แบ่งปันประสบการณ์จริง จากผู้ที่บูชาวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น

[~เสน่ห์ack01~]

   



สวัสดีเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ  

                   จากการที่ศิษย์วัดบางพระทั้งหลาย ได้มีประสบการณ์จริงจากวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ

บรมครูแห่งเราชาววัดบางพระ กันมากมาย ทั้งทางด้านคงกระพัน แคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม

และอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน    ทางทีมงานผู้ดูแลกระดานสนทนาวัดบางพระ ได้ประชุมกัน มีความเห็นตรงกันว่า

ควรที่จะเปิดกระทู้ขึ้นมา เพื่อที่จะรวบรวมประสบการณ์จริงในด้านต่างๆจากเพื่อนสมาชิกกระดานสนทนาวัดบางพระ

เพื่อเป็นการเผยแผ่ความเมตตา และบารมีของหลวงพ่อเปิ่น ที่ท่านปกปักษ์คุ้มครองลูกศิษย์ทุกคน

เรื่องประสพการณ์ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

            
        จึงขอเชิญชวนเพื่อนสมาชิกทุกท่าน ร่วมแบ่งปันประสบการณ์จริง

ที่ได้รับจากการบูชาวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ เท่านั้น

นอกเหนือจากนี้ขอสงวนสิทธิ์ในการแก้ไข ย้ายกระทู้เก็บ

พร้อมรูปภาพของวัตถุมงคลที่ท่านมีประสบการณ์ประกอบเรื่อง

โดยทีมงานจะคัดเลือกบทความจากเพื่อนสมาชิก 3 ท่าน

และใช้คะแนนขอบคุณจากเพื่อนสมาชิกร่วมในการตัดสิน

(การตัดสินของทีมงานผู้ดูแลกระดานสนทนาวัดบางพระ ถือเป็นที่สิ้นสุด)

ทางทีมงานผู้ดูแลกระดานสนทนา จะมีวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น มอบให้ 3 รางวัล

เพื่อตอบแทนน้ำใจของท่านที่ได้ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ครับ

(หมดเขตการตัดสิน 15 เมษายน 2555)


ตัวอย่างวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น (อันนี้ไม่ได้แจกครับ)

[~เสน่ห์เอ~]

ให้หมดถาดเลยหรือปล่าวครับคุณack01

[~เสน่ห์ack01~]

ให้หมดถาดเลยหรือปล่าวครับคุณack01

ท่าน~เสน่ห์เอ~ จะนำล๊อคเกตหน้าตรง ฉากขาวดำ หลังแผ่นเงิน รุ่นยิ้มยินดี มาร่วมแจกรางวัลใช่มั๊ยครับท่าน

[~เสน่ห์เอ~]

ผมขอเปิดก่อนเลยแล้วกันนะครับ
ประสบการณ์เกิดขึ้นกับน้องชายแท้ๆของผมเลย(คนสุดท้อง)เหรียญที่มีประสบการณ์คือเหรียญรุ่น "มงคลโชค"ครับตามรูป(ขอขอบคุณท่านack01สำหรับภาพ) เรื่องมีอยู่ว่าน้องชายผมได้ออกไปโทรศัพท์สาธารณะซึ่งสมัยก่อนมือถือยังไม่แพร่หลายเหมือนทุกวันนี้แล้วด้วยความที่ติดลมมั้งเลยโทรนานไปหน่อยทำให้เกิดเขม่นกับเด็กวัยรุ่นคนนึงที่มารอเด็กคนนั้นจึงดึงประตูตู้โทรศัพท์หร้อมกับถ่มน้ำลายใส่หน้าน้องชายผมน้องชายผมก็ต่อยหน้าไป1ทีแตกเลยครับเลือดไหลออกมุมปากด้วยความเครียดแค้นเด็กวัยรุ่นคนนั้นไปตามพวกมาประมาณ12-13คนได้รุมทำร้ายน้องชายผมด้วยไม้และกระบอกโช๊คหน้ารถมอเตอร์ไซด์ยำอยู่นานไม่เห็นแผลแตกของน้องผมพวกนั้นจึงได้กระชากสร้อยพร้อมพระออกจากคอน้องชายผมแต่เดชะบุญที่น้องผมพอยังมีสติอยู่คว้าเอาไว้ได้ทันแล้วน้องผมก็วิ่งกลับมาที่บ้านภาพแรกที่ผมเห็นคือบริเวณใบหน้าแล้วก็หัวโนเต็มไปหมดเลยครับที่น่าอึ้งที่สุดคือไม่มีเลือดซักหยดมีแค่บริเวณปากคือปากแตกนิดหน่อย   ก็รีบพาไปโรงพยาบาลหมอที่ทำแผลยังถามเลยว่าว่าทำไมไม่แตกน้องผมก็แบมือที่กำสร้อยพระนั้นไว้........เรื่องก็มีแค่นี้ละครับ    แถมอีกนิดทั้งตัวน้องชายผมยังไม่ได้สักอะไรเลยซักอย่างเดียวนะครับทั้งตัวมีแต่เหรียญมงคลโชคที่ห้อยคอแล้วก็เชือกข้อมือตระกรุดลูกปืน

[payom37]

ขอมาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ด้วยนะคะ

ประสบการณ์เมื่อวานเลยค่ะ
พอดีมีลูกค้ามาจองวัตถุมงคลหลายวันแล้วไม่ได้รับการติดต่อมาเลย
จึงหยิบเหรียญหลวงปู่มาแล้ว ขอให้ท่านช่วยให้ลูกค้าติดต่อมาด้วย เนื่องจากต้องการใช้เงินด่วนจริงๆ
หลายชั่วโมงผ่านมา ลูกค้าที่จอง 2-3 คนก็ติดต่อมาเลยค่ะ โอนเงินให้เลย หลังจากไม่ได้ติดต่อมา 2 วัน
จากยอดเงินในบัญชีมีอยู่ไม่ถึงร้อย ตอนนี้นี่มียอดเพิ่มขึ้นเยอะเลย


เป็นประสบการณ์ครั้งแรก ศรัทธาหลวงปู่มากค่ะ   

นี่เหรียญที่ห้อยอยู่ ห้อยเดี่ยวๆเลยค่ะ



 

[คนรักษ์พระ]

   สวัสดีครับท่านสมาชิกและศิษย์วัดบางพระทุกท่าน เรื่องประสพการณ์วัตถุมงคลของหลวงพ่อ ผมได้ยินเพื่อนๆสมาชิกเล่ากันมาแทบจะทุกรุ่น เป็นข่าวก็มีหรือได้ยินจากปากผู้ใหญ่บางท่านที่เชื่อถือได้มีเยอะมากมายครับ ส่วนตัวผมเองนั้นได้ประสพกับตัวเองมาหลายครั้ง ไม่ว่าจะเดินทางไปแม่ฮ่องสอนหรือไปหัวหิน แต่ผมขอเล่าเรื่องล่าสุดที่เจอมากับตัวเองที่วัดบางพระเมื่อไม่นานมานี้เองครับ วันนั้นได้ไปวัดตั้งแต่ ก่อนเพล ได้ซื้อของไปถวาบหลวงพี่ และผมได้ไปขอเมตตาหลวงพี่ญาท่านฝังตะกรุด พอฝังเสร็จก็กราบลาท่านและเดินไปกราบลาหลวงพี่ติ่งหลวงพี่ต้อย ท่านกำลังเดินออกกำลังกายตอนเย็นอยู่ พอตอนจะกลับ ตอนที่จะเดินมาที่รถ ก็ผ่านกุฎิหลวงพี่ติ่ง เดินมาเรื่อยๆผ่านสุนัขตัวหนึ่ง พอเดินคล้อยหลังมานิดเดียวสุนัขตัวนั้น เข้ามากัดที่เอ็นร้อยหวายครับ ทุกท่านที่อยู่ตรงนั้นตกใจมาก ผมก็ยังไม่รู้ว่าเข้าไหม รู้แต่ว่ากัดโดนแน่ๆ ทุกคนที่เดินตามหลังมาคิดว่าเข้าแน่ๆ แม้แต่พี่หนุ่มที่อยู่ในกุฎิก็ตะโกนออกมาว่าเข้าไหม พอมาดูตรงที่โดนกัด ปรากฎว่าไม่มีแม้แต่ร่องรอยถลอกเลยครับ มารู้ว่าเจ้าสุนัขที่กัดนั้น ชื่อ เจ้าบาบีก้อน ได้ยินมาว่ากัดไปหลายคนแล้ว ส่วนวัตถุมงคลของหลวงพ่อที่ผมมีติดตัวตลอดเวลามีองค์เดียวครับ เป็นรูปหล่อปี 27 ครับ เล็กๆน้อยๆจากประสพการณ์ที่เกิดขึ้นครับ

 

                                                                                                           ขอบคุณครับ

                                                                                                           คนรักษ์พระ

[KsT-YNV]

