ผู้เขียน หัวข้อ: พระปิดตากุมารในครรภ์ (1) "หลวงพ่อเจ๊ก"เกจิดังเมืองพัทลุง (อ่าน 4656 ครั้ง)

นรก · « **เมื่อ:** 19 พ.ค. 2550, 09:17:49 »

ออกจะแปลกตาสำหรับ "พระปิดตา" ที่สร้างขึ้นมาอันมีรูปลักษณะเป็นรูปหล่อลอยองค์ก้มลงเอามือสอดเข่า ชาวบ้านชาวช่องเรียกกันว่า "พระในครรภ์" ซึ่งเป็นที่นิยมสร้างในดินแดนด้ามขวานทอง

ไม่ว่าจะเป็นของวัดปากสระ วัดเขาหัวแดงตะวันตก วัดชายคลอง ในเขตจังหวัดพัทลุง หรือจะเป็นของวัดกลางตานีสโมสร แห่งจังหวัดปัตตานี หรือจะเป็นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ที่ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าเป็นสำนักใดสร้างขึ้นมา แต่ล้วนโดดเด่นด้วยรูปลักษณ์พิมพ์ทรง "แปลกตา" ยามพบเห็น

ทำไมจึงสร้าง "พระปิดตา" ในรูปลักษณะเช่นนั้น

กล่าวสำหรับหลวงพ่อเจ๊ก แห่งวัดเขาหัวแดงตะวันตก อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง ผู้สร้างพระปิดตากุมารในครรภ์ "หนึ่ง" ในพระปิดตา "พระในครรภ์" อันหลากหลายสำนัก เคยกล่าวถึงความเป็นมาแห่งพระปิดตากุมารในครรภ์นี้ว่า เหตุที่เป็นรูปทารกในครรภ์ตามการปฏิสนธิของมนุษย์ ซึ่งย่อมมีความบริสุทธิ์จากกิเลสทั้งหลาย ในที่นี้หมายถึงสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อแรกปฏิสนธิในครรภ์พระพุทธมารดา หลวงพ่อเจ๊กได้ความคิดนี้จากพระอภิธรรม 7 คัมภีร์ ที่กล่าวถึงการปฏิสนธิของมนุษย์ว่า มาจากพระธรรมด้วยเหตุนี้จึงถือว่า "พระปิดตากุมารในครรภ์" เป็นบุตรของ "พระธรรม"

หนังสือบุดขาว เรื่อง "พระอภิธรรมแปล" ฉบับศูนย์วัฒนธรรมจังหวัดพัทลุง โรงเรียนพัทลุง มีกล่าวถึงว่า

"จึงพระสรรเพชญ ตรัสรู้เห็นเสร็จ สมเด็จอยู่หัว ซึ่งว่าพระธรรม แต่งให้เป็นตัว มีเมียมีผัว เราท่านทั้งหลาย เป็นเบญจขันธ์แล้ว ที่นั่นลูกแก้ว กอดมือนั่งยอง ผันหน้าเข้าห้อง กระดูกหลังโดยปอง เห็นแล้วเนืองนอง ปรากฏแก่คน หุงอาหารเก่า แห่งพระเล่าไซร้ ย่อมตั้งอยู่บน หัวลูกนี้และ แม้แท้ทุกคน ลูกนั่งอยู่บน เหนืออาหารเก่า วิบากหนักหนา ทนทุกข์เวทนา ดังนี้ตัวเรา ใช่แม่ทั้งนั้น ทันอาหารเก่า ที่ลูกอยู่เล่า ดังนี้แลหนา"

อย่างไรก็ตาม ในคาถาบูชาพระปิดตากุมารในครรภ์ยังมีกล่าวถึงโดยสรุปว่า

"พระธรรมเป็นผู้ให้การปฏิสนธิของมนุษย์ ครั้นได้ 7 วัน แตกเป็นเบญจสาขา 15 วัน แตกเป็นเบญจไตร พระสูตรกับพระวินัยเป็นผู้แต่งดวงจิต พระวิภังค์เป็นผู้แต่งหูซ้ายหูขวา พระธาตุกถาเป็นผู้แต่งลมหายใจ พระบุคคลบัญญัติเป็นผู้แต่งปาก พระกถาวัตถุเป็นผู้แต่งร่าง พระยมกเป็นผู้แต่งใจ"

ในการสร้างพระปิดตากุมารในครรภ์ของหลวงพ่อเจ๊ก มีส่วนขององค์พระประกอบด้วย

1.รกหนา หมายถึงส่วนที่เป็นฐานพระ นิยมขมวดเป็นรูปวงกลม หรือแผ่นกลม วางไว้ใต้ก้น หรือใต้พระบาททั้งสองขององค์พระ

2.รกบาง ไม่ปรากฏสัญลักษณ์ในรูปองค์พระ เนื่องจากเป็นส่วนที่บางใสอย่างอากาศธาตุ ที่ห่อหุ้มอยู่รอบองค์พระ จึงไม่จำเป็นต้องใช้สัญลักษณ์

3.น้ำทัง หมายถึง ส่วนที่เป็นขมวดมวยอยู่บนเศียรขององค์พระ

4.ลำไส้ หรือสายสะดือ หมายถึง ส่วนที่เป็นเส้นที่ลากผ่านกลางหลังขององค์พระ จากด้านซ้ายไปด้านขวา หรือจากด้านขวาไปด้านซ้าย หรือเส้นที่ลากต่อจากขมวดมวยบนพระเศียรลงไปทางด้านหน้าจดกับสะดือ เพราะฉะนั้นสายสะดือกับขมวดมวยน้ำทังจึงเป็นส่วนที่ต่อเนื่องกัน