ผู้เขียน: คนวัด...

ส่งเสริมคนทำดี
ทำเท่าที่จะทำได้
แม้เพียงแค่ทำใจ
มิให้คิดริษยา
สังคมที่วุ่นวาย
และมากมายด้วยปัญหา
ย่อมเกิดพัฒนา
ความสุขสมความร่มเย็น

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๘ ม.ค. ๒๕๖๖

ปราชญ์ว่าศัสตราวุธ
ฆ่ามนุษย์ให้ล้มตาย
ก็เพียงแต่ร่างกาย
ไม่อาจล้มอุดมการณ์
แต่ว่าธนาวุธ
ฆ่ามนุษย์ได้แหลกลาญ
สามารถจะสังหาร
แม้ความคิดมิตรธรรม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๗ ม.ค. ๒๕๖๖

สิ่งที่คนสัทธา
ผลตามมาสองสถาน
หนึ่งจริงทุกประการ
อีกหนึ่งนั้นไม่เป็นจริง
ดังนั้นพระจอมปราชญ์
ชาญฉลาดรู้ทุกสิ่ง
จึ่งว่าอย่าได้ทิ้ง
วิมังสาปัญญาญาณ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๖ ม.ค. ๒๕๖๖

ปิดหูของตนไว้
มิสนใจฟังถ้อยคำ
ของเหล่าผู้อธรรม
ง่ายกว่าคิดปิดปากคน
เพราะว่าคนทุศีล
มีทุกถิ่นทุกแห่งหน
การพูดอกุศล
เป็นของคนไร้ศีลธรรม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๕ ม.ค. ๒๕๖๖

อดีตที่ผ่านมา
อันมีค่าอย่างมากมาย
และสุดจะเลวร้าย
อาจมีได้กันทุกคน
การให้กำลังใจ
และการไม่ไปขุดค้น
อย่างนี้จะส่งผล
ช่วยให้คนคิดทำดี

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๔ ม.ค. ๒๕๖๖

มนุษย์ท่านว่าไว้
ไม่มีใครสัพพัญญู
คือผู้ที่รอบรู้
ทุกชนิดทุกกิจการ
ให้เป็ดขันแข่งไก่
ท่านห้ามไว้แต่โบราณ
เพื่อสอนให้ลูกหลาน
รู้จักการประมาณตน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๓ ม.ค. ๒๕๖๖

เงื่อนไขที่เกิดมา
ในเวลาคิดทำดี
เหตุผลโน่นและนี่
จนทำดีนั้นไม่ได้
พระเรียกกิเลสมาร
เป็นตัวการอันยิ่งใหญ่
ล้างผลาญความดีให้
ล้มตายไปจากใจคน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๒ ม.ค. ๒๕๖๖

แน่วแน่และเด็ดเดี่ยว
ถือหนึ่งเดียวคือความดี
ชีวิตก็ยอมพลี
เรียกว่ามีอุดมการณ์
ใจใครได้อย่างนี้
ชื่อว่ามีมาตรฐาน
ศัตรูและหมู่มาร
ล้วนปราชัยใจดวงนี้

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๑ ม.ค. ๒๕๖๖

การคิดถึงความตาย
ว่าสุดท้ายแล้วทุกคน
มั่งมีหรือยากจน
ล้วนไม่พ้นจากความตาย
เมายศเมาอำนาจ
และเมาชาติเคยมากมาย
ก็อาจจะสูญหาย
หรือบรรเทาเบาบางลง

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๐ ม.ค. ๒๕๖๖

ใครชั่วหรือใครดี
รู้ได้ที่การกระทำ
มิใช่เพียงถ้อยคำ
ที่อวดโอ้โฆษณา
ความจริงสิ่งไม่ตาย
ปราชญ์ทั้งหลายท่านสอนมา
ความดีความชั่วช้า
ย่อมคงอยู่คู่คนทำ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๙ ม.ค. ๒๕๖๖