ความเกลียดชัง

ธรรมะรับรุ่งอรุณ

“ความเกลียดชัง”

ไม่เคยแก้ปัญหาอะไรได้
มีแต่จะเพิ่มปัญหาทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น
เมื่อใดใจเราเกลียดชัง
เมื่อนั้นใจเราจะมืดมัวมาก
จะมองไม่เห็นสิ่งใดๆนอกจาก
สิ่งที่ตรงกับความเห็นตน

ให้เลือกกระทำสิ่งที่ถูกต้อง
แต่ต้องรู้ทันความเกลียดชัง
อย่างนี้จึงเรียกว่า “สันติ”
คือสงบทั้ง กายวาจาใจ

สงบในที่นี้ คือสงบจากการเบียดเบียน
อหิงสา คือตัวนี้ การรักษาใจตัวเอง
โดยรู้เท่าทันอกุศล เป็นสิ่งสำคัญนะ
เมื่อใดรู้ทัน กุศลก็มีทันที

ชั่วคราว สวยงามเสมอ
วันที่ ๔ มีนาคม ๒๕๖๒