ขอร่วมแบ่งปันประสบการณ์ด้วยครับ
ประสบการณ์ผมเมื่อ2ปีที่แล้วครับ อายุ 18 ปี ตอนนั้นผมเริ่มไปวัดบางพระเองเป็นคนเดี่ยวครับ จากแต่ก่อนไปกับพี่ชายผม ตอนผมเด็กๆ แล้วผมก็เริ่มจำทางมาเรื่อยๆ จนผมเริ่มโตผมก็ไปวัดเป็นแล้วครับ ไปโดยขับมอไซค์ไปคนเดียวครับ ไป-กลับ โดยถนนเพชรเกษม ขณะไปก็ปลอดภัยถึงวัดดีครับ
พอเวลาผมกลับบ้าน ผมก็กลับทางถนนเพชรเกษมเหมือนเดิมครับ ขับมาเรื่อยๆ ผมก็บิดเร่งขึ้นพอควร พอขณะขับมาแถวพุทธมณฑลสาย5 ผมก็เกิดเหตุครับ ขณะนั้นเหมือนมีอะไรมาดลใจว่าต้องมีเหตุครับ คือช่างเขามาทาสีเส้นแบ่งถนนใหม่ครับผมก็ไม่ได้คิดเอ๊ะใจอะไร แล้วผมก็บิดแล้วผมจะหักเปลี่ยนเลนเข้าซ้าย รถผมยางไปลื่นสีเส้นแบ่งถนนล้มครับ ผมก็กลิ้งหลายตลบอยู่ รถก็ไถลไปกลางถนน แต่แปลกครับที่ขณะนั้นรถสักคันไม่มีวิ่งผ่านมาเลยครับ ในขณะก่อนที่เกิดเหตุ รถก็มีวิ่งเยอะพอสมควรตามปกติทุกวันของถนนใหญ่ รถบรรทุกก็เยอะไล่ท้ายผมมา รถใหญ่ก็วิ่งมาเรื่อย แต่ขณะผมเกิดเหตุไม่มีรถสักคันวิ่งมา พอผมตั้งสติลุกขึ้นไปจับรถ แล้วก็ขับมาสักพัก รถก็วิ่งเยอะเช่นเดิมครับ ทำให้ผมแปลกใจแล้วนึกถึงหลวงปู่เลยว่าหลวงปู่มาคุ้มครองปกป้องหลานแล้ว กลับถึงบ้านผมก็ไปทำแผลที่โรงบาล ผมเป็นแผลที่ศอก เข่าและขาครับ ประสบการณ์แรกผมเลยที่ถนนเพชรเกษม  เล่าอาจจะอ่านแล้ว งง ๆ รวบ ๆ หน่อยก็ขออภัยครับ 
วันนั้นจนถึงทุกวันนี้ทำให้ผมรู้เลยว่าเหรียญหลวงปู่เปิ่นรุ่นไหนจะทันหรือไม่ทัน ใหม่หรือเก่า หลวงปู่เปิ่นก็คุ้มครองครับ เมื่อเรามีความศรัทธาเป็นที่ตั้ง ทำให้ผมเลิกคิดเรื่อง เหรียญทันหรือไม่ทันไปเลย ตอนนี้รอยสีแบ่งเส้นถนนยังติดหมวกกันน็อคผมอยู่้เลย 
นี่เหรียญประสบการณ์ที่ผมห้อยตอนนั้นครับเป็นเหรียญที่ระลึกพิธีไหว้ครูปี 51 ตะกรุดหอมเชียงปี 48 แล้วตะกรุดหนังเสือ ซึ่งไม่ทันหลวงพ่อเปิ่นเลย ใช่ไหมครับ  ตอนนั้นยังไม่มีเหรียญหลวงพ่อเปิ่นเยอะเลยครับ

[pittaya2517]

เสือของหลวงพ่อ(ขอบคุณภาพจาก Your LoGo)
เรื่องนี้เป็นประสบการ์ณรอดตาย ของพี่สาวแฟนครับ เกิดขึ้นเมื่อปี47 ซึนามิ ที่หาดป่าตอง กลางดึกของคืนวันที่26ธันวาคมพี่สาวแฟนได้ฝันเห็นหลวงพ่อเปิ่น เดินผ่านมาและมีเสือเดินตามมาด้วย เมื่อหลวงพ่อและเสือเดินผ่านไปแล้วเสือก็ได้หันกลับมา....แฮ้ใส่จนเธอสะดุ้งตื่นและนอนไม่หลับอีกรู้สึกไม่สบายใจไม่กล้านอนคนเดียว  เลยไปขอนอนกับเพื่อนที่บ้านบนเขา หลังตื่นนอนตอนสายๆได้ข่าวก็ลงมาดูเหตุการ ก็เห็นห้องเช้าตรงหาดป่าตองหายไปทั้งแถบเลยครับ พี่สาวยังคิดเลยว่าถ้านอนอยู่ที่เดิมคงไม่รอดแน่ เพราะทำงานกลางคืนเป็นคนนอนตื่นสาย ด้วยบารมีของหลวงพ่อแท้ๆเลยครับ
(ขอกราบหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง)

[fork0]

ต้องบอกก่อนว่าพระที่ผมแขวนนั้นส่วนใหญ่จะเปรียนบ่อยเนื่องด้วยพระที่บ้านมีเยอะและผมก็ชอบในองค์พระที่นำมาแขวน แต่ว่าพระรูปเดียวที่ผมนับถือที่สุดมีไม่กี่ท่าน หนึ่งในนั้นคือหลวงปู่เปิ่นครับที่ไม่เคยห่างจากคอของผมไม่ว่าพระองค์อื่นๆจะเปรียนไปตามอารมหรือยังไง ตรงหน้าอกด้านซ้ายก็จะมีหลวงพ่อเปิ่นอยู่เสมอ และเหรียญที่ผมรักที่สุดก็คือเหรียญนี้ครับ

เคยจะปล่อยเช่าหลายครั้งแล้วเนื่อกจากจะไปเช่าเหรียญปีลึกๆของหลวงปู่แต่ว่าเหรียญนี้คือเหรียญหลวงปู่ที่ผมปูชาเป็นเหรีญแรกเพื่อใส่ไปงานไหวครูปี54ซึ่งเป็นปีแรก และยังเป็นเหรียญที่ออกปีเกิดผมด้วยครับ คือวันที่ 2 ธันวาคม ปี๒๕๓๓ ครับ

ส่วนประสบการมีหลายรูปแบบครับ ผมเป็นคนขับมอเตอร์ไซค์ ไปไหนมาไหนบ่อยครับ ล่าสุดก็ขับไปวันบางพระ ถึงก็เล่นเอาดึกๆเขาเลิกสักกันหมดก็เลยขับไปกลับเล่นๆตามประสาวัยรุ่น รถคว่ำหลายครั้งครับ แต่ก็ไม่เป็นอ่ะไร ตกจากรถซูบูรุ ก็แค่ถลอก รถ2แถวตามหลังมาก็ยังแบรกทัน ขนาดตกรถเมย์ยังไม่เป็นไรเลยครับ ส่วนเรื่องหมัดๆมวยๆเด็กแถวสำโรงบานผมมันก็จะเล่นแต่มีดแต่ปืนกัน น้องๆผมก็เสียไปหลายคนแต่ผมก็ไม่เคยโดน ไม่ใช่ว่าตัวเองมีพระดีแต่ว่าเวลามีเรื่องพวกนี้เราไม่ทันได้เตรียมตัวอ่ะไรเลย ขับรถอยู่ดีๆก็มีเสียงปืนไล่หลังมา แต่ก็รอดมาทุกครั้ง เรื่องเมตตา ก็มีให้เห็นไม่ขาด ก็มีผู้ใหญ่เขาเอ็นดูเรื่อยๆเรื่องเงินๆทองๆก็มีมาใช้ไม่ขาดถึงแม้จะไม่มากก็ตามแต่ก็พออยู่ได้ครับ ไม่ว่าจะที่คอหรือที่เอวผมก็จะมี วัตถุมงคลหลวงพ่อติดตัวตลอดเวลาครับ และอีกสำนักนึงที่อยากบอกว่าดีและใช้ได้ไม่แพ้สายวัดบางพระเราคือวันดอนยายหอมครับ เมื่อก่อนผมมีตะกรุดมากมายครับหลายสำนักดังๆทั้งนั้น ตอนนี้ปลดออกหมด เหลือเพียง2สำนักครับผม คือวันบางพระเราและวัดดอนยายหอม ครับ ถึงแม้ว่าผมจะพึ่งหันมาสนใจในเรื่องของพระเครื่องหรือพึ่งจะก้าวเข้ามาสู้ชาววัดบางพระไม่นานมานี้เองแต่ผมตั้งแต่เรียนมัธยม ก็ได้ยิดชื่อของหลวงปู่เปิ่นมาตั้งแต่เรียนแล้วเพราะที่บ้านของผมนั้นนับถือท่าน ถึงจะไม่ใช่คน นครชัยศรีแต่ปู่ผมไปวัดประจำจนมีพระเครื่องของหลวงปู่เยอะมากมายครับ ผมก็จะทำตามที่ปู่ผมเคยทำไว้ครับ

ที่เอวครับ

[meef2002]

ของผมเป็นหลวงพ่อเปิ่นขี่เสือสิงปี28ครับ ผมจะใส่ติดตัวไว้ ประสบการณ์นั้นเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง อย่างเช่นมีอยุ่ครั้งนึงผมเกิดอุบัติเหตุทางรถมอเตอร์ไซค์รถผมโดนชนกระเด็นโดยรถเก๋งครับตัวผมร่วงลงจากมอเตอร์ไซค์กลิ้งเข้าไปใต้รถประจำทางครับโชคดีที่รถประจำทางวิ่งมากลับเบรคทัน ส่วนตัวผมแค่เป็นรอยช้ำตรงขาอ่อนเท่านั้นครับ และยังมีประสบการณ์ที่ทำงานครับเนื่องจากผมทำงานเป็นช่าง จึงมีโอกาสที่จะประสบอุบัติเหตุบ่อย มีอยุ่ช่วงนึงครับเป้นช่วงที่ผมรุ้สึกว่าจะดวงตกมาก ผมก็ทำงานอยุ่มีดบนชั้นวางเครื่องมือก็ตกลงมาเสียบที่อกพอดีครับปรากฎว่าเสื้อที่ใส่นั้นขาดแต่ตัวกลับไม่เป็นอะไรแค่เจ็บจากแรงกระแทกครับ และยังมีเหล็กตกใส่เท้า ล่าสุดโดนหลอดไประเบิดใส่หน้าครับตอนแรกคิดว่าจะแย่แล้วแต่ปรากฎว่าไม่เป็นอะไรครับ เรื่องผมก็มีอยุ่เท่านี้แหละครับ

[pukhau]

อ้างอิงจากรูปของคุณ nin (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?action=profile;u=13052) นะครับ



ก็อยากที่ได้โพสกระทู้ไปเมื่อวานนะครับ(30/03/55)

