ผู้เขียน: คนวัด...

ทุกอย่างมักสร้างง่าย
รักษาไว้นั้นแสนยาก
เพราะใจคนส่วนมาก
ชอบเบื่อง่ายไม่อดทน
วิภวตัณหา
ครั้นได้มาแล้วอยากพ้น
ทำใจให้ดิ้นรน
ถึงมีจิตคิดทำลาย

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๕ พ.ค. ๒๕๖๖

ลงโทษหรือรางวัล
แก่คนนั้นหรือคนนี้
เพราะชั่วหรือเพราะดี
อันเพียงแต่แค่ฟังมา
พระเรียกอคติ
ความดำริด้วยโมหา
และจัดเป็นบาปหนา
ทางเลวร้ายทำลายคน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๔ พ.ค. ๒๕๖๖

ท่านว่าวีรชน
คือบุคคลผู้หาญกล้า
และมากด้วยปัญญา
ช่วยดับภัยให้สังคม
ทรัพย์ ยศ แม้ชีวิต
มิได้คิดจะปรารมภ์
จิตใจนั้นนิยม
ความคิดเห็นที่เป็นธรรม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๓ พ.ค. ๒๕๖๖

ร่างกาย,พระจอมปราชญ์
ว่าถูกชาติให้เกิดมา
จากนั้นถูกชรา
เฝ้าติดตามมาย่ำยี
อีกทั้งความเจ็บป่วย
ก็มาช่วยกรพหน่ำตี
สุดท้ายดวงชีวี
มรณะมาตัดรอน
นี้คือสัจธรรม
ที่พระนำมาสั่งสอน
ให้เกิดเอื้ออาทร
ไม่รังเกกียจหยามเหยีดกัน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒ พ.ค. ๒๕๖๖

แม่น้ำลึกและกว้าง
อาจมีทางเต็มฝั่งได้
ด้วยน้ำที่หลั่งไหล
จากใกล้ไกลมารวมกัน
ตัณหา ความอยากได้
ในจิตใจมนุษย์นั้น
ท่านว่าไม่มีวัน
ใช้สิ่งใดถมให้เต็ม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑ พ.ค. ๒๕๖๖

เวลาและสิ่งของ
อย่าได้มองว่าเล็กน้อย
แล้วปล่อยให้หลุดลอย
ผ่านเลยไปอย่างไร้ค่า
เวลาและของน้อย
อันใครปล่อยให้คลาดคลา
ทรัพย์ยศและวิชา
มักจะพากันหนีไป

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๓๐ เม.ย. ๒๕๖๖

หนักแน่นยามมีทุกข์
ยามมีสุขเสงี่ยมใจ
กล้าหาญยามมีภัย
เอาใจใส่การศึกษา
รักเกียรติรักศักดิ์ศรี
คุณเหล่านั้นนักปราชญ์ว่า
เป็นเครื่องสร้างคุณค่า
อันยิ่งใหญ่ให้แก่ตน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๙ เม.ย. ๒๕๖๖

กิน กาม นอนหลับ กับกลัวภัย
เป็นวิสัยสรรพสัตว์ถูกจัดไว้
ฝ่ายมนุษย์มีค่ากว่าสัตว์ใด
เพราะมีธรรมมั่นไว้ในดวงมาน

หากมนุษย์ไร้ธรรมประจำจิต
ไหนจะผิดจากสัตว์ดิรัจฉาน
ทำ พูด คิด เพียงชั้นสัญชาตญาณ
ไม่มีการรู้ซึ้งถึงชั่วดี

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๘ เม.ย. ๒๕๖๖

หวังดีกับผลดี
ในบางทีก็ตรงกัน
บางครั้งทั้งสองนั้น
ก็ไปกันคนละทิศ
ดังนั้น ถ้าผู้หวัง
ตั้งอยู่ในสุจริต
ควรมีการุณจิต
ไม่ควรคิดไปทำลาย

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๗ เม.ย. ๒๕๖๖

ร้ายมาร้ายตอบไป
หรือทำให้ร้ายกว่านี้
ปัญหายิ่งมากมี
เหมือนการเพิ่มเติมเชื้อไป
ปัญหาทุกปัญหา
นักปราชญ์ว่าล้วนแก้ได้
โดยเริ่มแก้จิตใจ
ให้พ้นไปจากจองเวร

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๖ เม.ย. ๒๕๖๖