค่าของจิตใจคนก็เท่านั้นหากปล่อยไปนานๆ คนภายนอกที่ไม่ได้เรียนศาสตร์นี้ จะเข้าใจผิด คิดว่าวิชานี้เป็นอย่างที่ผู้เขียน เขียนไว้ในหนังสือดังกล่าว ที่สำคัญหากการที่มีข้อมูลผิดๆมาบันทึกไว้ คนรุ่นหลังอาจจำอะไรผิดๆไปนะครับ อะไรผิดก็ว่าไปตามผิด หากผิดแล้วต้องรีบแก้ไข ผมว่าน่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ
-
หนังสือแต่ละเล่มมักใช้อ้างอิงและนำมาเป็นแนวทาง ถ้าลงเนื้อหาผิด ก็เหมือนเข็มทิศที่ไม่ได้มาตราฐาน ผลเสียหายย่อมเกิดขึ้น
ถ้าผู้อ่านไม่มีวิจารณญานแยกแยะ หรือมองแบบอคิต ก็น่าเป็นห่วงครับ
ขอบคุณมากครับพี่ชลาพุชะที่นำมาบอกเล่าให้ได้รับทราบ :053: :053:
-
หนังสือแต่ละเล่มมักใช้อ้างอิงและนำมาเป็นแนวทาง ถ้าลงเนื้อหาผิด ก็เหมือนเข็มทิศที่ไม่ได้มาตราฐาน ผลเสียหายย่อมเกิดขึ้น
ถ้าผู้อ่านไม่มีวิจารณญานแยกแยะ หรือมองแบบอคิต ก็น่าเป็นห่วงครับ
ขอบคุณมากครับพี่ชลาพุชะที่นำมาบอกเล่าให้ได้รับทราบ :053: :053:
เช่นนั้น เช่นนี้ เราจึงอยากให้ทุกท่าน มีสติ ไม่มัวเมากับสิ่งที่สื่อกรอกหู
เราก็ต้องคิดให้ออก ตีให้แตก ว่ามันมีข้อเท็จจริงที่น่าค้นหาอย่างไร
ข้อดีก็จำไปใช้ ข้อเสียก็ไม่นำมาปฏิบัติ สาธุ .... :089:
-
ขึ้นฮะขึ้น ขึ้นบรรชีนักเขียนที่มิอาจ บังคับใจให้ควักกระตังอุดหนุนผลงานได้
หนังสือชื่อ เกจิขมังเวท หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ
(คาดว่าเลียนแบบสำนวน มือปราบจอมขมังเวทย์ ขุนพันธรักษ์ราชเดช)
ข้อมูลก็ เบลอๆ บลาๆๆ
ก็มีบางส่วนกล่าวถึง คนสักยันต์ที่ไม่ใช่มาจากสายบางพระ ไปก่อเหตุปล้น ฆ่าทำผิดกฏหมายมากมาย และท่านผู้เขียนกล่าวถึง (ขอบคุณที่ชมนะ)
ท่านหลวงพ่อมีใจนักเลง "ผิดครับ หลวงพ่อเปิ่นมีเมตตาบารมี มีมหาอำนาจ และเป็นพระเถระ ผู้มี อำนาจจิตกล้าแข็งรูปหนึ่งครับ หากแต่ท่านประจุพุทธาคมไว้ในอักขระที่ ประสิทธ์แก่ศิษยานุศิษย์ทั่วสารทิศ"
"คนที่มีจิตใจเป็นนักเลงก็ต้องพยายามเสาะหาครูบาอาจารย์ผู้เรืองอาคมและไสยเวท เพื่อเรียนวิชาเอาไว้ป้องกันตัวบ้าง เพื่อเป็นบารมีเผื่อจะดังขึ้นมาเหมือนอย่างสี่เสือสุพรรณนั่นบ้าง (OK เข้าใจ)
คนสักยันต์เป็น คนไม่ดี เป็นโจรดังที่มีวิชาแล้วกล้า ไม่กลัวตาย <<อยู่ที่ความคิดผู้ได้รับยันต์ไปจะไปใช้ทางใดครับ>>