ตั้งแต่แขวนเหรียญนี้ ก็มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตครับ เช่น
การสอบ ก็มีเรื่องให้ได้สอบกับนักศึกษาภาคค่ำ ได้ข้อสอบง่ายกว่าเพื่อนๆ
มีรายได้แบบไม่คาดขวัญเข้ามาช่วยเวลาเงินหมด
ล่าสุด
เป็นตัวแทนมหาวิทยาลัยเข้าร่วมแข่งขันทักษะด้่าน Network
ได้อันดับ 3 ของ กรุงเทพ เป็นตัวแทนเข้าครอส อบรม Network ด้านสายใยแก้วนำแสง  มูลค่า 70000 บาท
เป็นตัวแทนเข้าแข่งขันอันดับประเทศ ชิงเงินรางวัล 100000 บาท พร้อมถ้วย
------------
โดยปกติ ผมจะมีพระเปลี่ยนห้อยคอประจำหลายองค์นะครับโดยส่วนมากก็จะเป็นของหลวงปู่เปิ่น
สลับกับหลวงปู่ทองวัดละมุด และหลวงปู่อั้บวันท้องไทร เพราะเท่าที่ผมและน้าของผมเอง สังเกตได้จากการแขวนหลวงปู่เปิ่น จะเห็นได้ว่าจะมีอารมณ์ร้อน กว่าปกติ บางทีใึีครพูดอะไรไม่เข้าหูนิิดหน่อยก็จะมีอาการแบบว่าเคืองๆ โมโหง่าย แต่ก็มีโชคลาภผ่านเข้ามาบ่อยๆ บางครั้งก็รอดอุบัติเหตุ
------------
ปล.หลายๆ เรื่องที่ผ่านเข้ามาเหมือนหลวงปู่ท่านคอยเมตราเลยครับ ความคิดด้านหลังนี้ เป็นความรู้สึกที่ผมและน้าของผม รู้สึกได้เหมือนกันนะครับ มันเป็นควา่มเชื่อนะครับ ^^

[aehjomthong]

ล็อกเก็ตรุ่นเสาร์5 ปี พ.ศ.2536

   ผมเคยเล่าประสบการณ์เรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว ในครั้งนี้ผมก็ขอนำมาเล่าอีกครั้งก็แล้วกันครับ เรื่องมีอยู่ว่า ในปี2536ผมได้ไปสั่งจองวัตถุมงคลรุ่นเสาร์5ของวัดบางพระไว้หลายรายการที่วัดนก ซอยจรัญฯ13 พอกำหนดวันรับวัตถุมงคลผมก็ไปรับวัตถุมงคลและนำกลับมาพร้อมกับไปหาเพื่อนสมัยเรียนด้วย พอเพื่อนผมเห็นล็อกเก็ตรุ่นเสาร์5หลังเงินก็เกิดอาการชอบในรอยยิ้มของหลวงพ่อเปิ่น เธอบอกว่ามองแล้วรู้สึกสบายใจ จึงอ้อนวอนขอเช่าต่อจากผม ผมเห็นว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวผมกลับไปเช่าใหม่ก็ได้ จึงให้เธอเช่าต่อไปในราคาเช่าจากวัด
   ในตอนนั้นเธอเป็นเพียงพนักงานธนาคารพาณิชย์แห่งหนึ่งในตำแหน่งเทเลอร์ หลังจากเธอได้เช่าบูชาล็อกเก็ตหลวงพ่อเปิ่นรุ่นเสาร์5 ปี2536ต่อจากผมไปชีวิตการทำงานของเธอก็เจริญก้าวหน้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ปัจจุบันเธอทำงานอยู่ธนาคารรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งในตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ทั้งๆที่เธอก็จบแค่ปริญญาตรีไม่ได้จบปริญญาโทเหมือนคนอื่นๆ เธอบอกว่าจังหวะของเธอโชคดีมาตลอด บางครั้งเกิดวิกฤติเธอก็จะพบโอกาสอยู่ในนั้นเสมอๆ ทำให้เธอก้าวหน้าในหน้าที่การงานรวดเร็วกว่าเพื่อนๆในรุ่นเดียวกัน
   เรื่องที่ผมเล่าก็มีเพียงเท่านี้ครับ  ผมเชื่อว่าถ้าหากเรามีศรัทธาที่แน่วแน่ และประพฤติตนอยู่ในศีลธรรม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมคุ้มครองเราครับ ขอให้เพื่อนๆใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ

[TECHTHEP]

ขออนุญาตเข้ามาแบ่งปันประสบการณ์นะครับ

โดยส่วนตัวของผมแล้วอาจจะไม่ค่อยมีประสบการณ์ตรงๆด้านคงกระพันซักเท่าไหร่แต่ส่วนมากจะเป็นเกี่ยวกับด้านเมตตา ความเอ็นดูจากผู้ใหญ่ครับเช่นเวลาที่ผมไปเรียนแล้วต้องออกไปพูดนำเสนองานต่างๆโดยส่วนมากแล้วก็จะโดยตำหนิกันแต่ผมจะไม่ค่อยโดนเต็มที่ก็แค่แก้ไขครับ  ส่วนประสบการณ์ส่วนใหญ่ผมจะได้รับฟังจากลุงซึ่งเคยบวชและสักอยู่ที่วัดบางพระประมาณปี2528ครับ ลุงเคยเล่าว่าเคยมีเรื่องกับคู่อริลุงผมโดนรุมใช้ทั้งไม้ ขวด ตีแต่ไม่เคยแตกครับจะมีก็แค่ช้ำๆบวมๆเท่านั้น หรือในสมัยก่อนหลังจากที่สึกออกมาแล้วเมื่อก็จะมีทั้งคนชอบและไม่ชอบดูถูกลุงเสมอว่างมงาย ขี้คุกขี้ยา สักเต็มตัว ลุงผมจะห้อยหลวงพ่อเปิ่นทั้งหมดครับ ซึ่งบางทีลุงของผมก็ถูกท้าทายให้ใช้มีดกรีดครับ ซึ่งลุงบอกว่าไม่อยากโอ้อวดแต่คิดอีกทีก็จะทำให้คนเหล่านั้นเกิดความศรัทธาใหองค์หลวงปู่และจะได้เดินทางมาทำบุญที่วัด หลวงปู่จะได้นำเงินไปสร้างสิ่งต่างๆ ลุงบอกว่าตอนที่บวชรู้และเห็นในสิ่งที่หลวงปู่ทำเกิดประโยชน์มากมาย ซึ่งบางครั้งลุงถูกท้ามากมากๆจึงตกลงครับ โดยที่ลุงจะบอกกล่าวกับครูบางอาจารย์ก่อนทุกครั้งว่าวัตถุประสงค์ที่จะลองคืออะไรและจะขอขมาครับ พอลุงได้นำมีอกรีดลงที่ข้อมือผลปรากฎว่าไม่เข้าครับเลือดออกเป็นยางบอนเท่านั้น บางคนถึงกับอึ้งแต่บางคนก็ไม่เชื่อเอามีดเล่มใหม่มาก็เหมือนเดิมไม่เข้าครับไม่ว่าเล่มไหนๆ ลุงผมบอกว่าถึงอย่างน้อยเขาอาจจะไม่เกิดความศรัทธาแต่เขาเหล่านั้นก็จะได้ไม่คิดลบหลู่ครูบาอาจารย์ของเรา  แต่หลังๆมานี้คนที่รู้จักลุงผมก็จะมาขอหลวงปู่ซึ่งลุงก็ให้ไม่ว่าจะรุ่นไหนๆ ซึ่งในปัจจุบันก็คือรุ่นหลักลุงบอกว่าแบ่งกันไปบูชารุ่นไหนๆก็เหมือนกันหลวงปู่ตั้งใจปลุกเสกทุกรุ่น ในปัจจุบันผมเห็นลุงผมห้อยเหรียญหลวงปู่2เหรียญซึ่งแทบไม่มีใครรู้จักครับ

ประสบการณ์ล่าสุดเพิ่งเกิดเมื่อวันไหว้ครูเอง ลุงผมเดินทางไปวัดตอนเช้าเพื่อที่จะไปไหว้ครู ระหว่างทางบริเวณสะพานข้ามคลองตรงท่านาก่อนถึงทางข้ามทางรถไฟขณะขึ้นสะพานมีรถบรรทุกพ่วงวิ่งขึ้นสวนทางมา เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นพ่วงด้านหลังของรถบรรทุกเกิดหลุดทิศทางวิ่งตรงมาที่รถของลุงผมลุงเบรกทันทีแต่ด้วยแรงส่งของรถบรรทุกที่ส่งขึ้นสะพานพ่วงหลังน่าจะพุ่งมาชนที่รถของลุงแต่ด้วยบารมีของหลวงปู่พ่วงมาหยุดห่างจากรถลุงผมไม่ถึงศอกครับลุงผมรีบยกมือขึ้นไหว้หลวงปู่ทันที พระที่ลุงผมห้อยก็อย่างที่บอกไปแล้วว่าเป็นรุ่นที่แทบไม่มีใครรู้จัก  แสดงให้เห็นได้ชัดเลยว่ารุ่นไหนๆ ก็ล้วนแล้วมาจากความตั้งใจของหลวงปู่  อาจจะไม่แพงเหมือนพระของวัดอื่นๆ ที่สร้างน้อยมีราคา แต่ผมคิดว่าหลวงปู่คงไม่ได้คิดว่าต้องการให้พระที่สร้างต้องมีราคาแพงในอนาคตแต่ท่านสร้างเยอะเพื่อให้ลูกศิษย์ทุกๆคนมีไว้บูชาเพียงพอ ถ้าลองคิดดูดีแล้วเราทุกคนห้อยพระเพราะพุทธคุณหรือว่าราคากันแน่ ประสบการณ์ยังมีอีกมากมายเล่ายังไงก็ไม่หมด ขนาดผมไปหาลุงบ่อยๆเรื่องยังไม่เคยซ้ำกันเลย ขอบคุณครับ

[pittaya2517]

ประสบการณ์ล่าสุดเพิ่งเกิดเมื่อวันไหว้ครูเอง ลุงผมเดินทางไปวัดตอนเช้าเพื่อที่จะไปไหว้ครู ระหว่างทางบริเวณสะพานข้ามคลองตรงท่านาก่อนถึงทางข้ามทางรถไฟขณะขึ้นสะพานมีรถบรรทุกพ่วงวิ่งขึ้นสวนทางมา เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นพ่วงด้านหลังของรถบรรทุกเกิดหลุดทิศทางวิ่งตรงมาที่รถของลุงผมลุงเบรกทันทีแต่ด้วยแรงส่งของรถบรรทุกที่ส่งขึ้นสะพานพ่วงหลังน่าจะพุ่งมาชนที่รถของลุงแต่ด้วยบารมีของหลวงปู่พ่วงมาหยุดห่างจากรถลุงผมไม่ถึงศอกครับลุงผมรีบยกมือขึ้นไหว้หลวงปู่ทันที พระที่ลุงผมห้อยก็อย่างที่บอกไปแล้วว่าเป็นรุ่นที่แทบไม่มีใคร





