ผู้เขียน: คนวัด...

เขียนวันที่

ชีวิตจะมีค่าอย่าหวังเลย

คิดจมปลักกับการณ์ที่ผ่านไป
เฝ้าแต่กังวลใจเรื่องภายหน้า
ปัจจุบันปล่อยไปไม่นำพา
ชีวิตจะมีค่าอย่าหวังเลย
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๙ ส.ค.๒๕๖๒

เขียนวันที่

มิตรบุญ

มิตรมนุษย์สุดรักสักเพียงไหน
ก็ติดตามไปได้แค่ป่าช้า
แต่มิตรบุญที่ใครได้ทำมา
แม้ชาติหน้ายังอยู่คู่เคียงกัน
ทุกชาติและทุกภพไม่หลบหน้า
คอยจัดหาสิ่งดีที่ใฝ่ฝัน
ทรัพย์ ยศ ไมตรีมีครบครัน
แม้สวรรค์ก็หามาได้จริง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๘ ส.ค.๒๕๖๒

เขียนวันที่

อุปาทาน

ท่านว่าอุปาทาน
จะด้วยการที่เห็นผิด
หรือด้วยความนึกคิด
อยากจะได้สิ่งใดมา
นี้คือมูลเหตุใหญ่
ที่ทำให้ชาวประชา
มืดบอดทางปัญญา
เดินไปหาอบายภูมิ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๗ ส.ค.๒๕๖๒

เขียนวันที่

ทรัพย์ ยศที่มีไว้

ทรัพย์ ยศที่มีไว้
อาจทำให้คนต่างค่า
บางครั้งบางเวลา
มิใช่ว่าเสมอไป
ยาจกหรือเศรษฐี
เวลาที่จะสิ้นใจ
อาการโดยทั่วไป
คงไม่แปลกแตกต่างกัน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๖ ส.ค.๒๕๖๒

เขียนวันที่

คบเด็กมาสร้างบ้าน

คบเด็กมาสร้างบ้าน
คนโบราณท่านห้ามไว้
เพราะเด็กมีจิตใจ
ที่ยังไร้ซึ่งเดียงสา
เมื่อตนไม่พอใจ
หรืออยากได้สิ่งใดมา
ขัดใจก็โกรธา
มักจะพาให้เสียงาน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๖ ส.ค.๒๕๖๒

เขียนวันที่

ใจของแม่แน่นักเรื่องรักลูก

ใจของแม่แน่นักเรื่องรักลูก
ความพันผูกเต็มทรวงเฝ้าห่วงหา
ยิ่งยามลูกจากไปอยู่ไกลตา
ดวงวิญญาณ์แม่ห่วงยิ่งดวงใจ
คิดถึงแม่อย่าแต่แค่วันแม่
เพื่อสมกับรักแท้ที่แม่ให้
จงคิดถึงคุณท่านทุกวันไป
ก่อนจะนอนกราบไหว้ท่านทุกคืน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๒ ส.ค.๒๕๖๒