องค์ลงหรือ Show Off

[suwatchai]

     วันนี้ ได้ไปอ่านบทความอันหนึ่งของท่านอาจารย์สชัยข์เกี่ยวกับเรื่องพิธีกรรมของทางวัดบางแห่งที่ท่านอาจารย์ได้ประสบมาด้วยตนเอง เห็นว่าน่าสนใจและมีสาระดี อีกทั้ง ตัวผมเองก็เคยเจอกับเรื่องทำนองนี้มาไม่น้อย ซึ่งครั้งล่าสุดที่ได้ไปสัมผัสมาก็คือในงานไหว้ครูประจำปี ๒๕๕๒ ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานีเมื่อวันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๒ ที่ผ่านมานี้เอง

     บทความดังกล่าวที่ท่านอาจารย์สชัยเขียนให้พวกเราได้อ่านและลองคิดตามไปนั้น ท่านว่าเอาไว้ดังนี้...

     โดยทั่วไปแล้ว บรรดาวัดต่าง ๆ ทั้งหลาย ย่อมมีการจัดพิธีกรรมต่าง ๆ ขึ้นมา ซึ่งก็มีอยู่มากมายหลายพิธีกรรม เช่น การตักบาตรประจำปี งานสมโภชต่าง ๆ กิจกรรมสวดมนต์ การเทศน์มหาชาติ งานฉลองพระอุโบสถ นอกจากนี้ บางวัดก็ยังมีการจัดพิธีอื่น ๆ เสริมขึ้นมา เช่น พิธีการสะเดาะเคราะห์ต่อชะตาเสริมบารมี พิธีการสวดภาณยักษ์และการสวดบูชาเทพยดาต่าง ๆ ซึ่งแต่ละวัดก็จะมีวิธีการและพิธีกรรมที่ทั้งแตกต่างกันออกไป เหมือนกันบ้าง คล้ายกันบ้าง หรือบางทีก็ไม่เหมือนใครเลยก็มี ซึ่งก็ว่ากันไปตามถนัดของแต่ละที่แต่พิธีกรรมเหล่านี้ อาจารย์ขออย่างเดียว อย่าทำให้คนหลงงมงายก็พอ เพราะอาจารย์เชื่อว่าแต่ละคนที่มาเข้าร่วมพิธี ก็คงมีทุกข์ใจที่แตกต่างกันออกไป จึงหันหน้ามาเข้าวัดเพื่อขจัดปัดเป่าทุกข์ที่อยู่ในใจให้หมดไป หรือเบาบางลง แต่ถ้ามาเจอบางวัด จัดพิธีกรรมแบบมอมเมา หรือบางวัดแค่ให้สถานที่แล้วก็มีการจัดพิธีโดยกลุ่มคนที่ทำมาหากินทางด้านนี้โดยเฉพาะ ก็คงจะยิ่งแย่หน่อย เสียทั้งเงินทั้งเวลาเปล่า

     เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา อาจารย์ได้ไปร่วมสังเกตุการณ์พิธีกรรมสวดบูชาราหูที่วัดขุนจันทร์ กรุงเทพ ฯ ซึ่งพิธีกรรมที่จัดขึ้นนี้ ก็เป็นพิธีที่เรียบง่าย ผู้คนที่มาเข้าร่วมในพิธีกรรมก็เป็นคนแถวละแวกวัดและคนที่ได้เคยมาร่วมพิธีแล้ว ก็กลับมาร่วมพิธีอีก มีคนมาร่วมพิธีกันหลายร้อยคน กะด้วยสายตาคราว ๆ น่าจะถึงหนึ่งพันคน

     ทางวัดได้จัดให้มีชุดบูชาพระราหูด้วยของดำให้กับผู้ที่มาร่วมงานได้ทำบุญในอัตราชุดละ ๙๙ บาท ส่วนใครจะเอาของไหว้มาเอง ทางวัดก็ไม่ว่าหรือจะเข้ามาไหว้พระราหูด้วยมือเปล่า ไม่ได้ทำบุญกับทางวัด อาจารย์ก็เห็นว่าคณะกรรมการของวัดก็ต้อนรับดี ผิดกับบางวัดถ้าใครไม่มาทำบุญของที่วัดทางจัดไว้ ก็จะเกิดอาการไม่พอใจ ไล่ให้ไปทางโน้นบ้าง ทางนี้บ้าง แต่ที่วัดขุนจันทร์นี้ กลับต้อนรับทุกคนที่เข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส จัดเก้าอี้ให้นั่งกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย อาจารย์ก็เดินดูไปทั่ว ๆ บริเวณวัด ก็สะอาดตาดี ต้องยกความดีนี้ให้กับท่านเจ้าอาวาสที่ได้ใส่ใจในเรื่องราวต่าง ๆ ภายในวัดได้เป็นอย่างดี