เพิ่มเติม พี่TECHTHEP  ผมอยู่ในเหตุการณ์ครับ ตรงสะพานหก  พว่งหลุด มันหยุดกึกเลย ทั้งๆที่เป็นขาลงสะพาน (บารมีหลวงปู่ครับ)

[รุท หมัดหนักครับ]

ผมขอเล่าด้วยครับ ประสบการณ์ของผมที่อายุของผม25ปีเบญจเพศพอดี ตอนนั้นที่บ้านผมทำบุญประจำปีตกตอนดึกๆผมและเพื่อนอาสาไปซื้อของแถวบางรักผมกับเพื่อนขี่มอเตอร์ไซไปกันเพื่อนผมเป็นคนขี่ผมเป็นคนซ้อนท้ายช่วงที่ผมและเพื่อนขี่รถมาจะกลับรถเพื่อที่จะไปอีกฝั่งนึงผมกับเพื่อนหันไปดูรถแล้วว่าไม่มีจังหวะนั้นเองเสียงดังสนั่นมากๆจนชาวบ้านแถวนั้นวิ่งออกมาดูเยอะมากครับ ผมยังจำได้ทุกวันนี้ ผมกับเพื่อนโดนชนเต็มๆรถมอเตอร์ไซที่ชนผมกับเพื่อนตอนนั้นผมลงไปนั่งท่าสมาธิและลืมตามาดูผมเห็นคนที่ชนผมคนที่ชนผมคนซ้อนท้ายลอยลงมากระทบพื้นตายและคนที่ชนคันผมแขนขาหักฟันหักหมดปากส่วนเพื่อนผมแขนขาหักเหมือนกันแต่ผมรอยถลอกก็ไม่มีให้เห็น ตอนนั้นผมเห็นรถพยาบาลมาและก็พี่ปอ ผมกำลังจะเดินไปดูเพื่อนผมได้ยินพยาบาลพูดว่าอย่าลุกขึ้นมาสงสัยเขากลัวผมกระดูกจะหักครับผมเลยบอกไปว่าผมขอไปดูเพื่อนก่อนผมก็เดินไปดูบอกว่าเป็นไงบ้างเพื่อนผมบอกว่าปวดขาและแขนเพื่อนผมก็บอกว่าเป็นไงบ้างผมเลยบอกไม่เป็นไรจนผมจับพระดูว่าไม่มีผมเลยบอกเพื่อนว่าพระหล่นหายผมก็เลยเดินไปหาผมก็ก้มหาจนเจอตอนนั้นพระผมตกอยู่ตรงขอบฟุตบาทพอดีตอนนั้นผมเหน็บไว้ที่กระเป๋าเสื้อ1เหรียญและอีก1เหรียญใส่สร้อยไว้ข้างหน้าแต่หมุนไปอยู่ข้างหลัง (ผมโดนแถวป่าช้าวัดดอน จ.กรุงเทพครับ)จนผมและเพื่อนนั่งรถพยาบาลไปตรวจเช็คร่างกายพยาบาลก็จะงงครับว่ารอดมาได้ง่ายขาของผมมีน้ำมันสีดำติดอยู่พยาบาลก็ล้างให้ผมจนคุณหมอถามว่ามีของดีอะไรบอกได้ไหมผมก็บอกไปว่าหลวงปู่เปิ่นครับจนคุณหมอบอกผมว่าตามหลักหน้าจะเป็นน้องที่เจ็บหนักนะผมก็ยิ้มๆจนผมและเพื่อนและคนที่ขับรถชนผมไปให้ปากคำกับตำรวจจนตำรวจบอกเพื่อนว่าดูเพื่อนดีๆนะสงสัยกลัวผมหนีมั้งครับทั้งๆที่รถผมไม่ผิดแต่รถที่ชนคันผมผิดเต็มๆครับ จนตำรวจถามผมว่ามึงมีของดีอะไรว่ะบอกหน่อยผมก็เลยบอกไปว่าเหรียญหลวงปู่เปิ่น2เหรียญครับพี่ตำรวจก็บอกว่าตามหลักหน้าจะเป็นเองนะที่ซ้อนท้ายนะที่เป็นหนัก ตำรวจท่านนั้นจะขอผม2เหรียญผมเลยบอกไปว่าผมเพิ่งโดนประสบการณ์มาสดๆร้อนให้ไม่ได้จริงๆครับตำรวจท่านนั้นบอกเดี๋ยวไปหาเช่ามาบ้างดีกว่า  จนเพื่อนผมติดคุกและเสียเงินให้ทั้งๆที่ไม่ผิดครับ  :075:ขอบคุณครับ :054:ประสบการณ์ที่ผมประสบมาก็คือ 1.เหรียญบูชาครูปี36 2.เหรียญอะเมซิ่งครับเดี๋ยวผมนำภาพมาลงให้ทีหลังนะครับ ผมจำได้ไม่มีวันลืมครับผมประสบการณ์มาปี2545จนถึงทุกวันนี้2555 ก็10ปีพอดีเลยครับและก็ไม่มีเหตุอันใดเกิดขึ้นกับผมอีกเลย ด้วยบารมีหลวงปู่เปิ่นที่คุ้มครองให้แคล้วคลาดปลอดภัยครับ :054:ผมศรัทธามาตั้งแต่อายุ7-8ขวบแล้วครับ

[TECHTHEP]

เพิ่มเติม พี่TECHTHEP  ผมอยู่ในเหตุการณ์ครับ ตรงสะพานหก  พว่งหลุด มันหยุดกึกเลย ทั้งๆที่เป็นขาลงสะพาน (บารมีหลวงปู่ครับ)

เพิ่มเติมครับผม รถลุงผมสีออกฟ้า-น้ำเงินอะครับ คันตรงนั้นเลย บารมีหลวงปู่ครับ

ส่วนนี้เป็นวัตถุมงคลที่ผมอาราธนาขึ้นคออยู่ตอนนี้ครับผม อาจจะไม่ใช่รุ่นหลักๆแต่แค่นี้ก็อุ่นใจครับ (จะลงตั้งแต่ตอนเล่าประสบการณ์แล้วแต่พอดีมีปัญหาครับ ขออภัยด้วยครับ)

เป็นหลวงพ่อเปิ่น ย้อนยุคปี38 เสือคู่ปี28 ปืนไขว้ปี30 นั่งหมูปี25 และเหรียญหลวงพ่อครึ้มวัดคลองสวนครับครับ
ส่วนของลุงแกไม่ยอมให้ถ่ายครับ ขอบคุณครับ

[รุท หมัดหนักครับ]

ผมขอเล่าด้วยครับ ประสบการณ์ของผมที่อายุของผม25ปีเบญจเพศพอดี ตอนนั้นที่บ้านผมทำบุญประจำปีตกตอนดึกๆผมและเพื่อนอาสาไปซื้อของแถวบางรักผมกับเพื่อนขี่มอเตอร์ไซไปกันเพื่อนผมเป็นคนขี่ผมเป็นคนซ้อนท้ายช่วงที่ผมและเพื่อนขี่รถมาจะกลับรถเพื่อที่จะไปอีกฝั่งนึงผมกับเพื่อนหันไปดูรถแล้วว่าไม่มีจังหวะนั้นเองเสียงดังสนั่นมากๆจนชาวบ้านแถวนั้นวิ่งออกมาดูเยอะมากครับ ผมยังจำได้ทุกวันนี้ ผมกับเพื่อนโดนชนเต็มๆรถมอเตอร์ไซที่ชนผมกับเพื่อนตอนนั้นผมลงไปนั่งท่าสมาธิและลืมตามาดูผมเห็นคนที่ชนผมคนที่ชนผมคนซ้อนท้ายลอยลงมากระทบพื้นตายและคนที่ชนคันผมแขนขาหักฟันหักหมดปากส่วนเพื่อนผมแขนขาหักเหมือนกันแต่ผมรอยถลอกก็ไม่มีให้เห็น ตอนนั้นผมเห็นรถพยาบาลมาและก็พี่ปอ ผมกำลังจะเดินไปดูเพื่อนผมได้ยินพยาบาลพูดว่าอย่าลุกขึ้นมาสงสัยเขากลัวผมกระดูกจะหักครับผมเลยบอกไปว่าผมขอไปดูเพื่อนก่อนผมก็เดินไปดูบอกว่าเป็นไงบ้างเพื่อนผมบอกว่าปวดขาและแขนเพื่อนผมก็บอกว่าเป็นไงบ้างผมเลยบอกไม่เป็นไรจนผมจับพระดูว่าไม่มีผมเลยบอกเพื่อนว่าพระหล่นหายผมก็เลยเดินไปหาผมก็ก้มหาจนเจอตอนนั้นพระผมตกอยู่ตรงขอบฟุตบาทพอดีตอนนั้นผมเหน็บไว้ที่กระเป๋าเสื้อ1เหรียญและอีก1เหรียญใส่สร้อยไว้ข้างหน้าแต่หมุนไปอยู่ข้างหลัง (ผมโดนแถวป่าช้าวัดดอน จ.กรุงเทพครับ)จนผมและเพื่อนนั่งรถพยาบาลไปตรวจเช็คร่างกายพยาบาลก็จะงงครับว่ารอดมาได้ง่ายขาของผมมีน้ำมันสีดำติดอยู่พยาบาลก็ล้างให้ผมจนคุณหมอถามว่ามีของดีอะไรบอกได้ไหมผมก็บอกไปว่าหลวงปู่เปิ่นครับจนคุณหมอบอกผมว่าตามหลักหน้าจะเป็นน้องที่เจ็บหนักนะผมก็ยิ้มๆจนผมและเพื่อนและคนที่ขับรถชนผมไปให้ปากคำกับตำรวจจนตำรวจบอกเพื่อนว่าดูเพื่อนดีๆนะสงสัยกลัวผมหนีมั้งครับทั้งๆที่รถผมไม่ผิดแต่รถที่ชนคันผมผิดเต็มๆครับ จนตำรวจถามผมว่ามึงมีของดีอะไรว่ะบอกหน่อยผมก็เลยบอกไปว่าเหรียญหลวงปู่เปิ่น2เหรียญครับพี่ตำรวจก็บอกว่าตามหลักหน้าจะเป็นเองนะที่ซ้อนท้ายนะที่เป็นหนัก ตำรวจท่านนั้นจะขอผม2เหรียญผมเลยบอกไปว่าผมเพิ่งโดนประสบการณ์มาสดๆร้อนให้ไม่ได้จริงๆครับตำรวจท่านนั้นบอกเดี๋ยวไปหาเช่ามาบ้างดีกว่า  จนเพื่อนผมติดคุกและเสียเงินให้ทั้งๆที่ไม่ผิดครับ  :075:ขอบคุณครับ :054:ประสบการณ์ที่ผมประสบมาก็คือ 1.เหรียญบูชาครูปี36 2.เหรียญอะเมซิ่งครับเดี๋ยวผมนำภาพมาลงให้ทีหลังนะครับ ผมจำได้ไม่มีวันลืมครับผมประสบการณ์มาปี2545จนถึงทุกวันนี้2555 ก็10ปีพอดีเลยครับและก็ไม่มีเหตุอันใดเกิดขึ้นกับผมอีกเลย ด้วยบารมีหลวงปู่เปิ่นที่คุ้มครองให้แคล้วคลาดปลอดภัยครับ :054:ผมศรัทธามาตั้งแต่อายุ7-8ขวบแล้วครับ

