บทความ

วิสัยของผู้นำ
ย่อมคิดทำแต่ประโยชน์
เว้นสิ่งที่เป็นโทษ
และเป็นภัยมิกรายใกล้
เหว บ่ออยู่ข้างหน้า
ยังจะพากันเดินไป
ผู้นี้ย่อมมิใช่
มีวิสัยของผู้นำ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๒ มี.ค. ๒๕๖๖

ความคิดทุกชนิด
ถูกและผิดล้วนเป็นได้
คิดเก่าหรือคิดใหม่
อย่าทิ้งไปอย่างไร้ค่า
ความคิดที่แตกต่าง
อาจเป็นทางแห่งปัญญา
เกิดการพัฒนา
ถ้าอัตตาไม่บังตา

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๑ มี.ค. ๒๕๖๖

ฝูงโคนักปราชญ์ว่า
ตามหัวหน้าของตนไป
อิ่มเอมหรือมีภัย
ล้วนฝากไว้กับหัวหน้า
มนุษย์ก็เหมือนกัน
สุขที่ฝันและตามหา
ทุกอย่างจะได้มา
มีหัวหน้าเป็นสำคัญ

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๑๐ มี.ค. ๒๕๖๖

สุขทุกข์พระสอนว่า
ล้วนเกิดมาจากอารมณ์
เลือกรับแต่เหมาะสม
ก็สุขใจได้ทุกคน
โกรธเกลียดริษยา
พาจิตใจให้ร้อนรน
สุดยอดอกุศล
ทำชาวโลกให้โศกตรม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๙ มี.ค. ๒๕๖๖

มนุษย์พระสอนว่า
มีตัณหาอยู่ในใจ
บ้างโลภอยากจะได้
บ้างอยากไปเสียให้พ้น
ผู้คิดทำอะไร
ให้ถูกใจของทุกคน
จึงยากจักเกิดผล
ตามที่ตนปรารถนา

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๘ มี.ค. ๒๕๖๖

จาคะ เสียสละ
ทรัพย์ อวัยวะ และชีวัน
โดยใช้สิ่งเหล่านั้น
เข้าแลกกันกับความดี
อุปสรรคและขวากหนาม
ความเลวทรามและไพรี
ทั้งมวลล้วนพ่ายหนี
แก่คนมีจาคธรรม

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๗ มี.ค. ๒๕๖๖

ความจริงพระสอนว่า
จำต้องหากันให้พบ
ปัญหาจึงจะจบ
และสงบความเลวร้าย
ความจริงยิ่งอำพราง
ยิ่งจะสร้างความวุ่นวาย
ปัญหายิ่งบานปลาย
ถึงแบ่งฝ่ายทำร้ายกัน

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๖ มี.ค. ๒๕๖๖

ความไม่เบียดเบียนกัน
ด้วยใจมั่นอหิงสา
เมตตากรุณา
พระสอนว่านำสุขให้
ดังนั้น ผู้รักสุข
เกลียดกลัวทุกข์และผองภัย
โปรดจงหมั่นฝึกใจ
ให้มั่นในอหิงสา

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๕ มี.ค. ๒๕๖๖

คนดังในโลกนี้
ท่านว่ามีสองสถาน
หนึ่งดังทางทำงาน
อีกหนึ่งดังในทางด่า
คนดังทางทำงาน
นักปราชญ์ท่านว่ายากหา
ส่วนดังในทางด่า
หาได้ง่ายไม่ยากเย็น

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๔ มี.ค. ๒๕๖๖

ท่านว่ารู้จักพอ
คือเหตุก่อซึ่งความสุข
ไม่พอเหตุก่อทุกข์
ให้ลามลุกดุจไฟไหม้
เมื่อรู้ความจริงนี้
ตามท่านชี้สอนเอาไว้
ก็สุดแท้แต่ใจ
ชอบอย่างไหนก็เลือกเอา

พระเทพมหาเจติยาจารย์
๓ มี.ค. ๒๕๖๖