     เมื่อพิธีกรรมเริ่มขึ้นในเวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น.  อาจารย์ก็เริ่มจับใจความว่าพิธีกรรมครั้งนี้ มีอะไรบ้าง พิธีกรรมเริ่มต้นด้วยคณะสงฆ์จำนวน ๑๒ รูปสวดมนต์บูชาพระ และต่อด้วยสาธยายพระปริต พระสูตรและมงคลคาถาต่าง ๆ มากมาย จนเวลาผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงจึงมีการหยุดพักประมาณ ๑๕ นาที แล้วจึงมีการสวดมนต์ต่อ และในตอนท้ายของพิธีกรรม จะมีพราหมณ์มาอ่านโองการ นำประชาชนสวดมนต์บูชาพระราหู รับพระราหู และส่งพระราหู ซึ่งทำให้อาจารย์รู้สึกประทับใจว่า พิธีกรรมนี้พระสงฆ์ได้ทำพิธีอย่างงดงาม ได้นำพระสูตรต่าง ๆ มาสวดให้กับประชาชนที่เข้าร่วมพิธีได้ฟังกัน  ซึ่งเชื่อกันว่าผู้ที่ได้รับฟังพระสูตรต่าง ๆ เหล่านี้ จะได้ความเป็นสิริมงคลกลับไปและช่วยอำนวยพรให้ประสบความสุขความเจริญตามที่ได้มีการบันทึกไว้ในคัมภีร์ต่าง ๆ

     แต่มีสิ่งหนึ่งที่ขัดหูขัดตาอาจารย์อย่างมากก็คือมีผู้เข้าร่วมพิธีบางคน ย้ำว่า " บางคน " เท่านั้น ได้แสดงอาการเหมือน " องค์ลง " คือมีการร่ายรำผสมกับการปรบมือบ้าง หัวเราะบ้าง และบางคนก็มีอาการกรีดร้อง ทุบขา ปรบมือ ซึ่งอาจารย์เห็นแล้วก็ได้แต่ส่ายหัวในใจ อยากเดินไปบอกคนที่แสดงอาการแปลก ๆ ว่าให้สงบสติอารมณ์หน่อย ทั้งนี้ เพราะการแสดงออกเช่นนี้ เหมือนเป็นการประจานความโง่ของตัวเองออกมา เพราะอะไร??? ก็เพราะว่าขณะที่พระกำลังสวดมนต์ให้พร ถ้าคน ๆ นั้นถูกผีร้ายเข้าสิง ก็น่าจะแสดงอาการทุรนทุรายเพราะว่าพ่ายแพ้ต่อความศักดิ์สิทธิ์ของพุทธมนต์  แต่ถ้าคน ๆ นั้นมีองค์เทพประทับอยู่  ก็น่าจะนั่งฟังพระพุทธมนต์อย่างเรียบร้อยให้สมกับความเป็นเทพหรือเทวดา  แต่สิ่งที่ปรากฎออกมาก็คืออาการที่ขาดความสำรวมและให้เกียรติต่อพระสงฆ์และองค์หลวงพ่อใหญ่ ซึ่งอาการนี้ได้แสดงออกมาเป็นพัก ๆ บางครั้งก็มีการชูไม้ชูมือเหมือนการใบ้หวย  มองอีกทีก็เหมือนคนกำลังสติไม่ดี แต่ที่ดูแล้วรู้สึกได้เลยก็คือคน ๆ นั้นรู้สึกพอใจที่ตัวเองได้เป็นจุดสนใจในพิธีกรรมครั้งนี้

     ถัดมาในเดือนสิงหาคม อาจารย์ก็ได้ไปร่วมพิธีนี้อีกครั้ง  คน ๆ นั้นก็มาร่วมพิธีเหมือนเดิม แต่คราวนี้จะแตกต่างไปหน่อย ตรงที่ว่าพอเริ่มสวดปุ๊บ คน ๆ นั้นก็กรีดร้องด้วยเสียงอันดังกว่าครั้งก่อนและแสดงอาการที่มากกว่าเดิม ซึ่งอาจารย์เห็นแล้วก็ยิ่งทำให้รู้สึกไม่สบายใจยิ่งขึ้นที่พิธีกรรมดี ๆ จะต้องถูกคนบางคนมาทำให้พิธีมัวหมอง แต่หลังจากที่คน ๆ นั้นได้กรีดร้องสักพัก ก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินเข้าไปหาคน ๆ นั้นพร้อมกับพูดด้วยเสียงดังฟังชัดว่า " พอได้แล้ว นั่งลงแล้วฟังพระสวด ถ้าไม่หยุดจะจับออกไปนอกวัด ".... ได้ผล หลังจากนั้นไม่ถึงนาที  อาการผีเข้ากรีดร้องหรือร่ายรำ ก้ไม่ได้ปรากฎอีกเลยตลอดพิธี แล้วอย่างนี้ จะเรียกว่าอะไรดีครับ " องค์ลง " หรือ " Show Off " กันแน่ ?