นำรูปเหรียญหลวงปู่เปิ่นที่ผมมีประสบการณ์ มาให้ชมครับ

[พัน ร. มทบ.๑๑]

เหรียญล้อแม๊กซ์หลวงพ่อเปิ่นปี2535ใส่กรอบทอง
รุ่นประสบการณ์เมื่อ5-6ปีมาแล้วหลังห้างสรรพสินค้าเดอะมอล์ท่าพระ เคยโดนวัยรุ่น3-4คนเข้ามารุมทำร้ายโดยกลับมาจากทำงานแล้วไปมองหน้าวัยรุ่นขี้เหล้าโดยไม่ได้ตั้งใจและพวกมันก็ขับรถจักรยานยนต์ตามมาสุดท้ายก็โดนตีด้วยขวดเบียร์ลีโอขวดแตกคามือแต่มือไม่เป็นอะไรเลยครับไม่รู้สึกเจ็บเลยเลือดก็ไม่ออกครับแถมเกือบโดนขวดน้ำปลาฝาดด้วยแต่พวกวัยรุ่นเหมือนเห็นอะไรอยู่ข้างหลังผมด้วยวิ่งหนี้ขึ้นรถมอไซต์ที่พวกๆมันจอดไว้ครับในวันนั้นชาวบ้านแถวๆนั้นถามผมว่ามีอะไรดีเหมือนพวกมันเห็นอะไรยืนอยู่ข้างหลังเลย....ผมบอกว่ามีเหรียญล้อแม๊กซ์หลวงพ่อเปิ่นปี2535ครับ
และในตัวไม่มีวัตถุมงคลสายเกจิอืนๆเลย ในปัจจุบันห้อยพระ9องค์ที่คอก็มีแต่สายหลวงพ่อเปิ่นอย่างเดียวครับ
ผมคิดว่าครั้งนั้นรอดมาได้ก็เพราะเหรียญรุ่นนี้ครับ 

[เสือเดือนแปด]

สวัสดีครับเพื่อนๆสมาชิก  ขอร่วมแชร์ประสพการณ์ที่ได้รับซักสองเหตุการณ์

เหตุการณ์แรกย้อนหลังกลับไปเกือบ ๒๐ ปี  ขณะนั้นกำลังนั่งดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆ(นั่งล้อมวงกับพื้นบ้าน) โดยมีลูกสาวในขณะนั้นอายุ ๓-๔ ขวบ วิ่งเล่นอยู่ข้างตัว ภายในวงก็ดื่มกินเฮอากันไป จู่ๆลูกสาวผมได้วิ่งผ่าวงมาหาผมโดยเตะถูกแก้วเหล้า เพล้ง! เสียงแก้วแตกพร้อมกับเท้าเล็กๆ ที่ไม่ได้สวมรองเท้าของลูกผมเหยียบไปบนเศษแก้วที่แตก  ตัวผมตกใจแทบสร่างเมา คิดว่าเลือดคงเต็มเท้าลูกของผมแล้ว พอตั้งสติได้รีบอุ้มลูกมาสำรวจดู ไม่มีร่องรอยของแก้วบาดเลยสักเล็กน้อย  ดีใจไม่งั้นคงโดนภรรยาด่าชุดใหญ่  ในตอนนั้นผมให้ลูกสาวผมแขวนล็อกเก็ตหลวงพ่อขนาดเล็ก(ส่วนตัวผมก็แขวนพระหลวงพ่อเหมือนกัน เลยรอดจากการถูกภรรยาด่า  ๕๕๕)

อีกเหตุการณ์เพิ่งเกิดกับตัวผมเองเมื่อเดือนกว่าๆ  เย็นวันนั้นอากาศร้อนเลยคว้าผ้าขาวม้ามาผลัดเพื่อจะอาบน้ำ พอเข้าห้องน้ำปลดผ้าออกรู้สึกบริเวณเอวด้านหลังมีอะไรติดอยู่ ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเศษกระดาษหรือใบไม้ เพราะว่ามันติดอยู่นิ่งๆไม่เคลื่อนไหวจึงเอามือลูบปัดออกไป พอสายตามองไปที่พื้นเห็นเป็นตะขาบกำลังคลานหนี ซึ่งผมเข้าใจว่าอาจติดมากับผ้าขาวม้าที่ผมนุ่ง  แต่ที่น่าแปลกคือทำไมมันถึงเกาะนิ่งบนตัวผมโดยไม่เคลื่อนไหว จนผมเอามือไปปัดมัน โดยที่มันไม่กัดผมเลย  เหตุการณ์ครั้งนี้ผมไม่ได้แขวนวัตถุมงคลหรือเครื่องรางใดๆเลยเนื่องจากกำลังจะอาบน้ำ ทั้งตัวมีเพียงรอยสักเท่านั้น ผมคิดว่าน่าจะเป็นพุทธคุณของรอยสักที่สยบไม่ให้ตะขาบตัวนั้นเคลื่อนไหว

 

#หมายเหตุ  ภาพล็อกเก็ตไม่สามารถถ่ายมาให้ชมได้นะครับ  ล็อกเก็ตอันนั้นลูกสาวผมแขวนติดตัวประจำอีกไม่นานก็หล่นหาย เสียดายจัง
                ลักษณะเป็นล็อกเก็ตรูปไข่ขนาดเล็กรูปหลวงพ่อครึ่งองค์  ด้านหลังเป็นยันต์อะไรจำไม่ได้แล้ว















               

[levis]

ผมแขวนรุ่นนี้ครับ โชคลาภมีเข้ามาบ่อยๆไม่เคยขาด

Thanks:   ฝากรูป

[กวงเจา]

รุ่นนี้ครับ เป็นรุ่นที่ว่า ชอบเป็นชีวิตจิตใจ เจอที่ไหนต้องเก็บ!!!
ขอขอบพระคุณ ที่ปรึกษากิติมศักดิ์ อาทิ "ลุงAmazing พี่Tuxky พี่เจมส์คนรักษ์พระ และบุคคลที่ไม่ได้เอ่ยนาม" มา ณ ที่นี้ ที่ได้คอยให้คำชี้แนะมาตลอด

ประสบการณ์ ที่ทำให้ประทับใจ และศรัทธาอย่างไม่ลังเลสงสัย ตราบถึงทุกวันนี้ คือ
สมัยเรียนเทคโนบางมด มีเรื่องกับอริแก๊งค์หนึ่ง(ขออนุญาตไม่เปิดเผยชื่อ) ที่พระประแดงไว้ วันลอยกระทง
3วันต่อมาอริหาตัวเจอ มันดักตามมายิงหน้าศูนย์ฝึกกีฬาเยาวชน ลั่นไกดังแชะๆ ระยะไม่เกิน50เมตร
ช๊อคครับจังหวะนั้น (หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มแล้วครับ) ระยะเวลามันเร็วมากจนไม่ทันได้เตรียมตัว
ตั้งสติได้ วิ่งหนีตายครับ เป็นประสบการณ์ครั้งแรกและครั้งเดียวของชีวิต

สมัยนั้นห้อยเดี่ยวเหรียญเดียวเลยครับ เหรียญคร่อมเสือ ปี20!!!
ขอบารมีหลวงพ่อเปิ่น คุ้มครองรักษาศิษย์วัดบางพระทุกท่านครับ  

ปล."ปัตจัตตัง" พึงรู้ได้..เห็นได้..ด้วยตนเอง  

[jimmy1234]

