ธรรมะรับรุ่งอรุณ
มีบางคนเหนื่อยล้าในใจ
รู้สึกเต็มทีกับจิตใจ
เป็นเพราะใจไม่เคยพักเลย
เที่ยววิ่งไปคิดเรื่องนู้นที เรื่องนี้ที
คิดวนไปวนมา จนลืมตัวเอง ลืมกาย ลืมใจ
ใจที่ไม่เคยพักนั้น ไม่มีกำลังไปทำอะไรหรอก
มีแต่ล้าๆ มัวๆ มึนๆ ทึบๆ ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไร
ลองตั้งใจดูบ้าง มาอยู่กับสิ่งที่อยู่กับเรามาตั้งแต่เกิด
คือลมหายใจ คอยรู้ๆ เข้ารู้สึก ออกรู้สึก
ไม่ต้องไปสนใจเจริญปัญญาอะไร
เอาแค่ว่าให้รู้แต่ลมอย่างเดียว
เพื่อว่าถ้าจิตเป็นสมาธิมีความสงบตัวลงไป
ก็อาจพอได้พักจิตให้ได้มีกำลัง
ในการเผชิญกับวิบากที่ต้องรับในชีวิตนี้ต่อไป
ชั่วคราว สวยงามเสมอ
วันที่ ๗ มีนาคม ๒๕๖๒