******************
     จากเรื่องที่ท่านอาจารย์สชัยข์ได้ไปประสบและนำมาเล่าสู่ในบทความนี้ ก็คงคล้ายกับที่ผมไปเจอะเจอมาด้วยตัวเองโดยเฉพาะในงานพิธีไหว้ครูที่วัด ๆ หนึ่งในจังหวัดปทุมธานีนั่นแหละครับ
     
     ทุกปีที่ผมไปเข้าร่วมพิธี ตั้งแต่เริ่มพิธีเป็นต้นมา ก็จะต้องมีพวกบรรดาเจ๊ ๆ ป้า ๆ ไปจนถึงวัยคุณยายอายุคราว ๖๐ - ๗๐ ขวบออกมาร่ายรำหรือถึงขั้น Dance กระจายสุดเหวี่ยงกันหน้าปะรำพิธีที่มีพระพุทธรูป ตลอดจนองค์เทวรูปและเศียรพ่อปู่พระบรมครูฤศีต่าง ๆ วางไว้ อีกทั้ง ยังเป็นการแสดงอยู่ต่อหน้าองค์พระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าอาวาสที่กำลังทำพิธีครอบเศียรให้กับบรรดาศิษยานุศิษย์นับเป็นพัน ๆ คนอย่างเหมือนเป็นการไม่ให้เกียรติและเคารพครูบาอาจารย์อีกด้วย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนมีองค์เทพหรือครูบาอาจารย์มาสถิตในร่าง จะต้องแสดงอาการที่ไม่สำรวมเช่นนั้นออกมาด้วยหรือ ทั้งที่ตัวผมเองก็เป็นผู้หนึ่งที่ทางหลวงพ่อทักว่ามีองค์และให้มาเข้าพิธีรับขันธ์เรื่อยมาจนกระทั่งถึงขันธ์ ๙ แล้ว แต่ก็ไม่เคยมีอาการใด ๆ ทั้งสิ้น
     และที่รับไม่ได้อย่างยิ่งเลยก็คือที่วัดนี้ จะมีแก๊งค์กะเทยอยู่กลุ่มหนึ่งที่อาศัยเกาะวัดนี้ไม่ไปไหน แต่ก็ยังพอคอยช่วยเหลือหลวงพ่อและทางวัดในเรื่องงานต่าง ๆ อยู่บ้าง ( ดีกว่าบางวัดที่มีแต่พวกเกาะกินและเกาะดังโดยไม่เคยเห็นทำอะไรที่เป็นประโยชน์แก่นสารสักอย่าง !!! ) กะเทยพวกนี้ มักชอบออกมาเป็นหัวโจกนำ Dance กันอย่างสุดฤทธิ์สุดเหวี่ยงเหมือนประหนึ่งให้ดูว่ามีร่างองค์พระแม่มาราตีหรือพระแม่อุมาอะไรทำนองนี้แหละมาประทับร่าง ทีนี้ ก็จะมีพวกเด็กตุ๊ด พวกกะเทยที่มาเข้าร่วมพิธีรับขันธ์เหมือนกัน ค่อย ๆ พากันออกมา Dance กลางวงกับเขาด้วย รวมไปถึงพวกเจ๊ ๆ ป้า ๆ ทั้งหลายที่ทยอยกันตามออกมาเต้นแอ่นหน้าแอ่นหลังเหมือนคนเมา ข้อสังเกตุอย่างหนึ่งก็คือว่านอกจากพวกกะเทยและพวกตุ๊ดซี่ อีแอบทั้งหลายแล้ว ก็ไม่ปรากฎว่าจะมีพวกผู้ชายแท้ ๆ เกิดอาการองค์ประทับเช่นนั้นด้วยเลยสักคน แปลกมั๊ยหล่ะ ?
     การที่ผมบอกว่ารับไม่ได้ดังที่กล่าวมาข้างต้น นั่นก็เพราะว่าทำเนาแค่ใครต่อใครพากันไม่สำรวมกิริยา พากันออกมาส่ายร่ายรำหรือเต้นท่าทุเรศ ๆ อย่างที่คนมีองค์เทพ ครูบาอาจารย์ประทับมิพึงกระทำแล้ว พวกกลุ่มกะเทยดังกล่าวยังมีการเต้นท่ายั่วยวนอุบาทว์ อาทิเช่น โยกส่ายเอวและพยายามดันตรงเป้าเข้าใส่หน้าคนที่กำลังนั่งรอเข้าพิธี บางคนก็พยายามแอ่นและซอยกระเด้าท่อนล่างเข้าหาผู้ชมที่ไม่อยากชมของอุบาทว์เช่นนี้ เป็นต้น หรือไม่บางคนก็ทำเป็นเปลือยอกให้เห็นเต้านมดำ ๆ ที่พยายามไปกินยาคุมของผู้หญิงเพื่อให้มีเต้าโต ๆ แล้วก็ทำเป็นส่ายสะบัดนมเข้าหาคนดู ลองนึกภาพดูนะครับว่ามันน่าอุบาทว์ขนาดไหน นี่ขนาดพิธีไหว้ครูอันเข้มขลังแท้ ๆ นะครับเนี่ย...แล้วอย่างนี้หรือครับที่เขาเรียกว่า " องค์ลง " หรือเป็นแค่การ ShowOff กันไปเท่านั้นจริง ๆ  ?

