บทความ

กบเขียดสัตว์อยู่รู
ชอบแหงนดูบนท้องฟ้า
ฝูงนกบนนภา
อยากลงมาปฐพี
ปัญหาของผู้คน
มักเริ่มต้นจากจุดนี้
คือความไม่ยินดี
ตามที่มีและที่เป็น

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๕ เม.ย. ๒๕๖๖

ความดีทุกชนิด
เริ่มจากคิดเสียสละ
ทั้งทรัพย์อวัยวะ
แม้ชีวิตอุทิศไป
ปัญหาของส่วนรวม
พร้อมเข้าร่วมช่วยแก้ไข
ไม่คิดเอาเปรียบใคร
ควรนับได้ว่าความดี

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๔ เม.ย. ๒๕๖๖

ประโยชน์ของสังคม
ปราชญ์นิยมว่าสำคัญ
เพราะว่าประโยชน์นั้น
ให้ความสุขแก่ทุกคน
พระสอนวิธีสร้าง
ว่าต้องวางประโยชน์ตน
จึงจะสัมฤทธิ์ผล
สมความหวังที่ตั้งใจ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๓ เม.ย. ๒๕๖๖

อันเงื้อมหัตถ์ มัจจุราช นักปราชญ์ว่า
ยาวยิ่งกว่า สิ่งใด ในโลกนี้
และสามารถ เอื้อมไป ได้ทุกที่
ซึ่งเหล่าสัตว์ หลบหนี ไปซ่อนกาย

จะอยู่ที่ เมฆา มหาสมุทร
หวังให้สุด หัตถา นั้นอย่าหมาย
มีหนึ่งเดียว ช่วยคน พ้นความตาย
ปราชญ์ทั้งหลาย สอนว่า พระนิพพาน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๒ เม.ย. ๒๕๖๖

ใครชั่ว หรือใครดี
รู้ได้ที่การกระทำ
มิใช่เพียงถ้อยคำ
ที่อวดโอ่โฆษณา
ความจริงสิ่งไม่ตาย
ปราชญ์ทั้งหลายท่านสอนมา
ความดีความชั่วช้า
ย่อมคงอยู่ คู่คนทำ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๑ เม.ย. ๒๕๖๖

แข่งขันกันทำดี
หาวิธีพัฒนา
เสนอชาวประชา
ให้เห็นด้วยมาช่วยงาน
แข่งขันกันอย่างนี้
ต่างก็มีความชื่นบาน
และช่วยให้ก้าวผ้าน
ความวิวาทขัดแย้งกัน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๒๐ เม.ย. ๒๕๖๖

วงเวียนของปัญหา
อวิชชาตัวผลักดัน
ตัณหามาช่วยกัน
ฉุดข้างหน้าลากพาไป
อวิชชาและตัณหา
หากได้มาครอบครองใจ
ปัญหาเล็กหรือใหญ่
ยากยิ่งนักจักจบลง

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๙ เม.ย. ๒๕๖๖

ต้นหญ้าและต้นไม้
ท่านว่าไว้ล้วนเป็นยา
แต่ยากที่จะหา
มารักษาโรคได้จริง
เหมื่อนกับมนุษย์ชน
มักอวดตนรู้ทุกสิ่ง
แต่ที่ทำได้จริง
นั้นแสนยากที่จักหา

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๘ เม.ย. ๒๕๖๖

ความโลภและเห็นผิด
อันยึดติดมายาวนาน
พระเรียกอุปาทาน
เป็นบาปธรรมนำทุกข์ภัย
ปัญหาของมนุษย์
ไม่อาจหยุดเอาไว้ได้
ส่วนหนึ่งเพราะจิตใจ
ตกอยู่ใต้อุปาทาน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๗ เม.ย. ๒๕๖๖

ความเกลียดมากเท่าไร
ทุกข์และภัยมากเท่านั้น
ความรักไร้ขีดขั้น
ก็ยิ่งนำความสุขมา
ความรักด้วยหวังดี
ความรักนี้เรียกเมตตา
แผ่ไปทั่วโลกหล้า
ก็ยิ่งพาให้ร่มเย็น

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๖ เม.ย. ๒๕๖๖