ในอดีต คนเก่งคนดีมีวิชา มีเยอะแยะ แต่ดั๊นดันไปดังเฉพาะเสือปล้น คนเลยจำติดตาแหะๆ
เขาคงต้องเปลี่ยนทรรศนะคติใหม่ละ ตาคนเขียนนี่ เพราะปัจจุบันนี้ ดารายังแห่กันมาสัก หมึกมั่งน้ำมันมั่งกันเต็มเลย คนมีกะตังเหล่านี้เช่าพระดีๆมาเสริมบารมีก็ได้ทำไมไม่เช่า
คำตอบคือ สักยันต์ เป่าครอบ เห็นผลไวสุด รองจากทรงครับผม
ถ้าคนนั้นทรงปุ๊บ เห็นผลปั๊บ ไช่ไหมครับ ถ้าสักยันต์เป่า หรือลงทองปุ๊บ ไม่เกิน1วันเผลอๆณบัดNow เห็นผลทันตาคำรามโฮกๆๆๆๆ
ขณะที่แขวนพระ1องค์ ที่แขวนยากๆใช้เวลาจูน7วันอย่างต่ำ (ถ้าจะจีบสาวก็ มีคนคว้าไป หม่ำก่อนแระ)
นี้แลคนถึงต้องพึ่งพาด้านนี้
สมัยก่อนจะมีการสักเลขไพร่ คืออ้ายนี้ๆ อำแดง นี้ๆ ขึ้นสังกัดกับมูลนาย ท่านใด ถึงเวลาก็ไปเข้าเวรถ้าไม่ไปก็ต้องส่งส่วย (Getไหมครับ)
และสมัยก่อน นักโทษก็มีการสักเลข ที่ผิวหนัง แลการสัก มักสักกันในคุกเพราะมีเวลาว่างมาก ออกมาก็ได้ทั้งยันต์มั่งรูปมั่ง ติดเชื้อโรคออกมาบ้างก็ตามนั้น
แต่อย่าลืมว่า ชาวบ้านบางระจัน หรือขุนดาบอาตมาตย์ หรือ หัวหมู่ทะลวงฟัน หรือหนานติ๊บจ้าง ล้วนแต่มีการสัก
ยันต์ต่างๆ สารพัดสารเพ อันเนื่องจาก วิชาการต่อสู้ของไทย ในสากลเรียกว่า "ลิง"
มวยไทย เรียกว่ามวยลิง คือไม่มีอยู่นิ่งพลิกแพลง สารพัด ต่างชาติ งง
ดาบไทย ใช้ควสามคล่องตัวสูง เพราะรุกเร็ว รับไม่ช้า ถ้าจะมัวมาใส่เกราะ หนักเป็นสิบๆโลแบบฝรั่ง
เราคงสลบคาที่ก่อน "สมัยโบราณไม่ปรากฎลักษณะเสื้อเกราะที่คนสยามใส่เลย" จึงเป็นข้อยืนยันถึงวิชาคงกะพัน
หนังเหนียว มหาอุจ ได้เป็นอย่างดี ว่าระดับวิชานี้ๆ เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินก็ทรงใช้มาแล้ว
การที่เรามองดูการสักยันต์เป็นต่ำ คงต้องเปลี่ยนทรรศนคติใหม่ ก่อนที่ฝรั่งจะเอาไปทำวิทยานิพนธ์ เปิดสำนักร่ำรวยแต่คนไม่ยังไม่ได้จุดนี้เพราะมองในแง่คนละมุม ^^
หนังเหนียวฝ่ายรัฐ
1.ท่านผู้การเสือ และจ่าเหนียว
2.ท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช และ ท่านประชา บูรณธนิต
ยังมีอีกเยอะครับ แต่ไม่เปิดเผย เพราะโจรถึงจะมีของดีอย่างไร ก็หนีไม่พ้นคำว่ากรรม
วิชาเดียวกัน ครูเดียวกัน ตบะ และพลังจิตพอๆกันแต่ผลที่ได้ต่างกัน นั่นเพราะจิต ของผู้ใช้ไปในทางใดขอรับ
ง่วงงง.......งงงแย้ว
-
เป็นกำลังให้ครับ