ชีวิตคน ดูไป คล้ายละคร
ที่ต้องฟัอน ต้องรำ ไปตามบท
อันมีทั้ง สุขสันต์ และรันทด
ถูกกำหนด ให้แสร้ง แสดงไป
ต่างเต้นแร้ง เต้นกา ทำท่าทาง
ทุก ๆ อย่าง ตามบท กำหนดไว้
ให้เป็นคน ชั่วช้า มหาภัย
หรือยึดใน ศีลธรรม คุณความดี
เมื่อละคร ชีวิต ถูกปิดฉาก
ทุกคนต้อง ลาจาก โลกใบนี้
อันเปรียบเป็น เช่นดัง กับเวที
คงเหลือแต่ ชั่วดี ที่ทำมา
เมื่อรู้ชัด สัจธรรม ความจริงนี้
โปรดละชั่ว ทำดี กันเถิดหนา
เพื่อให้ชาว วิญญู ท่านบูชา
ภายหลังเรา จากลา โลกนี้ไป
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๓๑ ธ.ค.๒๕๖๒
ละครชีวิต
