นายว่าขี้ข้าพลอย นายว่าขี้ข้าพลอยถ้อยวจีที่โบราณพูดถึงอัประมาณน่าขายหน้าของข้าไทไม่คิดถึงถูกผิดคิดแต่เพียงอยากจะได้ความรักความปลอดภัยจากเจ้านายเท่านั้นเองพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๖ พ.ค. ๒๕๖๕
สังคมถึงทางตัน สังคมถึงทางตันเวลานั้นท่านให้หาคนดีมีปัญญาใจหาญกล้ามาทำการบางคนปัญญาดีแต่ไม่มีความกล้าหาญก็ยากจักทำงานที่ลำบากมากด้วยภัยพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๕ พ.ค. ๒๕๖๕
พึ่งได้ชั่วเวลา เงาเมฆ มวลดอกไม้ความเยาว์วัย นักปราชญ์ว่าพึ่งได้ชั่วเวลามิได้มีความจีรังคนพาลนั้นอีกหนึ่งท่านว่าพึ่งได้บางครั้งอย่าได้ไปคิดหวังอะไรมากจากคนพาลพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๔ พ.ค. ๒๕๖๕
วิญญูชน โบราณว่าแก้ไขคือแก้ไปที่การงานที่ติดให้พ้นผ่านเลิกที่ผิดคิดทำใหม่มนุษย์ปุถุชนแม้ทุกคนล้วนผิดได้ผิดแล้วยอมแก้ไขย่อมได้ใจวิญญูชนพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๓ พ.ค. ๒๕๖๕
ความรักและความชัง ความรักและความชังเป็นที่ตั้งพฤติกรรมอันเรียกว่าอธรรมเหตุขัดแย้งแห่งสังคมตัดรักและชังได้ทำอะไรตามเหมาะสมนักปราชญ์ท่านนิยมแม้สังคมก็ร่มเย็นพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๒ พ.ค. ๒๕๖๕
สละความสุขตน สละความสุขตนเพื่อช่วยคนที่ด้อยกว่านี้คือกรุณามีคุณค่าอันยิ่งใหญ่ผู้ใช้กรุณาช่วยประชาโดยทั่วไปสมควรจะยกให้ได้มาอยู่เป็นผู้นำพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๑ พ.ค. ๒๕๖๕
เรื่องของอนาคต เรื่องของอนาคตอยู่ในกฎอนิจจังสมหวังกับผิดหวังมักจะอยู่คู่กันไปคำมั่นและสัญญาว่าจะทำซึ่งการใดอย่าเชื่ออย่างหมดใจจะสมหวังดั่งสัญญาพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๒๐ พ.ค. ๒๕๖๕
สิ่งที่สูญเสียไป สิ่งที่สูญเสียไปไม่เสียใจอาลัยหาทุกสิ่งที่ได้มาเพียรรักษาไว้อย่างดีฟังหูเหลือไว้หูใคร่ครวญดูอย่างถ้วนถี่ท่านว่าสามอย่างนี้คือทางรอดและปลอดภัยพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๑๙ พ.ค. ๒๕๖๕
ชีวิตมนุษย์ชน ชีวิตมนุษย์ชนล้วนระคนด้วยชั่วดีต่างกันแต่เพียงมีชั่วหรือดีมากกว่ากันถ้าดูกันแต่ชั่วก็หมองมัวกันทั้งนั้นแม้แต่อรหันต์เคยชั่วช้ามาก็มีพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๑๘ พ.ค. ๒๕๖๕
พวกพ้องและเงินตรา พวกพ้องและเงินตรามักนำพาความดำริไปสู่อคติความลำเอียงไม่เที่ยงธรรมอคติพระสอนไว้หากใจใครถูกครอบงำมักพูดและมักทำความเสียหายให้สังคมพระเทพมหาเจติยาจารย์จจ.นฐ. ๑๗ พ.ค. ๒๕๖๕