[อชิตะ]

ขอบคุณมากครับ  ผมก็ งงๆ เหมือนกันว่าอะไรกันแน่  แรงกันเหลือเกิน  คุณพระ คุณเจ้าช่วยด้วย

[ชลาพุชะ]

ศรัทธา แต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน และ ไม่ตรงกัน ผมว่าต่างคนต่างลีลาครับ รูปเลือดๆๆๆว้ายกรี๊ด เป็นลม

[พุงโต]

จากที่เคยฟังจากครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า ของจริงนะมีแต่น้อยมาก ๆ จาก 100 เปอร์เซ็นจะมีจริงอยู่ 5-10 เปอร์เซ็น ส่วนใครจะเจอของจริงหรือหลอกก็แล้วแต่กรรมเวรของใครของมันครับ

สำหรับผม มุ่งตรงพระพุทธศาสนาครับ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เท่านั้นครับที่นับถือ ส่วนเทพ เทวดานั้นก็นับถือในความดีของท่านครับแต่ไม่ได้บูชา  เพราะเทวดายังต้องมาอาศัยมนุษย์ในการสร้างบารมีอยู่เลยครับ ก็ในเมื่อของดีอยู่ตรงหน้าแล้วยังไปทางอื่นอีก  ก็คงเป็นกรรมของเขาแล้วแหละครับที่ต้องไปเสียเวลากับสิ่งเหล่านี้..........

[cho presley]

 'โชว์โง่..' ไม่น่าจะใช่ โชว์ออฟ..show off ....

แค่ได้ยินข่าวก็ไม่อยากไปสถานที่นั้น ที่ท่านพี่กำลังกล่าวถึงซะแล้ว! cho presley

[•••--สายัณ--•••]

ความคิดคนเราย่อมแตกต่างกันไป  จริงก็มี เท็จก็เยอะ
อยากรู้อะไรดีๆ ที่สัมผัสได้ ต้องลองไปปฎิบัตธรรม ธรรมเปิดโลก ที่วัดป่าศรีมหาโพธิ์วิปัสสนาราม
ต.บัวชุม อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี  ปฎิบัติเข็มข้นกว่า วัดเสมโภชน์ อีก ใครจิตอ่อน ปฎิบัติไม่นาน
อาการออแล้ว ใครจิตแข็ง ก็ต้องใช้เวลาหน่อย เริ่มต้น ขอแค่หมุนวงล้อธรรมจักรได้ก็พอ
แต่ถ้าใครเขาถึงมิติของธรรมเปิดโลก ได้ จะสามารถถ่ายกรรมได้มาก
พวกอาการร้อง อาการเหมื่อนองค์ลง ก็ออกมาทั้งหมด
1-30 ก.ย. 2552 พิธีอธิฐานตาย มรณานุสติ นอนโลงศพ อย่างน้อย 4 ชั่วโมง
แผ่กุศลให้ เจ้ากรรมนายเวร แบดมารดา ผู้มีพระคุณ ครูอุปฌาย์อาจารย์ หรือที่ต้องการ
ไม่ลองไม่รู้ ผู้รู้ก็รู้เฉพาะตนเอง

[tum72]

ตอนนั้นอาจจะไม่เจ็บ องค์อาจจะลงจริงๆ แต่หลังจากนั้นสิครับ ไม่อาจจะคิดเลยครับ หมอรับเย็ยมั้ยหนอ นอนยอดน้ำข้าวต้มไปหลายวันแน่ๆ
แต่ของอย่างนี้ครับ ไม่เชื่อ ก็อย่าไปลบหลู่ดีกว่าครับ ต่างคนต่างศรัทธา เป็นสิทธิส่วนบุคคลครับ....อุ๊ยยยย หวาดเสียวๆแทนเลยอ่ะครับ