มาช้าไปนิดแต่ขอเล่าให้ฟังบ้างไม่ว่ากันนะครับเป็นเรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุนะครับ ปี29-30 ขึ้นไปผมห้อยพระองค์เดี่ยวมาตลอดคือ ระฆังแตกปี30(สร้างสะพานครับ)เพราะสมัยนั้นเราร่วมกันทอดผ้าป่ารุ่นสร้างสะพานกัน เรื่องประมาณว่าราวประมาณตี2-ตี3ผมไปทำงานดึกขับรถกลับบ้านแล้วเกิดหลับในตรงถนนรัชวิภาตัดกลับถนนวิภาวดีตอนนั้นกำลังก่อสร้างอยู่ ที่จำได้ผมขับตรงทะลุออกไปถนนวิภาวดีไปทางเกาะกลางถนนมีรถ10ล้อวิ่งมาทางบางเขน(วิภาวดี)ชนเข้ากับประตูคนขับตรงผมพอดี(จำได้ลางๆครับ)10ล้ออัดผมกระเด็นชนแผงกั้นเหล็กตกลงไปในคูข้างทางตรงก่อนถึงบ.โตชิบาครับผมมารู้สึกอีกทีตรงที่เหม็นน้ำคร้ำมากมากครับน้ำเกือบถึงอกเลยหยิบพระที่แขวนที่คอขึ้นอมในปากและพยายามเปิดประตูออกพอออกมาได้ก็ได้ยินเสียงข้างบนว่ามีคนอื่นในรถเปล่าผมบอกไม่เบาๆและเกาะขอบรถเดินมาคนข้างบนก็ดึงผมขึ้นไปบนฝั่งมองสภาพด้านท้ายที่โผล่มายังเหมือนเดิมก็นึกว่าคงไม่โดนมาก ตัวผมไม่เป็นอาไรเลยเลยเรียกน้อง เพื่อนมาช่วยเค้าเอารถโรงพักมาดึงขึ้นไปที่โรงพักแล้วเรียกผมไปดู เห็นสภาพรถตอนเช้าล้มทั้งยืน(น้อง เพื่อนพาผมส่งโรงบาลวิภาวดี)ทันทีด้านหน้าประตู เบาะคนขับ พวงมาลัย เป็นเลข8ไปรวมอยู่ตรงประตูด้านซ้ายคนนั่งครับกระจกทุก้านขอบกระจกที่เป็นสแตนเลส แทงเข้ามาในรถหมดไม่โดนผมเลย ไม่มีเลือดสักหยุด มีแต่เจ็บขา (ก็เลยบอกว่าผมไปกราบพระอาจารย์ดังหลายองค์)แต่หลวงพ่อเปิ่นท่านเป็นอาจารย์ที่อยู่ในใจในตัวผมตลอดเวลาครับ ขอบคุณครับยาวไปนิดครับผม

[sMokE]

ขอแจมครับ จริงๆแล้ววัตถุมงคลหลวงปู่หลายๆรุ่นก็ดีทั้งหมดครับ ด้วยส่วนตัวประสบกับตัวเองมาหลายรุ่น แต่วันนี้ขอนำเสนอที่พึ่งได้มานะครับ
คือรูปใบนี้ครับ ชอบมากๆๆ ด้านหลังมีจีวร และเกศาหลวงปู่นิดหน่อยครับ

ประสบการณ์ด้านเหนียวไม่มีครับ เพราะเชื่อว่าแขวนหลวงปู่แล้วแคล้วคลาดครับ อะไรที่จะเกิดมักจะแคล้วอยู่เสมอๆ ต่อให้สุดวิสัย ก็จะผ่อนหนักเป็นเบาครับ

แต่สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้จากการแขวนรูปใบนี้ครับ คือไปไหนมาไหนมีแต่คนเอ็นดูครับพูดจากับผู้อื่นก็น่าฟังครับ บอกกล่าวใครก็เชื่อถือครับ
และที่สำคัญรูปใบนี้คือ พาร์สปอร์ทหลวงปู่ครับ ถือเคล็ดมี พาสปอร์ท ผ่านตลอดครับ ไม่เรื่องใด อิ อิ

[lhaosiam29]

เห็นด้วยกับทุกๆคนครับบารมีของหลวงปู่เป่ินสุดยอดมากครับ...ผมคนนึงมีพระก็พอสมควรแต่ที่ขาดคอไม่ได้เลยคือพระหลวงปู่เป่ินครับ

[kong2222]

ผมก้อห้อยหลวงพ่อเปิ่นเหมือนกันครับ หลายรุ่น หลายองค์ แต่ตอนนี้ไม่มีกล้องถ่ายรูป เลยไม่ได้ถ่ายรูปหลวงพ่อให้ดู จะได้ขอคำชี้แนะ
จากพี่ชาวบางพระทุกๆท่าน  แต่รับรองห้อยหลวงพ่อเปิ่นปลอดภัย ทุกๆด้าน..สาธุ

[นาย วัชรพล น้ำใจดี(###เปียกปูน###)]

...สักอย่างเดียวไม่ได้ห้อยพระ...

ช่วงปี 48 เดินบนสะพานลอยกับแฟน แล้วเจอเด็กช่างมีอาการเมามา เข้ามารวนลามผู้หญิง จนเกิดเหตุตะลุมบอล 5ต่อ1 วินาทีนั้น กำลัง ไม่รู้มาจากที่ไหน 5ต่อ1 เอาไม่อยู่ คนดูกันเต็มเพราะเป็นสะพานลอยเข้าห้าง ไม่มีบาดแผลไม่มีเลือด ชกต่อยกันอยู่นาน คนดูกันเต็มแต่ไม่ได้มีคนเข้ามาช่วยเหลือ แม่กระทั้ง รปภ ของห้าง สรุป ห้าคนต้องยอมหนี พอจบเรื่อง ถึงมีคนเข้ามาถาม ว่าเป็นไรไหม ไปฝึกมวยที่ไหนมา ผ่านมาได้ด้วยดีคราบ วินาที นั้นมีแต่หลวงปู่ กับ ครู อาจารย์คราบ

[จิ๋ววัดตะกล่ำ]

ประสพการณ์เฉียดตายของผมเกิดขึ้นเมื่อปี2541
ผมขับรถจักยานยนต์ออกจากไฟแดงมาคู่กับรถจักยานยนต์อีกคันหนึ่ง ความเร็วก็ประมาณ100กว่าๆเห็นจะได้ จู่ๆรถเก๋งที่จอดอยู่ข้างทางด้านซ้ายกลับลำซ๊ะงั้น ผมและจักยานยนต์อีกคันชนเข้าเต็มๆที่กลางลำของรถยนต์ คนขี่จักยานยนต์อีกคันกระเด็นข้ามหลังคารถไป ส่วนผมอัดติดกับคานประตูด้านหน้าคนขับสลบคาที่ คนแถวนั้นบอกว่าสภาพนี้ไม่น่ารอด เพื่อนๆที่มาดูผมเล่าให้ฟังว่า หมวกกันน๊อคที่ผมใส่ ข้างในเต็มไปด้วยเลือดเป็นลิ่มๆ เพื่อนๆพาไปส่งโรงพยาบาล ผลปรากฏว่ากรามซ้ายหักต้องผ่าตัด กระดูกใต้ตาซ้ายแตกต้องผ่าตัด ไหปลาร้าซ้ายหักต้องเข้าเฝือก หลังจากที่กลับจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นที่บ้าน ความจำตั้งแต่รถชนจนออกจากโรงพยาบาลผมจำอะไรไม่ได้เลย

เรื่องที่น่าอัศจรรย์ที่ทำให้ผมระลึกถึงหลวงปู่เปิ่นอยู่เสมอก็คือ ลูกตาด้านซ้ายของผมขยับไม่ได้ หมอบอกว่าเส้นประสาทตาถ้าได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงเสียแล้วเสียเลยไม่สามารถรักษาได้ ผมกลายเป็นคนตาเหร่ มองอะไรก็เป็นภาพซ้อนตลอด ช่วงนั้นเครียดมาก ทุกวันผมจะกราบไหว้ขอพรหลวงปู่เสมอ ขอให้ลูกตาของผมกลับมาดีเหมือนเดิม ผมพยายามนั่งขยับลูกตาข้างซ้ายมองไปหาภาพของหลวงปู่ทุกวัน วันแล้ววันเล่า ลูกตาของผมที่หมอบอกว่าเส้นประสาทตาที่เสียจะขยับไม่ได้ก็เริ่มขยับได้ทีละนิดๆจนหายเป็นปรกติเหมือนเดิมทุกอย่าง เป็นเพราะบารมีของหลวงปู่เปิ่นที่ผมกราบไหว้ทุกวัน อุบัติเหตุที่เจ็บหนักเลยกลายเป็นเบา ผมจึงหายเป็นปรกติมาจนถึงทุกวันนี้ครับ

ล๊อคเก็ตปี2534 ที่ระลึกสร้างหอสวดมนต์ของหลวงปู่ที่ผมห้อยคออยู่เป็นประจำทุกวัน

[poonpan]

สวัสดีครับ ผมเพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ครับ

ผมเคยไปกราบหลวงพ่อเปิ่นที่วัดบางพระตั้งแต่ท่านยังอยู่เพราะว่าแม่ชวนไปกราบประมาณปี 2530-2540 ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องวัตถุมงคล เรื่องสักยันต์และเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเปิ่นเลยแม้แต่น้อย

ตอนที่ได้ไปกราบหลวงพ่อนั้นเห็นแต่หลวงพ่อท่านนั่งหน้าตายิ้มแย้มอยู่ตลอดแม้ว่าคนที่เข้าแถวมารอท่านนั้นยาวจนออกมาหน้าอาคาร แต่ท่านก็มีเมตตาให้ทุกคนไม่เลือกว่าจะรวยหรือจนก็ต้องเข้าแถว มีคนสักยันต์ที่ถอดเสื้อเข้าแถวรอคิวอยู่  มาถึงตอนนี้ก็นึกดีใจอยู่ว่า ตอนนั้นเราก็ไม่เคยนึกตำหนิ ติเตียนคนที่สักยันต์เข้าแถวรออยู่เลยแม้แต่น้อย มาถึงตอนนี้ก็รู้สึกดีใจมากที่ไม่ได้ก่อกรรมทางใจไปกล่าวตำหนิติเตียนลูกศิษย์หลวงพ่อเปิ่น

