ผู้เขียน: คนวัด...

ความสุขนักปราชญ์ว่า
ปรารถนากันทุกคน
ทุกวันต่างดิ้นรน
เที่ยววิ่งไล่ตามใฝ่คว้า
แต่สุขที่หวังไว้
จะเกิดได้สมปรารถนา
สำคัญท่านสอนว่า
ใจต้องดีมีคุณธรรม
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๕ ต.ค. ๒๕๖๕

เว้นชั่วเพราะกลัวบาป
น่าก้มกราบกว่าผู้ใด
เพราะเขามีจิตใจ
ตั้งอยู่ในเทวธรรม
หิริโอตตัปปะ
เป็นธรรมะอันเลิศล้ำ
ทุกคนใช้ประจำ
โลกจะเป็นเช่นวิมาน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๔ ต.ค. ๒๕๖๕

เพียรคิดป้องกันภัย
แม้อยู่ไกลไว้ล่วงหน้า
เมื่อภัยนั้นเกิดมา
ใช้ปัญญาเข้าแก้ไข
และเพียรทำความดี
ให้เกิดมีเป็นนิสัย
รักษาความดีไว้
ผู้ทำได้ย่อมเจริญ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๓ ต.ค. ๒๕๖๕

เมืองอยุธยา
โบราณว่ามีคนดี
เกิดอยู่คู่ธานี
มิได้มีจะสิ้นไป
คำนี้ท่านสอนว่า
อย่ายึดติดอยู่กับใคร
ว่าเมื่อขาดเขาไป
เมืองจะไร้ซึ่งคนดี
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒ ต.ค. ๒๕๖๕

ผู้มีความมั่นใจ
ว่าตนได้ทำความดี
เพียรทำไม่หน่ายหนี
แม้ชีวิตอุทิศให้
ปัญหาอุปสรรค
แม้จะหนักสักเพียงไหน
ไม่กลัวไม่ท้อใจ
นี้วิสัยวีรชน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑ ต.ค. ๒๕๖๕

ที่มาของปัญหา
ตัวอัตตาก็สำคัญ
ความคิดแบ่งฝ่ายกัน
ว่าพวกฉันหรือพวกใคร
ท่านว่าความคิดนี้
ทำให้มีใจแคบไป
ปัญหายิ่งกว้างใหญ่
เกิดแบ่งข้างทางสังคม
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๓๐ ก.ย. ๒๕๖๕

สุขทุกข์ที่คนได้
ใช่อื่นไกลคือผลกรรม
ที่เขาได้กระทำ
แต่เก่าก่อนนั้นย้อนมา
ผู้มองคนอย่างนี้
ชื่อว่ามีอุเบกขา
เป็นธรรมช่วยรักษา
จิตใจไว้ให้เที่ยงตรง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๙ ก.ย. ๒๕๖๕

การทำและเจรจา
อันเกิดมาจากจิตใจ
ซื่อตรงและผ่องใส
ไม่แฝงไปด้วยมายา
พระจัดเป็นกุศล
และว่าผลที่ตามมา
ล้วนดีมีคุณค่า
เป็นความสุขไร้ทุกข์ภัย
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๘ ก.ย. ๒๕๖๕

ชอบทำทุจริต
ไม่เคยคิดทำกุศล
ทอดทิ้งหน้าที่ตน
นี้คือคนผู้ประมาท
พระว่ามีโทษใหญ่
คือทำให้หมดโอกาศ
ชีวิตน่าอนาถ
อยู่ก็คล้ายคนตายแล้ว
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๗ ก.ย. ๒๕๖๕

ผู้คิดแต่จะได้
โดยที่ไร้ความรู้สึก
เพียงสามัญสำนึก
ในจิตใจก็ไม่มี
ท่านว่าสังคมใด
มากไปด้วยคนอย่างนี้
ย่อมยากอย่างเหลือที่
ว่าจะมีความร่มเย็น
พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๖ ก.ย. ๒๕๖๕