ผู้เขียน: คนวัด...

การอ้างเอาศีลพรต
มากำหนดคุณความดี
นักปราชญ์ชาติเมธี
ท่านสอนว่าอย่าไว้ใจ
เพราะว่าชั่วหรือดี
มักอยู่ที่ตัวนิสัย
ศีลพรตนั้นเพียงใช้
ข่มนิสัยได้ชั่วคราว
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๗ มิ.ย.๒๕๖๓

ความชั่วและความดี
มิได้มีจำกัดคน
มั่งมีหรือยากจน
ล้วนทำได้ไม่ต่างกัน
นิสัยบุคคลดอก
โบราณบอกว่าสำคัญ
ตัวจริงที่ผลักดัน
ให้กระทำความชั่วดี
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๖ มิ.ย.๒๕๖๓

แม้ชนะคนอื่นเป็นหมื่นพัน
ชนะนั้นไม่แน่อาจแพ้ได้
อีกทั้งยังเป็นทางสร้างเวรภัย
และอาจเกิดเหลิงใจไร้คุณธรรม
ชนะโกรธภายในจิตใจตน
ไม่เป็นคนโหดร้ายจิตใจต่ำ
ใช้ขันติข่มใจไม่ก่อกรรม
ชนะอธรรมอย่างนี้จึงดีจริง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๕ มิ.ย.๒๕๖๓

เมาสุรา บ้าคลั่ง ทั้งเลินเล่อ
คนผู้เจอ อดอยาก ทุกข์ยากเข็ญ
คนใจเร็ว ด่วนได้ ข่มไม่เป็น
โลภ โกรธเร้น หัวใจ ใฝ่กามา
ได้ประสบ พบเห็น คนเช่นนี้
ปราชญ์ท่านชี้ สอนให้ จำไว้หนา
ใจมักขาด คุณธรรม พระสัมมา
จะคบหา เกี่ยวข้อง ต้องระวัง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๔ มิ.ย.๒๕๖๓

แก้ไขสิ่งที่ผิด
ที่ตนคิดและทำไป
โบราณท่านสอนไว้
ว่าทำง่ายกว่าปราบปราม
ใช้หนังรองฝ่าเท้า
ของตัวเราเพื่อกันหนาม
ง่ายกว่าจะเที่ยวตาม
ไปปูหนังทั้งแผ่นดิน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๓ มิ.ย.๒๕๖๓

กิเลสสงบได้
เพราะเข้าใจความเป็นจริง
และที่สำคัญยิ่ง
คือความจริงของร่างกาย
ร่างกายของมนุษย์
ในที่สุดล้วนต้องตาย
เน่าเปื่อยสิ้นสลาย
มักไม่ถึงหนึ่งร้อยปี
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๒ มิ.ย.๒๕๖๓

น้ำค้างบนใบหญ้า
ที่ตกมาในราตรี
ไม่ทันจะสายดี
ก็สลายสูญหายไป
ร่างกายที่เกิดมา
ท่านก็ว่ามิเท่าไร
พบกับนานาภัย
ย่อยยับไปไม่จีรัง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๑ มิ.ย.๒๕๖๓

ร่องรอยที่ใช้ไม้
ขีดลงไปในวารี
ไม่กี่วินาที
ก็สลายหายไปพลัน
ชีวิตมนุษย์นี้
ดูให้ดีก็อย่างนั้น
เวลาช่างแสนสั้น
เมื่อเทียบกันกับความตาย
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๐ มิ.ย.๒๕๖๓

แม้ผู้คิดหวังดี
อาจเป็นที่มาแห่งภัย
เพราะสิ่งที่คิดไว้
มิเป็นไปตามต้องการ
สรรพสิ่งอนัตตา
ขอจงอย่าอุปาทาน
ไม่มีใครบันดาล
ทุกสิ่งได้ดั่งใจตน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๙ มิ.ย.๒๕๖๓

อำนาจและเงินตรา
ทั้งปัญญาบริหาร
มีครบสามประการ
คุณอนันต์เกินคณา
ผู้คิดทำการใหญ่
โดยทั่วไปล้วนใฝ่หา
แต่กลับต้องไร้ค่า
หากประชาทุกข์ระทม
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๘ มิ.ย.๒๕๖๓