จนเมื่อเดือนที่แล้วผมกำลังมีเรื่องยุ่งๆกับหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานอยู่ ผมก็กะว่าจะเข้าไปลุยกับหัวหน้าสักตั้งก็เครียดอยู่เป็นอาทิตย์  ช่วงนั้นก็มีอยู่วันนึงผมไปเห็นเหรียญหลวงพ่อเปิ่นที่แผงของน้องที่เขารับเลี่ยมพระ น้องเขาบอกว่าเขาก็วางไว้ตั้งนานแล้วไม่เห็นพี่จะหยิบดูเลย แต่วันนั้นผมนึกยังไงก็ไม่รู้ ผมก็มองดูพระที่เขาวางไว้และหยิบมาส่องดู เห็นเป็นหลวงพ่อเปิ่น ใบหน้าท่านยิ้มแย้มแบบเย็นใจดีมากๆ ส่วนด้านล่างของเหรียญก็มีตัวอักษรว่า ศัตรูพ่าย แหม !มันช่างตรงกับสถานการณ์ที่ผมเผชิญอยู่เลย อย่าได้รอช้าอยู่เลยผมก็เลยขอพึ่งบารมีของหลวงพ่อเปิ่น ให้ช่วยขจัดปัดเป่าเรื่องวุ่นๆให้หายด้วยครับ ว่าไปแล้วก็เหมือนปาฏิหารย์ พอได้หลวงพ่อเปิ่นมาไม่กี่วัน ก็ได้ข่าวมาว่า หัวหน้าที่ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยให้ความยุติธรรมกับผมเท่าไหร่นัก ก็ย้ายไปที่หน่วยงานข้างๆไม่ได้เป็นผู้บังคับบัญชาของผมอีก ทำให้ผมโลงใจขึ้นมาได้อย่างกับหน้ามือเป็นหลังมือส่วนปัญหาเรื่องเพื่อนร่วมงานก็เคลียร์กันได้ลงตัว   

และอีกเหตุผลนึงที่ผมได้บูชาเหรียญนี้มาก็คือว่าผมเห็นเม็ดคล้ายหินก้อนเล็กๆ มีทั้งเนื้อใสและเนื้อขุ่นติดอยู่ที่เหรียญตามร่องของลวดลายของเหรียญ ตามที่ผมเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องพระธาตุมาบ้างพอสมควร เลยทำให้คิดว่าเม็ดเล็กๆ ที่ว่านี้ต้องเป็นพระธาตุอย่างแน่นอนและพระธาตุที่ติดอยู่กับวัตถุงมงคลที่หลวงปู่หลวงพ่อองค์ไหนก็ตามที่ท่านได้อธิษฐานจิตนัั้นก็จะต้องเป็นของท่านองค์นั้น

[poonpan]

ขอบอกเล่าเรื่องดีๆของหลวงพ่อเปิ่นต่ออีกนิดนึงไม่อยากเก็บไว้คนเดียวครับ คือ คนที่ได้เป็นลูกศิษย์ได้กราบไหว้หลวงพ่อเปิ่นนั้นโชคดีมากๆครับ เพราะว่าท่านเป็นพระแท้ครับที่สำคัญท่านสำเร็จแล้วครับ (อันนี้มีพระรูปนึงบอกกับผมมาครับ) พระรูปที่ว่านี้ท่านสัมผัสกับครูบาอาจารย์ได้ ผมนำเหรียญที่ผมเพิ่งบูชามาให้ท่านดู ท่านเล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อเปิ่นบอกกับท่านว่าท่านสำเร็จแล้วแต่ท่านยังไม่เข้านิพพานเพราะท่านยังต้องคอยช่วยเหลือลูกหลานอยู่ครับ   ฟังแล้วซาบซึ้งใจจริงๆ และผมก็ถามพระอาจารย์ว่า แล้วเม็ดเล็กๆใสๆขุ่นๆนั้น เป็นพระธาตุของหลวงพ่อเปิ่นใช่หรือไม่  ท่านก็ตอบว่า เป็นของหลวงพ่อเปิ่นจริงๆ ...จบแล้วครับเรื่องที่อยากเล่าสู่กันฟังครับ

[poonpan]

ผมแขวนรุ่นนี้ครับ โชคลาภมีเข้ามาบ่อยๆไม่เคยขาด

Thanks:   ฝากรูป

เมื่อวานผมเข้าไปกราบสรีระหลวงพ่อเปิ่น ตรงกับวันทอดกฐินและมีแข่งเรือยาวชิงถ้วยพระราชทานอยู่พอดีเลย เห็นรูปหล่อลอยองค์แบบนี้อยู่ที่ตู้ ราคา 8,000 บาทครับ ใจอยากได้แต่ยังไม่พร้อม

อันนี้แกะมาจากงาช้างใช่ป่าวครับ

[PYT]

ของผมเป็น รูปหล่อจิ๋ว ปี 43 ครับ แขวนไว้หน้ารถ
เรื่องของเรื่องคือ จะถอยรถจอดบริเวณที่พักตามปกติครับ
พอจังหวะจะถอยเข้าไปหน่อยนึง ก็ถอยไม่ไปครับ เหมือนติดอะไรบางอย่าง
ก็งง ไม่ใช่เบรคมือ แต่รถไม่เคลื่อนครับ พอมองกระจกหลัง โอ้โห !! กลางต้นไม้เลยครับ
ห่างแค่ประมาณสองศอก ไม่ได้ดูเลยครับ ถ้ารถถอยไปก็ เต็มเหนี่ยวครับ เหยียบแบบมั่นใจเลย
เป็นเหตุอัศจรรย์มากๆ ครับ สาธุ ...

[levis]

ผมแขวนรุ่นนี้ครับ โชคลาภมีเข้ามาบ่อยๆไม่เคยขาด

Thanks:   ฝากรูป

เมื่อวานผมเข้าไปกราบสรีระหลวงพ่อเปิ่น ตรงกับวันทอดกฐินและมีแข่งเรือยาวชิงถ้วยพระราชทานอยู่พอดีเลย เห็นรูปหล่อลอยองค์แบบนี้อยู่ที่ตู้ ราคา 8,000 บาทครับ ใจอยากได้แต่ยังไม่พร้อม

อันนี้แกะมาจากงาช้างใช่ป่าวครับ

งาครับ แต่องค์นี้กับในตู้คนละปีกันครับ

[poonpan]

คุณ levis ครับ พอบอกได้มั๊ยครับ งาแกะรูปเหมือนหลวงพ่อเปิ่นที่ว่าคนละปีนั้น มีความแตกต่างกันอย่างไรบ้างครับ

ขอบคุณครับ

[poonpan]

รบกวนถามเพื่อนๆพี่ๆ ลูกหลานหลวงพ่อเปิ่นด้วยครับ  ผมเพิ่งเช่าปลัดนี้มา เห็นเจ้าของบอกว่าเป็นปี 2544 ไม่รู้ว่าทันหลวงพ่อเปิ่นหรือเปล่าครับ  ผมรู้มาว่าหลวงพ่อเปิ่นท่านสิ้นปี 2545 ตอนแรกคิดว่ายังไงก็ทันท่านแน่ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใน2544 นั้นท่านยังสร้างวัตถุมงคลอยู่หรือเปล่า เพราะเคยอ่านประวัติครูบาอาจารย์บางองค์ก่อนท่านสิ้นนั้นท่านป่วยจนไม่ได้สร้างวัตถุมงคลรุ่นก่อนปีที่ท่านจะสิ้นน่ะครับ

ขอบคุณครับ

[levis]

คุณ levis ครับ พอบอกได้มั๊ยครับ งาแกะรูปเหมือนหลวงพ่อเปิ่นที่ว่าคนละปีนั้น มีความแตกต่างกันอย่างไรบ้างครับ

ขอบคุณครับ

  องค์ในหนังสือของผมเองครับหนังสือลงว่าปี35

[peachsama]

ประสพการณ์จริง - เล่าเฉยๆครับ รูปตัดจากหนังสือพิมพ์
เวลาจะเดินทางยกมือไหว้ ท่องบทบูชาหลวงพ่อ สะดวกฝุดฝุด (แบบวัยรุ่นเป๊ะ)
ถูกนินทาว่าร้ายในสิ่งที่ไม่ได้ทำ ถูกแกล้งท่องบทบูชาหลวงพ่อ สักพักสงบ

แผ่นพับคาถาที่ทางวัดแจก ท่องครั้งแรกให้เกิน9จบ หรือได้108จบถ้าว่างยิ่งดี ให้ซึมเข้ากระดูกก่อน
พอใช้ครั้งต่อไปก็ติดง่ายแล้วครับ

ตะกรุดหอมเชียง ดวง ถูกของ อาราธนาขึ้นคอครับ จบ ที่ว่าร้ายจะค่อยๆพลิกเป็นดี ผู้ใหญ่เมตตาเรามาก กว่าเดิมครับ
(พูดได้เพราะราคาไปแล้วไม่บาป)
หลวงพ่อเปิ่น มีของดีราคาถูกเยอะมาก ให้ท่านสะสมกันไปแต่อย่าเยอะแบ่งให้ศิษย์รุ่นหลังๆบ้าง ราคาแพงจนเอื้อมไม่ถึง
ถ้าไม่มีแบบนี้ อาราธนาแบบนี้ก็ได้ขอให้พิธีเดียวกัน เสกพร้อมกัน มนต์บทเดียวกัน ต่างกันแค่รูปลักษณ์เอง
นึกแล้วก็ขำ ลูกศิษย์หลวงพ่อ ดีใจมากได้ 19มารีบมาให้หลวงพ่อดู ท่านหยิบมา ฉันไม่ได้สร้างนี่
ลูกศิษย์เหงือตก เพราะเช่ามาราคาสูง หลวงพ่อท่านก็หยิบที่จารมาขีดๆเขียนๆ แล้วท่านก็ส่งคืนให้
"อ่ะทีนี้แท้แล้ว หลวงพ่อจารให้กับมือแล้วแท้แล้ว" ศิษย์ท่านนั้น เล่าให้ผมฟังมาผมก็มาเล่าให้ท่านๆฟังนี้แล

มีคำกล่าวว่า รังแกใครก็ได้แต่อย่ารังแกศิษย์หลวงพ่อเปิ่น อันนี้เห็นจะจริง ถ้าเราไม่ผิด หลวงพ่อท่านช่วยได้ครับ
เรื่องส่วนตัวเล่าไม่ได้จริงๆ รู้แค่ว่าเห็นว่าหลังจากอธิษฐานบอกท่าน ท่านช่วยจริงๆพอครับ  

[pin]

ล็อกเกตที่ไม่ได้อยู่ในหนังสือแต่ก็หวงสุด ๆ เพราะว่ารับมากับมือหลวงพ่อเปิ่นครับ

[mawin_14]

องค์นี้ผมอาราธนาขึ้นคอทุกวันไม่เคยขาด ประสบการณ์มากมาย ล่าสุด 20/7/2013 ขับรถไปศาลากลาง จ.ชลบุรี อยู่ไม่ไกลจากหอพัก มีมอเตอร์ไซด์ตัดหน้าขณะกำลังจะเลี้ยวขวา ตรงสี่แยก ซึ่งก่อนเลี้ยวมองแล้วไม่มี ถนนโล่งๆครับ ตัดสินใจเลี้ยวทันทีพอหักพวงมาลัยเหยียบคันเร่ง
ก็เหมือนมีบางอย่างดลใจให้ผมต้องเหยียบเบรก กระทันหัน ลองหันมาทางซ้ายอีกที อ้าวมีมอเตอร์ไซด์มาจากไหนไม่รู้ห่างรถผมแต่ไม่ถึงฟุต ผ่านหน้าไป ถ้าผมไม่เบรก เหยียบคันเร่งเลี้ยวขวาออกไป ต้องชนกระเด็นแน่นอน บารมีหลวงพ่อเปิ่นที่ผมกราบอาราธนาทุกวันท่านคุ้มครองครับ ไม่มีใครเจ็บ ไม่มีใครต้องเสียเวลา เสียเงินเสียทอง สาธุ...

[Chavin]

สวัสดีครับ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ศิษย์หลวงพ่อเปิ่นทุกท่านครับ
เรื่องทั้งหมดที่ผมจะเล่านี้เป็นเหตุการณ์จริงทุกประการครับ
เหตุการณนี้เกิดขึ้นประมาณ 10 กว่าปีแล้ว ที่หลังโรงไม้ วัดตะกล่ำ
( ขออนุญาติถามพี่ จิ๋ววัดตะกล่ำ ที่เคยขี่ LS 125 ที่ติดสติกเกอร์ ศิษย์หลวงพ่อเปิ่นที่หน้ารถ และเพื่อนพี่บอย พี่โนช พี่บุ่ม รึป่าวครับถ้าไม่ใช่ผมขอโทษทีครับที่พาดพิง แต่ถ้าใช่คือพี่กลุ่มนี้แหละครับที่พาให้ผมได้มารู้จักหลวงพ่อเปิ่น และเป็นครูบาอาจารย์องค์หนึ่งของผมจนทุกวันนี้ ครั้งแรกที่มาคือขี่รถจักรยานยนต์ประมาณ 10 คัน จากวัดตะกล่ำ สู่วัดบางพระ อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม อาจารย์องค์แรกที่ลงของให้ผมคือพระอาจารย์ญาครับ ครั้งแรกที่ได้สักคือเสือตัวไม่ใหญ่ครับ แต่อาจเป็นเพราะคนเยอะ หรือว่าลองเข็มก่อน แต่ผมก็ดีใจครับที่ได้ครับและครั้งที่สองได้เข้าหาหลวงพี่แป๊วและห่างหายไป 6 เดือนและมาหาหลวงพี่แป๊วครั้งที่สาม มาถึง 8 โมง กวาดลานแล้วนั้งรอได้สักตอน 19.00 น.คับได้เข้าไปหาหลวงพี่เพื่อเตรียมสัก หลวงพี่ถามไม่ได้มา 6 เดือนเลยนะ ผมดีใจจนบอกไม่ถูกเลยครับว่าหลวงพี่ท่านจำผมได้ วันนั้นผมขับกลับบ้านด้วยรอยยิ้มตลอดเลยครับ กลับบ้านเกือบ 24.00 น.เลยครับ ขออภัยที่เล่ายาวครับ )
  ขอเริ่มเรื่องนะครับหลังจากที่ผมได้ไปวัดบ่อยผมก็บูชาผ้ายันต์ ( ผืนสีขาวมีรูปยันต์เก้ายอด และรูปเสือ ผมได้พับให้เห็นแต่ยันต์เก้ายอดแล้วเลี่ยมใส่กรอบพลาสติก ห้อยกับสร้อยกะลาตาเดียวที่ได้บูชาจากทางวัด ) ห้อยคอไว้ตลอดครับ จนผ่านชีวิตหลายแบบมาหลายครั้ง จนเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมคิดว่าจะไม่ได้มีชีวิตแล้วและไม่มีสิ่งนี้ติดคอได้อีกครับ คือ ผมเช่าห้องเป็นอพาร์ทเม้นท์อยู่ ชั้น 5 และมีปัญหากับแฟนเก่า และผมได้นั้งกินสุรากับเพื่อน จนผมต้องกลับเข้าห้องแต่ด้วยความที่ไม่มีบัตรคีย์การ์ดต้องทำให้ผมต้องปีนขึ้นระเบียงหน้าตึกชั้น 2 และได้ขึ้นไปที่ชั้น 5 แต่ด้วยความที่มีปัญหากันอยู่แล้วจึงเกิดเรื่องทะเลาะกัน แล้วผมก็วิ่งมาที่ระเบียงด้านหน้าตึกปีนข้ามที่กั้นแล้วโหนตัวที่นอกตัวตึกด้วยความที่เดี๋ยวจะปีนกลับเข้าไป แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือผมได้ตกลงมาที่ถนนหน้าตึก จากคำเล่าของเพื่อนและคนแถวนั้น เพื่อนผมที่นั้งดื่มสุราด้วยกันมันบอกว่ามันซ่างเมาเลย คนแถวนั้นก็ว่าไม่รอดแล้ว จากชั้น 1-5 ความสูงประมาณ 15-20 เมตร ภาพตอนที่ลงมานอนที่ถนนคือ สลบมีหัวแตก และเข่าขึ้นมางัดที่คอ หรือที่เรียกว่าขาเสียรูป แฟนเป็นคนจับขาเหยียดตรงครับ คือมีสิ่งที่แปลกมาก ๆ ครับคือ ลำดับเหตุการณ์จากที่ผมขึ้นไปจนตกลงมาเวลารวมกันไม่ถึง 20 นาที
 1. ตอนที่ผมปีนขึ้นทางหน้าตึกผมได้ปีนถังขยะสีเขียวของ กทม. ขึ้นไปชั้น 2 ทั้ง ๆ ที่ไม่มีรถแม้แต่คันเดียว แต่ตอนที่ผมตกลงมาดันมีรถเก๋งมาจอดตรงที่ผมล่วงลงมาพอดี คือตกลงแนวดิ่งมาใส่กระจกหลังและกระดอนไปนอนข้างรถ ดูจากรูปรถที่เสียหายคือหลังคาด้านหลังบุบกระจกหลังแตกครับ
 2. ตอนที่ผมได้ตกลงมาจากตึกทำไมผมไม่กระแทกกับพื้นหน้าชั้น 1 และมีรั้วเหล็กกับกระถางต้นไม้ ทั้ง ๆ ที่ตัวตึกกับตัวรถอยู่ห่างกันประมาณ 2 เมตร เพราะผมก็ไม่ได้วิ่งกระโดดจากชั้น 5 ลงมาคือปีนที่ระเบียงแล้วโหนตัว ( จากที่ได้ถามแฟนว่าตกมาได้ยังไงเค้าบอกว่าเค้าพยายามดึงผมขึ้นแต่ผมเอามือมาปัด ) หลังจากหายแล้วกลับไปดูที่เกิดเหตุ งง ? ลงมาได้ยังไงทั้ง ๆ ที่ตกลงมาแนวดิ่ง
 3. คือตอนที่ผมตกลงมามีสิ่งหนึ่งที่ตามมาด้วยคือ ไฟถนนดับทั้งซอยดับแค่ซอยเดียว ( คือเพื่อนผมมันบอกและมันก็บอกว่ามันซ่างตั้งแต่ได้ยินผมตะโกนตั้งแต่ห้อยตัวแล้ว )
คือตอนตกลงมาแม่ผมบอกว่ามีอะไรไม่รู้เป็นจุดสีดำ ๆ ติดเต็มตัวเลย สิ่งนั้นคือสร้อยกะลาที่น่าจะขาดครับ แต่ผ้ายันต์ไม่รู้ไปไหนแล้ว ผมได้รักษาตัวที่โรงพยาบาล 1 เดือนเพื่อผ่าตัด และที่บ้านอีก 4 เดือนเพื่อพักฟื้น
คือสรุปแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมมีอาการขาขวาหักที่น่องต้องใส่เหล็กตั้งแต่เอวยาวไปถึงหัวเข่าตลอดชีวิตแต่ก็เดินได้ปกติ แต่ที่มีหัวแตกได้หายเป็นปกติแล้ว
ขออภัยครับถ้าเรื่องของผมทำให้รำคาญครับ
ผมสักยันต์เพื่อน้อมระลึกถึงครูอาจารย์ให้แคล้วคลาด
เพราะเวลามองท่านทุกครั้งเห็นรอยยิ้มของท่านแล้วรู้สึกตื้นตันใจจนน้ำตาคลอ
ตอนปีใหม่ผมได้สอบถามถึงเครื่องรางที่ผมเคยห้อยคอ หลวงพี่ที่วัดบอกไม่น่าจะมีแล้ว
ผมอยากไปบูชาของที่ผมเคยห้อยติดคอครับ
รบกวนฝากทีครับถ้าหากท่านใดพอจะมีของสองสิ่งนี้ช่วยนำรูปมาให้ชมทีนะครับ

[apichai_pr]

ศรัทราครับ เมื่อ 15 ปีก่อน ตอนเด็กเคยอาราธนาพระหลวงพ่อเปิ่นองค์ท่านขี่หลังเสือเนื้อผงขึ้นคอ ไปหาของป่าแถวๆดอยติดๆหมู่บ้านเป็นที่นาสอัศจรรย์ใจนะ ยุงไม่กัดเลยสักตัว ทั้งๆที่เพื่อนไปด้วยกันยุงรุมตอมกัดจนเป็นที่น่าลำคาญใจ เป็นที่น่าแปลกที่ยุงไม่กัดคงเป็นเพราะพลังเมตตาจิตของหลวงพ่อกระมังครับที่แผ่บารมีเมตรตาจิตให้สัพสัตว์ทั้งหลาย

[apichai_pr]

ศัทราองค์หลวงพ่อมากครับ อนุโมธนาสาธุขอให้มีความเจริญยิ่งๆขึ้นไป